Lilianna Szymochnik

Dzisiaj padam do prawdy z nóg Oxyvio spać mi się chce niemiłosiernie. Ogólnie może spałem, ze dwie godzinny, ale pomyślę o tym zapewniam Cię, tak jak wcześniej pisałem. Ave!

Jestem jak ten Zawisza Czarny z mieczem obusiecznym - sam jeden, aby honoru nie splamić rycerskie trzeba mieć serce. Walczyć, choć śmierć patrzy w oczy! Serce moje takich się nie zlęknie choćby mieli mnie nawet zabić, wytrwam lub zginę, albo zwyciężę. Bitwa się toczy o sławę i laury jeden na drugiego podnosi rękę - biją się obelgami - plują słowami, krzyczą na siebie w głuchą ciszę. Idą przekleństwa - uliczne slogany, wszyscy przekraczają swoje granice. Panowie i Panie, już bez przesady kupą możesz tutaj usta wytrzeć. Wszyscy geniusze nad geniuszami znaleźli się tutaj dla wiersza chwały, lecz gdzie jest ona? - kotu buty liże, a Ty? możesz tylko pomarzyć. Takie wierszyki leżą tu śmietnikiem, czasem kot po nich przegoni myszkę. Czy to poezja śmieje się lwa rykiem z wyścigu szczurów w tym labiryncie? No pisz wiersze w tym atramencie który już dawno wyparował ławce. A gdzie są Ci poeci nasi Mickiewicze dawno zapomnieli - wieszcza poezje. Nauka w głowach porobiła zamieszanie jeden chaos w tejże nauce chlupie? Dokąd pójdziemy? - puszczać latawce, albo z balonów spuszczać powietrze. Nikt już nie patrzy, tylko pisze, pisze, aby słowem nacieszyć - byle wersem. Czasem to do wiersza nie podobne, ale jeden drugiego chwali obłudnie. Kto tu mądrzejszy - nikt nie zgadnie wszyscy przecież mienią się poetami. błędów, nie robisz - jesteś geniuszem brednia Ty? mądry, a jakie beztalencie. Czym się tu chwalić w swojej ramocie jeśli wiersz serca, nie ma w słowie. Musi mieć coś w sobie, jakieś przekazy, a nie urywek paru wyrazów w absurdzie. Jakie przesadne wybujałe ćmą metafory nielogiczne, na zdrowy rozum w obłędzie. Czasem jak czytam, taką nijaką poezję - jedynie, można zapłakać - Panowie i Panie.

Witaj, Oxyvio! Wróciłem już z tego weseliska nad weseliskami - cały i zdrów. Z góry Tobie dziękuję za okazaną pomoc. Ty wiesz o czym mówię. Salve!

Myślę sobie, że po tym weselu jakieś wierszydło pochwalne ułożę. Oczywiście związane z weselem Weny mi nie brak, zapewne coś stworzę. Ave!

Witaj, Oxyvio! Nie będę obecny na forum. Dzisiaj jadę na wesele jestem zaproszony więc, za dwie godziny ruszam na godz.-16 gdzieś,za Żary - woj. Lubuskim w gospodarstwie agroturystycznym w Bogumiłowie. Pojawię się dopiero w Niedziele późnym wieczorem - pozdrawiam.

Dzięki Oxyvio Ave!

Te cudzysłowia coś nie tak pewnie. Nie wiem, czy czegoś nie przegapiłem.

Ale gratka była niesłychana żigolaka wzięła w obroty baba. Zapomniał w seksie o Madrycie, bo trafił na taką, że o świecie tłustą, co nieźle z wagi ważyła żigolakiem jak marionetką kręciła. On zapomniał, że nalał szampana? o wszystkim wiedziała okolica, że z żigolakiem pozycję ćwiczy, dla tej jednej tylko jajecznicy. Więc się role tutaj odmieniły został z żigolaka sok z cytryny.

Oxyvio zobacz teraz jak wygląda ogólnie wiesz o czym mówię wejdź tam i zobacz.ok. Już jest po remoncie Ave!

A bij właśnie o to chodzi szczerość jest najważniejsza. Nawet jeśli prawda zaboli otworzę oczy z marzenia.

Nie przejmuj sie tym, tak Oxyvio każdy inaczej patrzy i odbiera. Każdy ma swoich idoli, których kocha zawsze są dwie siły, temu światu obecne i oczywiście sobie przeciwne. Jak zło i dobro, czy ogień i woda-itd. A tak na marginesie jeżeli masz troszeczkę czasu Oxyvio wejdź na wiersz, bez limitu i przeczytaj, co tam napisałem. Jak się w kurzę to go tutaj wkleję mówiąc za przeproszeniem. Pozdrawiam

Idę już spać najwyższy czas. Ave!

