Oxyvia

To prawda. Ładnie to wyraziłeś.

Dziękuję za interpretację. No właśnie: takie zapadanie w duszne, niezdrowe sny pół na jawie - tuż przed zawałem... Radio często włącza się w to i jeszcze potęguje wrażenie koszmaru. Zresztą inne dźwięki też. Pozdrawiam ciepło i życzę zawsze zdrowych, kolorowych snów. :)

nie mój patent :). to tylko jedna z wariacji na temat prawa Murphy'ego ( http://pl.wikiquote.org/wiki/Prawa_Murphy%27ego ) :). można sobie tworzyć dalsze wersje, np.: bateria w telefonie najczęściej rozładowuję się, gdy trzeba przeprowadzić ważną rozmowę, albo: gdy kończy się paliwo, w pobliżu nie ma żadnej stacji :))). jeśli chcesz, to wykorzystaj temat :) pozdrawiam i do poczytania :) He he! Dzięki. Może kiedyś?

Dziękuję, Marku! Twoje wiersze były wczoraj w Radio Liryka. Słuchałeś?

Sylwestrze, napisz wiersz o tych sznurowadłach. One mogą dać wiele ciekawych skojarzeń, podobnie jak radio w nocy. Mnie się już nasuwają niektóre, tragiczne i humorystyczne, więcej tych drugich... Ale to Twój pomysł. Pozdrawiam i do poczytania. :)

Ja też niestety nie rozumiem przesłania, jak inni tutaj... Czegoś brakuje wierszowi. Serdeczności, Grażyno. :)

Izbo droga, dziękuję za piękny komentarz, poetycki i Tuwimowny ;))), bardzo jestem dumna z takiego skojarzenia! A w najbliższą niedzielę będą dwa Twoje wiersze w Radio Liryka - zawiadomienie na Forum Dyskusyjnym. :) Uściski!

No i napisałaś! Ale nie wiedziałam, że to będzie o Radio Liryka! Dziękuję, Alunko, w imieniu całej załogi Radia (bo to nie tylko Terra Poetica)! A Twoje wiersze będą już w najbliższą niedzielę. :))) Ściskam serdecznie!

Witam i dziękuję za ciekawe skojarzenia, bardzo się z nich cieszę. :) Pozdrowienia.

Dziękuję za podobanie, Ewo, bardzo się cieszę, zwłaszcza, że to nietypowa forma dla mnie, jak niektórzy zauważają. :) Tutaj radio nie musi być tylko radiem, może oznaczać też strumień świadomości na przykład albo różne inne rzeczy - co dla kogo jest ważne. Serdeczności. :)

Dziękuję, Haniu, za miłe słowa. :) Serce to chyba nie całkiem martwa rzecz, chociaż często złośliwa... Ściskam serdecznie. Oxyvko , nie miałam na myśli serca , tylko radio niepokorne nie słuchające serca! Serdecznie! Hania No tak, radio nie chce słuchać niczyjego serca, to prawda. To może temat na nowy wiersz? Napiszesz go?

Jeśli w lepszy, to po co tutaj się męczyć? ;) "Budzenie się w koszmar" miało może bardziej oznaczać zapadanie w koszmar, kiedy radio przestaje nadawać i zagłuszać złe myśli i złe sny Peela. Ale można to rozumieć inaczej. Pozdrawiam. :)

Ja wolę zdecydowanie bardziej tradycyjną wersyfikację: Ach! znowu pejzaże zimowe z lodem się rozpłyną noce czarne długie miną wreszcie miną pokoje nasycą pozłotą fotonów co przenikną wszystko do duszy embrionu jeszcze nie wiem czym będą marzenia wiosenne ile zechcą dać mi zbawczej wiary we mnie i może z postrzelonym majem po nowe odjadę choć smutek grudniowy podpowiadał stratę Nie wiem, po co te wszystkie przerzutnie w wierszu? One mi przeszkadzają w czytaniu i niszczą melodykę utworu, i są pretensjonalne, sztuczne, wymuszone jakby dla źle rozumianej nowoczesności. A tak - jest ładnie i sentymentalnie, "naiwnie i tęsknie", i to mi się podoba. :)

