Sylwester_Lasota

Pozdrawiam serdecznie :)

Był raz sobie człowiek prawy, prawe prawdy sprawnie prawił, ich prawideł wciąż dociekał, aż zgubiło to człowieka. Sprawiedliwie trzeba przyznać, że prawdziwym był mężczyzną, bo prawiczkiem nie był przecież, co zawdzięczał swej kobiecie. Najprawdziwszej swojej żonie wielką radość sprawiał co dzień kiedy biegał po sprawunki i opłacał jej rachunki. No i oczywiście co noc się sprawował prawidłowo i w tej właśnie to oprawie niemal był herosem dla niej. W prawym łożu prawołożył - był w tych sprawach całkiem hoży. Potem spał na prawym boku, rano wstawał prawą nogą. Praworęczny, pracowity, prawdomówny zawsze przy tym, prawą stroną zawsze jeździł, ignorował błahe treści. Prawo prawie znał na pamięć, poprawności też był fanem i rozprawy o wyprawach wprawnie w prasie czasem wstawiał. Zgodnie z prawem postępował, nieprawości zaś piętnował, prawomyślne myśli myślał... w każdym razie, aż do dzisiaj. Dzisiaj poczuł się niedobrze, ze zdumieniem nagle dostrzegł: serce ma po lewej stronie... i to był człowieka koniec.

I to nawet cieszy. Dziękuję i pozdrawiam :)

miałem odejść pozostałem miałem nie mieć nie umiałem być poprawnym optymistą chciałem miał zasypał wszystko byłem tyle co nie byłem wolne chwile zostawiłem zapisane w popiół wierszy nieudolne miałkie wersy

Tak, myślałem o napisaniu tego od nowa w taki sposób podobny do tego, który sugerujesz... i... spodziewałem się takiej uwagi z Twojej strony ;). Nie czuję się zawiedziony :) Pozdrawiam.

Amen

Świetny wiersz. Pozdrawiam

Zło często przybiera pozory dobra, a widzących zawsze było niewielu. Pozdrawiam. Już zamknęli ślepe oczy, a historia w krąg się toczy. Dzięki za zainteresowanie i pociągnięcie tego dalej. Pozdrawiam

Świetne! Oby się spełniało. Pozdrawiam

Szli w półśnie w gęstej mgle, światła nikt z nich nie pamiętał. W szary dzień, w burą noc mrok ich kroki pętał. A gdy już brakło tchu, legli nad przepaści skrajem. a jej dno śmiercią tchło, co się końcem staje. Wnet w pół śnie, w jawie pół, pierwszy wpadł wprost do otchłani. Reszta zaś w czeluść zła podążyła za nim. Lekki wiatr rozwiał mgłę, światła nikt z nich nie dostrzegał. Żywi wpół, martwi wpół, a na oczach bielma.

Nie wiem czy wiesz, ale są okulary korygujące daltonizm. Ciągle są dość drogie, a zostały wynalezione... przypadkiem. Niektóre wirtualne gry również oferują opcje, które pozwalają osobom z nieprawidłowym widzeniem kolorów cieszyć się nimi w trakcie zabawy. Te informacje są do sprawdzenia. :) Pozdrawiam :) Nieprywatnie (służbowo) wszyscy dosyć często wchodzimy w systemy/układy, które narzucają nam sposób widzenia świata. Żeby nie wylecieć na margines odkładamy nasze osobiste doświadczenia i, nie zawsze świadomie, wchodzimy w podsunięty nam obraz. Czy tak nie jest? Pozdrawiam

@Marcin Szymański, to są w ogóle nie moje klimaty, świat zupełnie mi obcy, ale słyszałem o facecie, który odsiadywał karę za gwałt, o który oskarżyła go znajoma, chociaż, jak twierdził, w tym czasie gdy dokonano gwałtu nawet go w tym miejscu nie było, co potwierdzali jego koledzy. Rzeczywistość, w której żyjemy to bardzo szerokie spektrum (postaw, zdarzeń i poglądów).

@error_erros, to się nazywa szukanie dziury... w całym, a potem przyszywanie łaty 😀. To taka moja interpretacja 😉. Nie chcę nikogo obrazić ani urazić. Pozdrawiam

What?! Nawet przez myśl mi coś takiego nie przeszło. Każdy ma jednak prawo do własnych interpretacji. Pozdrawiam 😀

Jeden z moich pradziadków ponoć mawiał: Ludzie dzielom sie na krzoki i ptoki. Krzoki siedzom w miejscu, a ptoki latajom po świecie. Tak sobie myślę, że ja to chyba jestem jakimś dziwolągiem... takim krzakoptakiem :))). Pozdrawiam

Jeszcze się nie przestawiłem, ale już zmieniłem reakcję :) Pozdrawiam

Proszę! :) Chyba nie nadążem za zmianami :(

Przeczytałem chyba wszystkie Twoje opublikowane na tym profilu wiersze i muszę przyznać, że jestem pod sporym wrażeniem. To co i jak piszesz, to, w mojej ocenie, jest właśnie prawdziwa poezja. Pozdrawiam serdecznie.

Oj tam. Słyszałem o drukarzu daltoniście, ponoć całkiem nieźle sobie radził, a elektrycy na kabelkach mają numerki (chociaż kolorowe kodowanie nadal się stosuje). Ale to wszystko nieważne. Przytoczę tu anegdotę, którą, jeśli się nie mylę, opowiadał Szymon Kobyliński. W zamierzchłej epoce czarnobiałej telewizji miał on znajomego, który był daltonistą. Człowiek ten uparcie twierdził, że jest w stanie określić kolory niewidoczne dla innych na kineskopach telewizorów. Gdy pojawiły się pierwsze kolorowe telewizory, jego koledzy zrobili eksperyment. Postawili w jednym pokoju dwa odbiorniki, jeden wyświetlał obraz kolorowy, drugi czarnobiały. Daltonistę posadzono przed tym drugim, a reszta towarzystwa zasiadła przed kolorowym i zacząła go wypytywać o kolory pojawiające się na ekranie, np.. o kolor sukienki spikerki... zgadywał bezbłędnie. Pozdrawiam :)

Dokładnie tak jest. Zwierzęta najczęściej widzą inaczej świat niż nam jest dane go oglądać. Dziękuję. Wzajemnie.

Kolory niosą mnóstwo informacji, ale czasem ich niedostrzeganie powoduje właśnie "wyraźniejsze" widzenie. Wykorzystywali to, m.in. Niemcy w czasie Drugiej Wojny Światowej, którzy zatrudniali daltonistów do obserwacji skrajów lasów. Dostrzegali oni wcześniej żołnierzy przeciwnika, niż osoby widzące "normalnie", którym maskujące barwy mundurów zlewały się z tłem. To taka dygresja, a tekst jest oczywiście metaforą. I jeszcze na marginesie. Jest bardzo możliwe, że każdy z nas postrzega kolory zupełnie inaczej, jednak na poziomie zwykłej, międzyludzkiej konwersacji, bardzo trudno to zweryfikować. Pozdrawiam.

DZIESIĘĆ BAŁWANKÓW Wanda Chotomska Ten był jedenasty 🙂 Fajny wiersz. Pozdrawiam

jestem daltonistą nie widzę zielonego żółtego czerwonego (rudego) czarnego białego nie razi mnie niebieski mógłby ktoś pomyśleć że jestem ślepy wydaje mi się jednak że widzę doskonale

Dziękuję. Wzajemnie. Wszystkiego Najlepszego.

Rzekł zielony aktywista: - Wojna, jakie to okropne jest skażanie środowiska!