Sylwester_Lasota

Właśnie spojrzałem na datę... aż mi się nie chce wierzyć, że to nie współczesny, a czytając pomyślałem: "Nic się nie zmieniło". :))) Pozdrawiam.

A teraz jestem rozczarowany... Odniosłeś się tylko do jednej części mojego komentarza. :))) @Jacek_Suchowicz, niemniej wierzę Ci. :)

Powala szczerością. Pozdrawiam

Dziękuję. Pozdrawiam Dziękuję. Dokładnie tak jest. Wyrosłem w społeczności, w której odejście kogokolwiek z niej było zawsze wstrząsającym wydarzeniem. Dzisiaj żyję w świecie, w którym obserwuję spłycanie i odpychanie na jak najdalszy plan tematyki śmierci. Powiedziałbym, że nawet jej uprzemysłowienie. To jest naprawdę ogromny kontrast. Pozdrawiam. Dziękuję Jacku za obecność, wiarę i Twoje rymowane komentarze. Pozdrawiam. Wspóczuję. Dziękuję. Również pozdrawiam.

Nie przywiązywać się do rzeczy, do miejsc, do ludzi, do rytuałów... wtedy chyba łatwiej się odchodzi. Pozdrawiam. Tak, jesteśmy ślepi jak mrówki, które opowiadają sobie o słońcu. Pozdrawiam Bardzo dziękuję. Pozdrawiam A ja nauczyłem się, że nie ma "rzeczy oczywistych". To co dla nas jest oczywistością, niekoniecznie musi być oczywiste dla innych. To samo dotyczy postrzegania świata. Żyjąc w zamkniętym kręgu, możemy utwierdzić się w przekonaniu, że cały świat (a właściwie jego odbiór) wszędzie wygląda tak samo, a tak przecież nie jest. Wyrwa - przepaść - pustka pozostaje często po kimś, kto odszedł. A po co się pisze? Choćby dla takich komentarzy. Pozdrawiam

Przypomniał mi się stary kawał: W środku nocy pośrodku blokowiska jakiś facet krzyczy: - Ludzie! Ludzie! Ludzie! W oknach uśpionych bloków zaczynają zapalać się światła, a gdy ich mieszkańcy zaczynają wyglądać na zewnątrz żeby sprawdzić co się dzieje, facet krzyczy: - Ludzie! Dlaczego wy nie śpicie?! I odchodzi. Pozdrawiam :)

Dziękuję. Pozdrawiam

Tak to jest, a świadomość nieświadomości bywa przerażająca... gdy sobie ją uświadomimy. Również :)

Śliczne to! Pozdrawiam :)

Dziś znów odszedł ktoś w nieznane, bez kompasu i bez mapy, na nic losu zaklinanie, już powrócić nie potrafi. Dzisiaj odszedł ktoś daleko... w niemierzalnej nadprzestrzeni bliskość staje się odległą, czas potyka się na ziemi. Dzisiaj odszedł ktoś na zawsze, jak to się odchodzi co dzień, pozostawił dom i szafę, a w niej stertę starych odzień. Kapci parę i kaloszy, parę par przeróżnych butów, małe szczęścia i radości, w niepokojach pasma smutków. Pod parasol się nie schowa, co ochraniał go przed deszczem, w tę ostatnią swoją drogę nic ze sobą brać już nie chce. Tak na przekór tym, co wiedzą, odchodzimy wciąż w nieznane, gdy stajemy nad przepaścią pozostaje Słowo Amen.

I lipcowo owoc pili

Piękny, wzruszający, wstrząsający dosłownością opis biedy. Świetny tekst Waldku. Pozdrawiam

Muskuł Jan i pani lipę pili. Napinaj łuk sum.

Mury marzą, jad udają, z ramy rum.

Rata. Kto pamięta tę i ma pot? Katar? Rumak dla wad. Miętę tę im da Waldka mur. Rumaka mak, a maka mur.

Ikar, bywa, rum winien rudym. Tama za matmy durne i niw murawy braki

Ani wróg ma tamy, dur rudy ma, tam gór wina.

Braki ładu tu nad, a Maryna wyda dywany ramadanu. Tu dał i karb.

Nie, bo wtedy nie byłoby to haiku, ale na leżu ktoś leży ;). Przeedytowałem go zresztą przed chwilą, co można sprawdzić. leże=legowisko

Dziękuję :-)

promienie słońca prześwietlają koronę pod dębem leże

Dzisiaj czasami jeszcze mniej :))))

Hmm... Mickiewicz? :) Dziękuję i pozdrawiam.

Wracałem dziś do domu piechotą. Po drodze spotkałem kilku ludzi i jednego szczura. Do tej pory zastanawiam się, które spotkanie wywarło na mnie największe wrażenie.

Motyle mają dwie pary skrzydeł, czyli cztery skrzydła. Motyl "trójskrzydłowy" może oznaczać np. jakieś okaleczenie. Albo brak czegoś do pełni szczęścia, piękna itd., itp.