Czego Tomaszu romanie -32?

Jestem jak ten Zawisza Czarny z mieczem obusiecznym - sam jeden, aby honoru nie splamić rycerskie trzeba mieć serce. Walczyć, choć śmierć patrzy w oczy! Serce moje takich się nie zlęknie choćby mieli mnie nawet zabić, wytrwam lub zginę, albo zwyciężę. Bitwa się toczy o sławę i laury jeden na drugiego podnosi rękę - biją się obelgami - plują słowami, krzyczą na siebie w głuchą ciszę. Idą przekleństwa - uliczne slogany, wszyscy przekraczają swoje granice. Panowie i Panie, już bez przesady kupą możesz tutaj usta wytrzeć. Wszyscy geniusze nad geniuszami znaleźli się tutaj dla wiersza chwały, lecz gdzie jest ona? - kotu buty liże, a Ty? możesz tylko pomarzyć. Takie wierszyki leżą tu śmietnikiem, czasem kot po nich przegoni myszkę. Czy to poezja śmieje się lwa rykiem z wyścigu szczurów w tym labiryncie?

Coś Ty się dziś naćpałeś głupiego udajesz robisz sobie zabawę wypiłeś i brykasz. A może dostałeś kamieniem w głowę i na rozumie szwankujesz?itp. Ave!

To napisz lepszy człowieku; "który się kulą nie kłaniał".--> oyeyku. Pozdrawiam Ciebie Messalinie i życzę dalszej Weny twórczej. Salve!

Doczytaj wyżej.

Macieju diament to najszlachetniejszy z kamień z kamieni szlachetnych; zwany też - {regina gemmarum} -(łac.królowa kamieni szlachetnych}. Symbol doskonałości,czystości i niezniszczalności.Platon posługiwał się wyobrażeniem osi świata. Czy wiesz,że Diabeł nienawidzi tego kamienia, ponieważ opiera się on mocy diabelskiej; dlatego brzydzi się nim diabeł dniem i nocą.Był odporny na uderzenia żelazem, lecz rozpuścić go mogła gorąca krew kozła.Diament symbolizował więc Zbawiciela Jezusa Chrystusa, który narodził się nocą na Bliskim Wschodzie, a wszelkie moce świata sprzysięgły się przeciw niemu.Chrystus mógł zostać zmiękczony tylko przez własną krew.Greckie-{adamas}-oznacza-"niepokonany" Rozpisałem się wybacz mi Macieju, ale w tym wierszu właśnie jest o nim mowa. Mogę jeszcze pisać o tym diamencie, w który kochali się i kochają, aż do wybuchu. Wiersz mnie zafascynował.ok Salve!

Ja nie muszę Pana widzieć bym poznał gdzie raki zimują? Tomaszu romanie. Ave!

Wita!Messalinie,a gdzież się to podziewał mistrzu - z 14-Maja. Mopków nowych to szukałeś? po nocach w te skrzydła. Widzę,że już po orbitach krążysz jakby Tobie Ziemia przeszkadzała. Ave!

Na drugi raz ugryzę się w swój własny język zanim coś powiem. Ave!

Nie jestem żadnym obłudnikiem Panie Krzywak i nie udaję dwulicowości. Przecież napisałem, że żartuję. A Pan już chce mnie rozstrzelać. Ave!

Pozdrawiam Ciebie Sokratexie i Oxyvie Zapewne spał smacznie w legowisku a teraz, jak ten rozsierdzony byk biega, za potrzebą po całym lesie widocznie swojej lochy płochej szuka. Tylko bez urazy Dziku pożartować mogę. Ave!

To Ciebie się tyczy - Tomaszu romanie i obecnemu tutaj autorowi wiersza szczególnie. Taką o to mądrość powiem:Zapamiętaj ją dobrze Macieju. "Czasem mądry przyjaciel mniej zaszkodzi jak przyjaciel głupi, a serdeczny". "Nie każda rada, choć dana z serca, musi być dobra". Wejdź na forum dyskusyjne i przeczytaj. O swoim przyszywanym przyjacielu, od serca. O chamstwie [5] - dr oyey Ave!

Witaj! Katarzyno Co do wiersza przyszła mi, taka mi myśl ogólnie znana do głowy. "Szanuj życie na Ziemi, jakbyś miała żyć wiecznie i pracuj dla przyszłego życia, jakbyś miała umrzeć jutro". Pozdrawiam