Sylwester_Lasota

Zapewne wiesz, że były takie próby (tzn. zważenia duszy)? https://pl.wikipedia.org/wiki/Duncan_MacDougall Pozdrawiam

Dzięki Jacku. Trzym się i... pisz jak najdłużej.

Pytanie tylko, czy w osiemdziesiątym dziewiątym był to przewrót, czy doskonale zaplanowana i przeprowadzona operacja służb specjalnych? Mniejsza już o to czyich. Drugie pytanie: A jak jest teraz? Zdrowia.

To tylko, Tomku, moja nieudolność, nie miałem zamiaru śmieszyć. Wyszło, jak wyszło. Dzięki za podzielenie śię wrażeniem :) Pozdro :)

No to chyba wypada mi się ucieszyć :D. Dzięki za czytanie, również pozdrawiam.

Kto zna, choćby pobieżnie, historię pierwszej wielkiej rewolucji, ten wie jak działają tego typu mechanizmy. Niestety, żaden przewrót do niczego dobrego nie doprowadził. To dzięki nim, jako ludzkość, staczamy się po równi pochyłej. Wychodzi na to, że większe zło zawsze zwycięża mniejsze zło, a my, rycerze, szukamy dobra w tym świecie. Prawda?

Marku, to jest podżeganie. Nie rycerskie, oj nie. Pozdrowienia :)

Jakby to powiedzieć... wczułem się w sytuację... Pozdrawiam

Drobne literówki Jacku :). Czy przd bezideowy nie powinno być w? od sporów? Pozdrawiam :)

Za proste rymy, jak na mój gust. Pozdrawiam :)

Czyta się, czyli jest wierszowo, chociaż, pomimo wzlotów i lotów, temat lekki nie jest. Pozdrawiam

Warsztat, nie warsztat. Niejeden z tych w habicie modli się za Ciebie, czyli, w jego mniemaniu, robi to, co może zrobić dla Ciebie najlepszego. A tekst jest nawoływaniem do przemocy. Dużo w nim tzw. mowy nienawiści. Poza tym, jeśli dobrze go rozumiem, to brak w nim zrozumienia. Wydaje mi się, że zaczyna to być typowe dla mniej więcej połowy Polaków obecnie. Bardzo mnie to smuci. Pozdrawiam P.S.: Technicznie nie mam zastrzeżeń.

Prawda Też prawda Dzięki za czytanie :)

Różnie z tym bywa. Też znam z autopsji. Pamiętam. Ponoć rycerze nie umierają ;) Pozdrawiam :) Ach, ludzie różne gupoty gadajo ;) Również :) Poprawione, dzięki :) Odpozdrawiam :)

Dzięki :)

Po pierwsze, dla mnie imponująca data powstania wiersza. 1968! Nie mogę powiedzieć, że mnie jeszcze na świecie nie było, ale na pewno pisać jeszcze nie umiałem. Po drugie, to jest całkiem niezły tekst. Odbieram go jako jedną wielką metaforę, w której mężczyzna przedstawia uczucia do swojej wybranki, przedstawiając ją jako Morze Śródziemne. Sposób w jaki jest to dokonane bardzo mi się podoba. Po trzecie, jest jeden mały błąd z pośród, powinno być spośród, ale to pryszcz, chociaż do poprawy :) Ogólnie tekst oceniam jako bardzo dobry. Pozdrawiam serdecznie :)

Gdy mi się wszystko całkiem pomiesza, chaos zamieszka w mej głowie, ty mnie nie żałuj i nie pocieszaj, nie mów o jakiejś chorobie. Bo chociaż nigdy nie byłem mędrcem, to kiedy będę jak dziecko, nad sobą płaczek zupełnie nie chcę, wiem to już dzisiaj na pewno. Takie są przecież koleje losu, kiedy przychodzi wiek słuszny, miesza w pamięci komórek stosy, żeby w cierpieniu ciut ulżyć. I może wtedy będę szczęśliwy, gubiąc ostatki rozumu, zapomnę wszystkie te smutne chwile, do których tęsknić nie umiem. A kiedy już wreszcie wszystko zapomnę, nie mogąc usiąść za stołem, nazwę cię znowu moim słoneczkiem, skarbem najdroższym, aniołem. I jeśli wtedy szczerze zapłaczesz, myślę, zapłaczesz na pewno, ja ci jak dziecko będę tłumaczył: Nad sobą płacz, nie nade mną.

Gorsza z Zośką noc w pokoju, niż dla świni na uboju. Ale może zostawmy już tę Zofiję w spokoju ;)

Ha! Dobre :) Gorzej z Zośką jest się drażnić, niż z krokodylem przyjaźnić.

Dobrze piszesz. Ciekawie. Przeniesienie prywatnych problemów PL na płaszczyznę ewangeliczną, otwiera szerszą perspektywę przenosząc osobisty dramat podmiotu na doświadczenia, które są wspólne dla wielu, i myślę, że można je nazwać jedną ze współczesnych chorób cywilizacyjnych, która dotyka przeważnie te wrażliwsze osobowości. Pozdrawiam serdecznie :) P. S.: Mówiąc szerze, to myślę, że jednak bardzo dużo jeszcze zostało do odkrycia :)

Gorzej gdy się wścieknie Zośka niż gdy w Audi pęknie ośka.

Lepiej kiedy pęknie ośka, niż gdy źli się piękna Zośka.

Wzajemnie :)

Teraz jest znacznie lepiej :). Powtórzenie tytułu, to w cudzysłowie, jest, moim zdaniem, zupełnie zbędne. Tytuł podajesz w okienku Tytuł, gdy wysyłasz tekst i to zupełnie powinno wystarczyć. Powtarzanie go w sekcji, w której powinien znaleźć się wiersz, uważam za manierę, której osobiście nie lubię, ale ponieważ niektórzy użytkownicy robią to konsekwentnie, pomimo zwrócenia na to im uwagi, nie będę więcej o tym powtarzał, zrobisz jak uważasz ;). Pozdrawiam :)

No, zapomniało mi się o tym napisać, bo też miałem na myśli :))). Dzięki za dorzucenie :) Pozdro :)