Sylwester_Lasota

zalęgły / się w slamsach // zbyt płodne / te szczury 3/3//3/3 Trochę naciągane, ale tak jak w całym wierszu, a w Twojej propozycji: zalęgły / się w slamsach // wygłodniałe / szczury 3/3//4/2 Inaczej niż w całej reszcie. Myślę, że nie po to ją naciągałem do granic niemożliwości, żeby akurat w tym miejscu zrobić wyłom. Poza tym już zmieniłem te na złe, które może nie są do końca satysfakcjonujące, ale, w moim odczuciu ciągle lepsze od wygłodniałych, ponieważ nawet te w slamsach, z regóły, wielkiego głodu nie cierpią. Problem leży gdzie indziej. W nadmiarze raczej niż niedostatku, myślę. Pozdrawiam :)

Dzięki za czytanie Waldku. Również serdecznie pozdrawiam.

Dzięki Jacku. Cieszę się że do mnie zajrzałeś, po, chyba, dłuższej niebytności na forum. Pozdrawiam

Czasami słowa są zbędne. Pozdrawiam

jesteś mrówką w mrowisku no może kilka poziomów wyżej ale niewiele przecież to zmienia ciągle równie daleko do minus i plus nieskończoności wyuczonymi algorytmami w szkole życia próbujesz mierzyć wszechświat gdybym wiedział więcej byłbym bardziej może zaślepiony w swojej tępocie a tak łowiąc twój zapach podążam za tobą wydeptaną mrówczą ścieżką nigdy nie lekceważ nieprzyjaciół swoich często czekają na twoje potknięcie a nasza wspólna droga jest tylko jedna i zawsze prowadzi do końca

O! To jest bardzo bio. Dotyk to jeden z najstarszych zmysłów. Niektórzy twierdzą że smak, ale ja myślę, że bio jest w dobrym smaku i zaczyna się właśnie od dotyku. Pozdrawiam :)

Tekst nawet niezły, aczkolwiek "i" zdecydowanie za dużo. Pozdrawiam serdecznie :)

Całkiem nieźle o samotności i tęsknocie za drugą osobą. Pozdrawiam

Wyjątkowo nie przepadam za serialem, ale czasy rzeczywiście niemal nierzeczywiście są dziwne. Dobra na nie satyra. Pozdrawiam :)

Chmury BYWAJĄ ciekawe :) Pozdrawiam

No właśnie, był taki film, ale o Polakach nic tam nie było, więc to chyba początek pomysłu na kontynuację :D Pozdrawiam :)

Nie za dużo, nie za mało, dokłanie w sam raz. Temat może nie odkrywczy, ale bardzo sprawnie poprowadzony, płynnie się czyta, bez potknięć, więc pochłonąłem go z przyjemnością. Pozdrawiam

Coraz bardziej się przekonuję, że warto do Ciebie zaglądać :) Pozdrawiam serdecznie :)

Hmm, może, ale to nie rozwiązuje mi ich problemu, niestety. Zamiennik "te szczury" musiałby być trzysylabowy itd., itp. Pozdrawiam :)

Tym razem rzeczywiście trochę napracowałem się nad tym tekstem (jak widzę Ty również :)))) i jak widać ciągle wiele brakuje mu do doskonałości. Przeanalizowałem wszystkie Twoje uwagi. Myślałem nawet, że coś sobie z nich pozwolę skubnąć, ale albo zmieniają mi treść, albo nie pasują do formy, więc, na razie zostanie jednak taki niedoskonały, czego jestem świadomy. Niemniej bardzo Ci dziękuję za poświęcony czas i podzielenie się tymi wszystkimi przemyśleniami. Jeszcze do nich wrócę, może coś się z tego wykluje ;) Pozdrawiam z całą możliwa serdecznością :) W sumie... Dlaczego nie? Mówisz i masz :)

Dzisiaj ksiądz poprosił żebyśmy nie przychodzili do kościoła... za wielu nas było. Nie wierzę jakich czasów dożyłem :( Pozdrawiam

Tak, "te", to wypełniacz, z którym trochę sobie nie poradziłem, chociaż wydawało mi się, że: "...te szczury co teraz w nich płoną..." trochę ratują sprawę, ale chyba jednak nie za bardzo. Jak mnie olśni co z tym zrobić, to poprawię ;). Roszada się rzeczywiście trafiła - już poprawiona. Nad ostatnią sugestią też się jeszcze zastanowię O obrażaniu się nie ma mowy u mnie sugestie i uwagi zawsze są mile widziane, nie uważam się za alfę i omegę :) Również pozdrawiam :)

Najważniejsze Waldku, że przeczytałeś ze zrozumieniem, za co bardzo Ci dziękuję :). Również pozdrawiam

Dzięki. Wzajemnie :)

Czy pamiętasz jak ze mną tańczyłaś walca... w malinowym chruśniaku :))) Podoba się ;) Pozdrawiam

szaleje pożoga strzelają płomienie i trawią skostniałe w systemy ulice już ogień pożera mieszkańców i mienie za którym gonili przez całe swe życie zalęgły się w slamsach biedota i szczury a teraz w nich płoną jak żywe pochodnie i ogień roznoszą biegając po murach więc pożar już wkrótce świat cały pochłonie świątynie się palą pomniki kultury zabytki bezcenne o które nikt nie dba gdy walą się w gruzy przegrzane już mury i nie ma się skryć gdzie ni dokąd uciekać jak ogień się szerzą w krąg trwoga i zgroza bunt wielki się wzmaga i winnych się stara odnaleźć pospólstwo lecz źródła nieszczęścia jak dotąd nikt jeszcze uczciwie nie znalazł już wkrótce ucichnie ten pożar bezduszny co w końcu skutecznie ład dawny pozmieniał by w jego rósł miejsce od dawna są plany zupełnie Rzym nowy w nim Domus Aurea* *Złoty Dom Domus Aurea

Jest bajecznie do granic nieskończoności :)))). Bardzo mi się podoba melodyka wiersza, a treść, chociaż nieco naiwna i w sumie wtórna, również mnie przekonuje, bo to bajka w końcu jest przecież ;). Pozdrawiam serdecznie

Ładny tytuł - pomyślałem sobie - i ciekawy byłem czy wiersz utrzyma poziom :))). No i utrzymuje :). Momentami wydaje się, że rym nieco prowadzi treść, ale ogólnie nie jest źle. Miło było przeczytać. Pozdrawiam :)

lepsze ziarno prawdy w błocie niż z plastiku kłamstwa krocie Prawda. Dzięki za wgląd i również pozdrawiam. Dzięki :)

lepiej gazem skazić gacie niż zakasłać dziś cichaczem lepiej trzymać z kim potrzeba i choroby się już nie bać lepsze robią interesy dziś ci których pełne kiesy lepiej dmuchać jest na zimne niż pożogi szukać winnych