Fanaberka

fajny ten wilec:) a. luzak ;)

Ale fajne :) ;))

Orston wyjechał za koło podbiegunowe. ;) nareszcie odwilż w tryskającym strumyku skrawek nieba

I po co ta "podnieta"? Można by spróbować napisać tak, żeby ją pokazać bez nazywania, np.: ziemia drży w twoich niecierpliwych palcach Im dalej w wierszyk tym jakby gorzej niestety.

Nie jestem tu żadnym autorytetem i to co piszę jest subiektywne. Możliwe, że czasem plotę bzdury. Albo "płonie pamięć", albo "płonie przestrzeń", przy czym słowo "przestrzeń" stoi obok "otchłani" w ciemnym schowku na wytarte miotły i zużyte butelki po domestosie. Może jeszcze dodam, że zatrzymałam się przy Twoim wierszyku i go nie pogrzebałam razem z tymi wszystkimi dopełnieniami z tego właśnie powodu, że zauważyłam próbę tworzenia warstwowości za pomocą obrazu. Nie ma tu pisania przerzutniami ani irytującej maniery enteryzmu. Radzę na początek pozbyć się owych językowych łamańców i się zobaczy co z tego wyjdzie.

Błąd nadmiernego niedopowiedzenia. Czym jest uznana poezja? Należy czytać wszystko, jak leci, począwszy od Homera przez Attykę, Lukrecjusza etc.? Nie znam sławniejszych i bardziej uznanych od nich... Wybaczcie, że się czepiam, ale co rusz napotykam na tym forum rady podobnej treści. I ciągle zachodzę w głowę, czy trzeba przewalać się przez całą poezję starożytną, czy może "uznana poezja" zaczyna się wraz z wydaniem pierwszego tomika przez Świetlickiego? A Świetlicki to nie uznany? ;) Świetny materiał na początek. Fraza jest prosta a warstwy szokująco przeciwstawne. Np.jest jakaś knajpiana atmosfera, jakaś rozmowa, kłótnia, burda i nie wiadomo kiedy zauważasz, że to pod spodem modlitwa albo spór z Bogiem. Albo spokój, łagodność, a pod spodem kipiel.

Pora jest świetna - maluję sufit w sypialni, ale ok, tak na szybko: Z Placu Na Rozdrożu Agrykolą zsuwam się kamiennym zmierzchem stare drzewa przyjazne żebra i mostek złamanych serc pod nogami jesień skrzypią zielone bramy ciężkie krople chłoną kurz wartkie słowa spływają rynsztokiem zgniłe powietrze tnie krzyk budzą się światełka w latarenkach i pamięć płonie aleją z dni schodzę przecież nie ja. A teraz Ty się martw co dalej :-))

Witam :) masz rację, jak czytam to faktycznie wiersz jest przełdowany metaforami, ale wiersz powstał z marszu, to moje takie skojarzenia, które być może należałoby trochę "ogarnąć" a brak mi chyba do tego warsztatu. co do żeber, to Twoja wersja zmienia znaczenie i wolę pozostać przy starych drzewach co do amatorszczyzny, to fakt jestem amatorem, dopiero próbuję pisać "na poważnie" cokolwiek to oznacza. dzięki za uwagę :) pozdrawiam /bea Nie chodzi o ilość metafor - wiersze wielowarstwowe mogą być w całości jedną wielką metaforą. Chodzi o obciachowy rodzaj metafor dopełniaczowych, zwanych w slangu poetyckim dopełnieniami.

Pogrubione bym wycięła.

"biegnie ze łzami w dłoniach" - nie rozumiem co tu robi ten obraz, co pokazuje, czemu służy. Kojarzy mi się z zawodami typu "bieg w workach" Dzieci nie potrafią przegrywać i często płaczą. No naprawdę nie wiem, co myśleć o tym wersie. Ja bym go ciachnęła i po kłopocie. A zobacz tak: znowu zamyka lato w słoikach młodość w czerwonych spodenkach na chodniku dwudziestego pierwszego wieku rozbiła kolano Pozdrawiam.

mostek serc, bramy zieleni, potok słów, ostrze krzyku, aleja dni - pięć metafor dopełniaczowych w krótkim wierszu. A mamy tu jeszcze rozwinięcia: "żelazne bramy zieleni". Tylko "mostek złamanych serc" bym próbowała ocalić. Może popróbować pracy ze stylem, np.:trzeci wers: drzewa przyjazne jak stare żebra - nie sądzisz, że zmienia się głębokość przekazu? Sporo pracy przed tobą, Bea. Póki co - amatorszczyzna, przykro mi. PS. kurcze, a może więcej poczytać, może na początek uznaną poezję?

Stare mogiły zapadają się w ziemię a tutaj nagle toną. Fajnie, podoba mi się.

Witaj :-) No pięknie zapisana myśl! Super! Świetny pomysł. Ale wiesz chyba czego się przyczepię :-) Przenośni. Dla mnie za mało tu haiku. Za to dobrze oddaje takie rocznice, czy to u nas, czy w Stanach cyt.. niepodległość - nawet astronom w ziemi szuka dziś przodków W normalny dzień astronomowie odkrywają (bujają w obłokach) zwłaszcza ostatnio, coraz to nowe układy planetarne na których być może istnieje życie i jest całkiem możliwe, że gdzieś stamtąd pochodzi także i ziemska cywilizacja. Dopiero Święto Niepodległości sprawia, że szuka przodków (dosłownie) w ziemi (przypomina sobie o swojej krwawej genealogii). Pozdrawiam. A tymczasem przodkowie od dawna w niebie :-D Fajne haiku, ale ja je odczytałam inaczej (wstyd się przyznać jak;)

Dzięki za wierszyk, Waldemarze :-)

No cóż, Tereso, środkowa zwrotka mi się nie podoba. Niby erotyk, ale jakiś antyerotyczny, chyba bardziej niedopieszczeniec napaleniec. Nasmarowany jak na kolanie (gołym), bez dbałości o formę. Nie chcę być niemiła, ale tak wyszło. Wierszyk zjechany, ale Autorkę pozdrawiam. :-)

oj, oj, ojej! ;-D

Może zmienić szyk? Jestem Piórem zeskrobuję z ciebie stereotypy. Piżmowy dekolt - Ciekawiej się robi - moim zdaniem oczywiście. Bez zachwytu, ale na plus.

Peel jako cyniczny, niedojrzały, niedobzykany stary dupek? Dobrze pokazany. plus.

Oddzielenie postrzegane nie jako proces, lecz akt. I przymus - żadnej możliwości wyboru ani odwrotu. Fajnie napisane. Plus.

Podoba mi się. Świetny klimat, erotyzm delikatny ale przekonujący. Zacięłam się na porcelanie z ostatniego wersu, ale chyba załapałam. Fajna lektura na dobranoc ;)

Racz zauważyć, że "poród pośladkowy" oznacza pośladki dziecka, noworodka. Czy w tym kontekście ostatni wers jest smaczny? mam prawo mieć swoje zdanie, odmienne od Autorki? Już pomijam fakt ryzyka związanego z takim porodem. Dziękuję uprzejmie za taką edukację. Aha, jeszcze minus.

Albo wariacja z pełną nazwą kwiatka: powój purpurowy dla kogo ta dziura w płocie? ;)

jesień nie dla ciebie powoju dziura w płocie www.fanaberka.multimo.pl/zdjecia/wolny.jpg

dla "szeleszczącego wzroku" i "rozchełstanych uczuć" nie ma we mnie zrozumienia, ale im dalej w wiersz tym jakby lepiej - obraz dłoni, owoców.

Lepsze od inspiracji.