a._mrozinski

Czym byłby współczesny świat bez jednorazówek ;) Pozdrawiam. Bez prezerwatyw miałby więcej mieszkańców ;)

Ja sam zbieram się do pisania opowiadań, niemniej uważam że internet nie tak dobrze nadaje się do publikacji prozy. Wiadomo, że dłuższe wpatrywanie się w ekran nie służy.

A czy nie można zanieść tych tomików do księgarni? Zastanawiałem się nad tym przy okazji ostatniego konkursu. Oczywiście w założeniu teraz ma być wydanych ok. 50 egzemplarzy, ale być może gdyby za rok zebrać więcej pieniędzy, można byłoby wydać więcej i umieścić w paru księgarniach (najlepiej po jednej wybranej w każdym większym mieście, gdzie żyją nagrodzeni).

Wiersze damsko-męskie (a ten na taki mi wygląda, choć oczywiście nie daję głowy, kto wie - w dzisiejszych czasach) znudziły mi się. Musiałby być naprawdę świetny, żebym postawił plus. A niestety nie jest świetny, tylko przeciętny. Może nawet powyżej przeciętności, ale ta kiełbasa już nie dla mnie. Arek

Narzekania starego buntownika? Heh, ale dobrze napisane. I pointa rzeczywiście świetna. Arek

Hm. No tak, przeczytałem, uśmiechnąłem się i wychodzę. Arek

A może zamiast w mailu, tutaj odbędzie się rozmowa? Może więcej osób jest ciekawa. Czy zdarzają się jeszcze wydawnictwa, które same chcą wydawać tomiki, a poeta nie musi za to płacić? :)

I ja gratuluję i dziękuję jednocześnie. Zaskoczył mnie brak kilku osób w tomiku, ale cóż. Może za rok. Zbierać na kolejny konkurs na pewno warto już jak najwcześniej. Tak sobie myślę - może gdyby wciągnąć następnym razem do jury poetów/krytyków zupełnie spoza forum byłoby dobrym pomysłem?

Wydaje mi się, że po pewnym czasie można znaleźć pewien model pisania, który jest dobry i który się podoba. Pewne wypracowane zabiegi, utarte schematy, pointy itd... Po odkryciu takiego "sposobu na poezję" można pisać i pisać dobre wiersze, ale moim zdaniem to nie o to chodzi.

Kiedy wyniki? :)

Ładny wierszyk. I rzeczywiście idealnie się komponuje ze zdjęciem. Już sobie wyobraziłem tomik z taką poezją i fotografiami. Arek

Starałeś się opisać wspomnienia, szukałeś dobrych słów na nie (np. "spłaszczone") i całkiem nieźle to wyszło. Arek

Bardzo ważny temat poruszasz, a mianowicie osób pogrążonych w śpiączce. Bardzo na czasie - pamiętam ostatnie historie, gdy mąż zabiegał o odłączenie swojej żony od aparatury twierdząc, że ona by tak wolała. A z tego co słyszałem, to rzeczywiście osoby w śpiączce zachowują w pewien sposób świadomość. Mógłbym marudzić na formę, ale czasem, gdy wiersz porusza istotny temat, można przymknąć na to oko. Arek

Witam mojego imiennika. No cóż, wiersz niestety średni. "mieć Cię blisko chcę" - tak nawet do kobiety byś nie powiedział. Brzmi to strasznie sztucznie; nie lepiej normalne "chcę mieć Cię blisko"? Interpunkcja też nieco irytuje - wielokropki mają oznaczać moment na pauzę, chwilę zastanowienia, ale takie wymuszanie nie jest dobre. Może następnym razem będzie lepiej. I cóż -przeczytałbym o czymś innym, niż o miłości. Arek

Enrique Bunbury www.youtube.com/watch?v=XkdoPeTxtns www.youtube.com/watch?v=n88MPTqk-Qk

A czy biblioteka może być w ogóle dochodowa? Nie znam się, może ktoś mi to wytłumaczy.

Nie widziałem, a chciałbym. Ostatnie wydarzenia z życia Polańskiego być może sprawiły, że film jest trochę bardziej reklamowany, trochę lepiej oceniany itd..

To, że lewica broni starych komunistów, to żadna nowość. Ale fakt, że przydałoby się przestać wciskać społeczeństwu mit okrągłego stołu jako wspaniałe, pokojowe przejęcie władzy.

Piękny, mało odkrywczy wiersz. Arek

Mądre. I dobra pointa. - przypomina nieco "Zaufałem drodze" ks. Twardowskiego Arek

Matka nie pozwala córce wzbić się, odlecieć z drzewa, opuścić gniazdo? Trzeba samemu spostrzec, że buty źle założone. Wiersz całkiem dobry. Arek

Nie ma chyba jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Różne wiersze mogą spełniać różne role. Zwykle jednak dobrze, jeżeli czytelnik choć chwilę się zastanowi po przeczytaniu. Moim zdaniem wiersz powinien wywoływać u czytelnika jakąś reakcję. Pouczacie kojarzy mi się z czymś nachalnym. Kim jest poeta, by pouczać? Powinien raczej przedstawiać swoje zdanie, prezentować jakąś myśl.

Samo opowiadanie historii w wierszach jest swego rodzaju wyższą szkołą jazdy, bo wiersz zwykle (może tylko ja mam takie odczucie?) pełni rolę swego rodzaju fotografii. Tobie się udało całkiem sprawnie. Arek ps. Nie żyje się, nie kocha i nie umiera na próbę.

Podoba mi się. Nieco naiwne, jednak obok fragmentów naprawdę świetnych (Bałtyk żywi się bursztynem), najmocniejszą stroną wiersza jest po prostu jego młodzieńczy wdzięk. Kto wie, może już za jakiś czas taki utwór nie mógłby powstać. Arek

Myśl ładna, ale zamknięta w nieco banalnych słowach. Arek