Archie_J

Sorki za literówkę;) pozdr. Ariel

"Tripiarz" to mój neologizm, powstały od wyrażenia "być na tripie", czyli być odurzonym przez np. farmaceutyki. Michale - dziękuję Smoku - skromnie, ale wymownie Stanisławo - dziękuję Stanisławie - cieszę się, że ci się podoba Jaro Sławie - dziękuję za komentarz i ciekawy pogląd;) pozdr. Ariel

chciałem uwolnić się z kartonowego domu nie liczyć już pasażerów na gapę rany między palcami przestały być zakrwawione kolejne jęki nowego tripiarza rozpraszają melodię wczesnego metra mówili że wszystko się zmieni nadal jednak to samo potykam się o poplątane nogi codziennie między śniadaniem a śmietnikiem

nikomu nie każę zmieniać, tak tylko poobracałem wierszykiem, autorka pozostaje przy swojej wizji, w końcu to ona wie co chciała przekazać. a do alfy i omegi to dużo mi brakuje;) pozdr. Ariel

Pierwsza srtofa najlepsza, reszta też niczego sobie. plusiak;) pozdr. Ariel

Beznadziejne? Nie... dla mnie przyzwoity wiersz, taki zwyczajny, ale odbieram go pozytywnie. pozdr. Ariel ;) PS Pokomentuj innych, to i do ciebie przyjdą;p

Bez wyrazu, słabiutkie. pozdr. Ariel

Przemówił do mnie, ale lewatywa na wszystko dobra jest;) pozdr. Ariel

Niedosyt poczułem, puenta mało wyrazista, ale całość na +. pozdr. Ariel

I co tu teraz napisać? Wszystko już wychwalone zostało to ja tylko się zgodzę;) Jak dla mnie obrazowe bardzo;) pozdr. Ariel

Kyo, a może ona najpierw się pod ten pociąg rzuciła, a potem podczas miażdżenia jej kości mamrotała swoje wyznania na łożu śmierci;) z wyobraźnią! A tak na poważnie to proste, ale wymowne dla mnie. pozdr. Ariel PS Częto jest tak, że żałujemy czegoś po fakcie, ale takie życie. >>> sam nie wiem po co to napisałem;)

Podobnie jak inni: pierwsza strofa dobra, reszta odstaje. pozdr. Ariel;)

Tak dla ścisłości: 5:6 - Nie dobrać to chluba wasza. Azaż nie wiecie, iż trochę kwasu wszystko zaczynienie zakwasza? 5:7 - Wyczyścież tedy stary kwas, abyście byli nowem zaczynieniem, jako przaśnymi jesteście; albowiem Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest, Chrystus. Jeszcze się zastanawiam, powrócę pewnie;) pozdr. Ariel

Trochę utarte, np. rozkoszne chwile czy skąpane w rosie. Nie robi wrażenia, ale zarys ok. pozdr. Ariel

Jako wiersz nie porywa, ale sprzedać jako tekst piosenki możesz;) pozdr. Ariel;p

A ja się pod tym podpisuje... Ja bym to tak zapisał: oczekiwanie jest najwyższym aktem samotresury pozamykano mnie na cztery spusty żyły potrzebowały odpoczynku pustynny obszar ciała doskonała pełnia samotności wśród kruchych sztyletów twoich rzęs piętno pamięci jestem lepka >>>>>>>> te dwa wersy bym jeszcze przebudował jestem oazą drżąca bezsilność wierniejsza niż pies (fatamorgana) >>>>>>>>>>> tak brzmi delikatniej wizja świadomości (pełznie) odżywcza rosa śliny uzależnia kochanka twoja narkomanka twoja >>>>>>>>>> za dużo wyliczanki, więc tak czcicielka i niewolnica nie umie cię ogarnąć wybacza To tylko moja sugestyja skromniutka;) Tak ja to widzę. Wartościowe słowa, plusiak. pozdr. Ariel

Pomysł dobry, ale wykonanie będzie bardzo trudne, jakby co to mogę bezinteresownie pomóc (moje wiersze są o wiele gorsze od innych, więc odpadają, może kiedyś...) w miarę moich możliwości (głównie raklama w Internecie w różnych grupach dyskusyjnych), a poziom musi być duży, ja tam wiem, że na tomik nie zasługuję, a jest wielu, co powinni mieć swoje miejsce w tej publikacji, więc tych doświadczonych wystawić, na resztę przyjdzie pora jak się postarają, nie każdy jest wybitnym poetą;) pozdr. Ariel

Wiersze to odzwierciedlenie moich uczuć, moich wrażeń pod wpływem chwili. A z szafą to jest tak, że jeśli jest uchylona to boimy się tego co może z nej wyjść. pozdr. Ariel

Jaro Sławie cieszę się, że doceniasz mą "męską uczuciiwość" ;) M. Krzywaku dziękuję za komentarz i za powrót, przemyślenia piękne;) Olasia - myśl, myśl, a może właśnie niekonkretność jest wskazana;) Po pierwsze to nie "panie Arielu" po porostu Ariel, prosze mnie nie postarzać ;p Co do 6 wersa, to ma on podkreślać obojętność. Letnia sukienko - dziękuję;) Fagocie - możesz pływać 24h/dobę ;) pathe - nie pozostawienie ci jasnego obrazu w głowie jest da mnie komplementem;) pozdr. Ariel

Wspaniałe! Szczególnie z rekolekcji we Włocławku, bo to znajoma parafia, a nic o tym nie wiedziałem. Dzięki;* pozdr. Ariel

Nic dodac nic ująć, nie bedę powtarzał wcześniejszych wypowiedzi, tylko się pod nimi podpisuję. Zręcznie napisane;) pozdr. Ariel

Ja myślę, że wiersz jest dobry, nie powala może, ale ciekawe ujecie. pozdr. Ariel

A ja to widzę tak (trochę może bezuczuciwo zbyt, ale taki dziś nastrój mam): wciąż rozpamiętywana przeszłość nie jest ukazywana w pełni, stad niedomknięta szafa, a nagie anorektyczne wieszaki to tylko wątłe fragmenty wspomnień i przeżyć, strasznych przezyć wojennych, obdarte ze szczegółów, ukazują zimne statystki (tylu umarło, tylu rannych). A ów świadek, naoczny swiadek owych wydarzeń, zostaje tłumiony przez wygenerowana wersję, siekierką miedzy oczy i po sprawie. pozdr. Ariel

W takiej formie, jaką czytałem teraz jest ok. Również witam (bo my wszyscy to jakby taka rodzinka, coś nas łączy;) pozdr. Ariel

Ładna ironia, rzeczywiście jakoś mi się ciężko czytało, ale tylko początek (to te bezokoliczniki), rzeczywistość i tyle, tak to już jest na tym świecie ułożone. pozdr. Ariel