Fanaberka

Ubogi Świątek Piątek z Rozdroża Gdzieś przepadł w piątek czy w świątek może. Chodzą słuchy Że u dziewuchy I tam dorobił się… poroża. Chyba na pamiątkę wkleję do limeryków ;)) Dzięki.

Kurcze, popatrz, jak to niewielka zmiana w jednym wersie zmienia przesłanie :-) Zgodnie z zasadą: "ostatni będą pierwszymi". Super. Cieszę się, że moglem coś zasugerować :) Pozdrawiam. Dzięki :-)

paćkanie na ołtarz i w tacę - super. Pozdrawiam :-)

Za gierki słowne Cię nie pochwalę, bo za nimi nie przepadam, poza tym te tutaj nie są zbyt nowatorskie. Niemniej jest coś fajnego w tym wierszu, jakieś rozleniwienie, senność. Chciałam napisać: "delikatność", ale "bezinwazyjność" jest chyba bardziej odpowiednia. Składnia bardzo podporządkowana melodii wiersza, wyszło sporo inwersji - to niestety obniża czytelność i zdradza niedoskonałość warsztatu. Pozdrawiam :-)

świątek gdzieś przepadł mały rogaty porost pnie się do nieba Kurcze, popatrz, jak to niewielka zmiana w jednym wersie zmienia przesłanie :-) Zgodnie z zasadą: "ostatni będą pierwszymi". Super.

I tu się rodzi pytanie: czy świątek - z definicji wyrzeźbiony w drewnie przez ludowego, samozwańczego (pseudo)artystę, jest czymś wyższym niż porost obdarzony cudem życia przez Boga/naturę. Na pewno czymś mniej trwałym, ale to już inna bajka.

Tekst bardzo osobisty, ale niestety - bardzo początkujący.

Gdyby to zapisać biologicznie: Laska zwyczajna (coś jak Babka zwyczajna) - można by wokół tego napisać fajny wierszyk. Póki co - sporo pracy przed Autorem.

Potwór z Amstetten? Sposób na zapomnienie - teoria do rozważenia.To taka męska sztuczka z tym lękliwym pierdoleniem? Wierszyk słusznie gniewny, ale do bani.

Tak, dziękuję :-)

świątek gdzieś przepadł mały rogaty porost wspina się wyżej www.fanaberka.multimo.pl/zdjecia/porost.jpg

"czas niemo przeszły" - to nawet fajne, ale po wersie z "utkwionym wzrokiem" - niezauważalne. Trzecia zwrotka dla mnie nie do przejścia.

Skoro pytasz: Chrześnica przyjaciółki, ślub przed rokiem u Św. Anny. Młodzi ubrani w ciuchy z lumpeksu (bardzo ładne, muszę przyznać). Goście mieli prawo przynieść w prezencie wyłącznie książkę. Ja poszłam ze "Śniegiem" Pamuka. Oni te książki po przeczytaniu zostawiają po kawiarniach i ławkach - problemy mieszkaniowe. To rzecz jasna wyjątek. W większości przypadków dochodzi pewnie do momentu, w którym robi się bilans. Twoja panna młoda robi to "w uroczystym momencie" i "pod welonem". Jako materiał na haiku - ok.

Strasznie to cyniczne. Już chciałam zaprotestować, że młodym dziewczynom nie w głowie statystyki, stany konta i te sprawy, ale się rozejrzałam i chyba poprzestanę na pochwale wierszyka. ;)

Dwa ostatnie wersy bardzo fajne, taka kampowa gra: adoracja, zorze, łoże (z baldachimem mi się skojarzyło).

Uczono mnie, że użalanie się nad sobą jest przejawem egoizmu i bardzo silnej agresji. Nic dziwnego, że Peel (zbiorowy) nie budzi sympatii - prawo odbitej piłki. Miesza się liczba pojedyncza z mnogą (np I zwrotka), brzydka, nienaturalna składnia (ostatnia zwrotka). Nie mogę pochwalić, niestety.

Grzesznik! (Piąte: nieumiarkowanie w ...;)

Niby tylko zabawa słowem - a obraz peela nakreślony dość wyraziście (nie w moim on typie, poeta czy cóś? ;)

kurcze, to normalnie piękne jest.

Co Wy tam, faceci, wiecie o żonach...

bezlistne grusze jabłonie w barwach jesieni październik w pełni (nie jest wszystko jedno, to dopiero w listopadzie) Dziękuję za haiku, Marianno.

Na kolanie w pięć minut, taklie splunięcie?

Super haiku. Zdolniacha i tyle. :-)

Dzięki wielkie :-)