Lilianna Szymochnik

A kto koci lico noc potop, co noc i lic o kotka.

A to łza trawy rosa a sory warta złota.

I Lawa rumak oka mur, a wali.

Oto łza, tana jaru, ja banan - o Nana ba! Jura, Jana, ta złoto.

Sabat no tron Etna bata, ta ban?- tenor ton, ta bas.

A Roma kosa sos Allah!Góra, a jebusik -kis - u beja, a róg hal, las os - a sok Amora.

To knot Wena gra targa Newton kot.

E kas oka rada i kotka ba!Rada, a teraz o koza reta, a dar, a bak toki - Ada rak o sake.

Już wszystko jest - ok. Ave!

Pisałem Tobie o tym wyżej ale Ty mi nie wierzyłeś - usunąłem tą wypowiedz. Rafale Leniar. Tak mocno zabolało! Nawet, nie wiesz jak w innych znaczeniach oznacza Twoje imię. Z hebrajskiego -Rafael-kapujesz itp. Więc w czym rzeczy. a "i" zjadłem w nazwisku, nie patrzałem dokładnie - to wszystko. Widocznie słabą masz pamięć? Ave!

Widzisz teraz Rafaelo Leniar jak wyczułem tego Ulissesa z daleka. Moja intuicja się, nie myli poznałem od razu w czym rzeczy. Myślał, że mnie zrobił w balona a jednak byłem przenikliwszy niż on. Przyznaj, że miałem rację, nie chciałeś mi wierzyć. Pozdrawiam.

Agawa a tort oko Aza, a ta Kaja -ja bolek.Ela, a lek-elo baj!A jaka?ta Aza o kot rota, a waga.

A walka ja kot, to mata motto Kaja - klawo!

A trawy sory:złoto to łza, a złoto, to łzy rosy warta.

Tak na marginesie: Z kwiatów mowy: Powój oznacza, takie oto słowa, które mówią. "Żadne oko świata nie spogląda tak przenikliwie, jak sokoli wzrok miłości".

Uczucie rośnie w ten powój wijący co płoty oplata - marzy o miłości. Jakby objęciom chciał przytulić i ustom całować Twoje serce tulić. Wciąż pnie się w górę - gdzie hamulec? w tym gąszczu już ostęp oczy gubi. Uważaj, ażeby drogi nie zgubić. Zaraz ciemność nastanie w księżyc. Już pierwsza gwiazda nocy wychodzi ptaki już zamilkły mrok nadchodzi. Wszelkie głosy odeszły w ciszy. A powój oplata wszystkie zmysły. Czas!... już czas na Ciebie najwyższy obudź się z marzeń z tęsknoty miłości.

Szkoda, że nie fistaszki.

"Więc trzymaj się jak tonący brzytwy?

Inaczej byś już dawno na zbity pysk z stąd wyleciał. A jeżeli tak, nie jest to wcześnie, czy później Ciebie to Ulissesie czeka.

Widziałeś kiedyś głupiego jak się całował z mądrym przez szybę.

O Ulissesie, ale odkryłeś Amerykę. Nie słyszysz zewu, który Cię wzywa.

Wypełniasz moje serce radosną nadzieją by później zepchnąć w otchłań zwątpienia. Uczucia ciągną mnie w Twoje objęcia - jesteś moją wielką niewiadomą? Cieszę się teraźniejszością i przyszłością kiedy w serce trafiła strzała Amora, czy mogę być pewny Twojego przywiązania, a różany żar zamienił policzki miłością. Poezja życia omija mnie, bez śladu uznania marzenia mojej duszy ostępami błądzą - Twoja duma jest, nie do zniesienia. Chociaż jestem pod Boską opieką zapewne oziębłe masz serce z kamienia. bo Ty? Poezjo moją Muzą i Weną.

Niechaj wiatr wywieje dumę tą paskudną butną pychę. Aby myśl była, tak czysta jak źródlana zdrojem woda, która leczy ciało i duszę. Pozdrawiam.

Jak Ty byś napisał sonet przyjacielu doprawdy sam własnych gryzmołów, byś, nie odczytał. Nawet grafolog miałby wielkie problemy - bo takiego drugiego, trudno znaleźć świecą. A jaka by to była wielka strata dla poezji z Twojego Ulissesie wiersza genialnego. Ave!

A to rzeczy niesłychana broń naprawiał, co strzelała. Bo rusznikarz podchmielony wsypał cukru do saletry - chciał się bawić w piromana. Podświadomość mu mówiła; coś mu w głowie zamąciła, żeby zrobić wybuch bomby się zabawić w poligony - lont podłączył, ale czeka? Ale zaraz przecież trzeba ogień z iskry, tak więc szuka, gdzieś wygrzebał dwie zapałki, zrobię tutaj fajerwerki pewnie będzie fruwać raca. Jak powiedział, ta tez zrobił skrobnął w draskę i podpalił już się pali wszystko w ogniu. Nagle! Wybuchły owacji w limeryku gratulacje z toastem Panie Henryku. Pozdrawiam.