Sylwester_Lasota

No i mało brakowało, a przegapiłbym ten koment, Co mi pozostało? Odpowiedzieć w jeden moment. Odpowiadam więc w te pędy. Na komenty miewam względy, lecz gdy któryś nagle znika, to go więcej nie dotykam. Pozdrawiam

Górnik przodkowy z kopalni Sośnica czasami na forum komenty pisał. Jednak był z nimi wciąż problem niemały: Gdy zjeżdżał na dół, komenty znikały. Zachodził w głowę ten górnik przodkowy, Co jest przyczyną znikania takowych. Sprawa została wkrótce wyjaśniona: Wszystkiemu winna była jego żona. Albo: Wszystkiemu winna jego była żona. :) Pozdrawiam No oczywiście, przecież w końcu chyba po to taka funkcja została tutaj zaimplementowana. :) Z drugiej strony raczej nie ma chyba obowiązku odpowiadania na wszystkie komentarze. Mi się czasami zdarza nie odpowiedzieć po prostu np. z braku czasu. :) Również pozdrawiam serdecznie.

Takie płyną stąd nauki: Giną na ołtarzu... sztuki. ;) Wzajemnie @[email protected] :)

Różne w życiu są przypadki, jeden szorstki, drugi gładki, ale teraz powiadają, że wszystkie idom do raju. Pozdrawiam :)

Tia, byleby nie wyciągnięte za późno. :) Również pozdrawiam.

Bo ja wiem. Dziękuję. Również pozdrawiam :) Różnie bywa :) Pozdrawiam Marku.

Dziękuję. Pozdrawiam

Chyba tak! :))) Również pozdrawiam :)

Bywa :))) Pozdrawiam.

Był pod wierszem raz komentarz... Co w nim było? Nie pamiętam. Bo gdy chciałem odrzec słowo, to komentarz wyparował.

Cieszę się. Dziękuję. Pozdrawiam. I nie starać się być zbyt bombowym. Pozdrawiam

Jakoś trudno mi sobie wyobrazić "kraje przybywające do Paryża". Pozdrawiam.

Dziękuję Wszystkim za czytanie, reakcje i komentarze. Przepracowałem nieco tę bajkę i w nieco innej formie moż na ją teraz znaleźć w Wierszach gotowych jako wiersz zatytułowany Drony. Pozdrawiam Serdecznie

- Niech ja skonam! Niech ja skonam! - raz powiada dron do drona - Jasnych myśli mam przebłyski, widzę już nasz koniec bliski. Raz słyszałem takie bajki, że gdzieś drony jak zabawki robią zdjęcia i z natury spoglądają na świat z góry. Niosą ludziom radość, szczęście i nie trzeba im nic więcej, no, a nami ciągle straszą i wysłali na śmierć... naszą. Na to drugi odpowiada: - To mi brzmi jak jawna zdrada! Ktoś nas wrobił w ten interes! Czasu mamy już niewiele. Lot nasz skończy się tragicznie i pogrzebie części wszystkie! Powiedz więc, co robić mamy? - Już ci mówię... Z a w r a c a m y!

Miałem jakieś takie niejasne przeczucie, że to nie przypadek.

Mówi dron do drona: - Pomyśl tylko bracie, misja już skończona, wysłano nas na śmierć! - Póki co lecimy, więc co robić mamy? - Jeśli pożyć chcemy, zaraz zawracamy! Dajmy nieść się myślom, lećmy bardzo nisko, więcej nas nie wyślą. Czeka nas lotnisko!

Pamiętam ten wiersz. Upłynęło dziesięć lat, ale jestem pod takim samym wrażeniem, jak wtedy, gdy go czytałem pierwszy raz. Pozdrawiam.

Ty się stary nie denerwuj, bo w naturze nikt nie kradnie. Każda pora ma swój urok, i da, gdy poprosisz ładnie. Takie prawa są natury, że tu nigdy nic nie ginie. Czas jak koło jest fortuny, wiosna nosa utrze zimie. Pan policjant spisze raport, że zgubiła się nadzieja, jednak kolor jej zielony, każdą wiosną świat odmienia. Pozdrawiam :)

Obawiałem się, że sprowokuję dyskusję o tym co jest wierszem, a co nim nie jest. :))) Cokolwiek by to jednak nie było, podoba się. :) A konkursy? Pal je licho! ;)

Nie wiem nawet czy ta wyliczanka to wiersz, ale tak jakoś dobrze czytało mi się od początku do końca. :) Pozdrawiam

Dasz radę. Pozdrawiam

Sekundy budują nieskończoność. Pozdrawiam

Niemal jak u Gałczyńskiego, ocalić od zapomnienia. Świetny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

Dokładnie. Dziękuję. Również pozdrawiam.

Tak, też zwróciłem na to uwagę.