Roklinie, zgadza się, nocą wszystko jest inne, wszystko, nawet ludzie inaczej mówią i na inne tematy. Dzięki za interpretację. Starałam się, żeby to był jeden z tych wierszy, które można odnieść do wielu sytuacji, ale który jednocześnie nie daje dowolności interpretacji, bo moim zdaniem takie wiersze nie są wierszami, tylko bełkotem. Mój ma znaczenie, jak większość z Was pisze. Ty go odniosłeś akurat do takiej, a nie innej, konkretnej sytuacji - i jest ona zgodna z treścią. Ale w wierszu mieści się jeszcze kilka innych, podobnych sytuacji. Wszystkie mają wspólną esencję, którą wyraża właśnie ten wiersz. Pozdrawiam serdecznie. :)

A to już Twój wiersz, na nieco inny temat. Ale cieszę się, że zainspirowałam. :) Wiersz "Wartość słowa skomentowałam na miejscu. Pozdrawiam.

Dziękuję, Haniu, za miłe słowa. :) Serce to chyba nie całkiem martwa rzecz, chociaż często złośliwa... Ściskam serdecznie.

Dziękuję za podobaśkę. :) Piszę w różnych gatunkach i stylach, staram się nie popaść w automanierę, chociaż to bardzo trudne... Ty też różnie piszesz przecież. :)

Bardzo ładnie to powiedziałaś. Chyba często o to właśnie chodzi, i to nie tylko starszym ludziom. Dlatego napisałam: "radio, którym zagłuszasz siebie"... Pozdrawiam. :)

Dziękuję za określenie "ładnie napisany", bardzo mi miło. :) Czy radio ma wpływ na zdrowie? Myślę, że ma. W radio są wiadomości o złych i dobrych wydarzeniach (niestety więcej jest tych złych). W radio mówi się o wszystkim, o całym życiu, o wszelkich jego aspektach. W radio jest muzyka każdego gatunku, na ogół relaksacyjna i rozrywkowa, ale i klasyczna, i etniczna, i każda inna. Radio jest jak życie. Jest jego odzwierciedleniem, jego esencją. Niektórzy śpią przy włączonym radiu i nie potrafią spać w całkowitej ciszy. A ja nastawiam sobie radio jako budzik i na dzień dobry słucham wiadomości. :)

Fajnie, że wpadłeś, Stanisławie. Szekspirem? ;))) Co to za prześmiewki z mojego poważnego wierszydła? ;D Ale i tak mi miło.

radio, którym zagłuszasz siebie od snów czarnych otchłannymi nocami nagle psuje się kiedyś nad ranem budzisz się w koszmar i przedwcześnie wstajesz z życia

Dokładnie to:)Teraz akurat wszystko zło skumulowało się we mnie; mam problem i co gorsze nie potrafię go rozwiązać.Czasami się zastanawiam czy teraz po czasie warto z tym walczyć."czas zrobi swoje" - na to po cichu liczę.Dziękuję Ci Oxywio za komentarz tak mocno trafiony:) Serdecznie pozdrawiam. E.K Bardzo dobrze Cię rozumiem. Tylko tyle mogę powiedzieć Ci na pocieszenie, o ile coś w ogóle może pocieszyć. Czas robi swoje, zawsze.

Te osoby często żyją w swoim świecie, zwykle po prostu nie potrafią wczuć się w oczekiwania innych osób, nawet, jeśliby chciały, stąd też starają się robić to, co w ich mniemaniu będzie najlepsze. Boją się odrzucenia. Wspaniały to człowiek, choć czasem trudno z nim wytrzymać. Dziękuję za komentarz, pozdrawiam ciepło :) Jasne, ta ich wada nie przeszkadza, że ogólnie mogą to być wspaniali ludzie - i najczęściej są. Mam kilkoro takich w rodzinie i wiem, że są to wyjątkowi ludzie. :)

niezupełnie tak chciałem... ale każda interpretacja jest cenna :). bliższe mi rozwiązanie znajdziesz w komentarzu poniżej, więc się nie tłumaczę :) dziękuję za pochwałę zgrabności i pozdrawiam :) W takim razie przypomniał mi się jeden z moich ulubionych wierszy na ten temat: Odys Niech cię nie niepokoją Cierpienia twe i błędy. Wszędy są drogi proste, Lecz i manowce wszędy. O to chodzi jedynie, By naprzód wciąż iść śmiało, Bo zawsze się dochodzi Gdzie indziej, niż się chciało. Zostanie kamień z napisem: Tu leży taki i taki. Każdy z nas jest Odysem, Co wraca do swej Itaki. [u]Leopold Staff[/u] Dziękuję, że przypomniałeś mi ten wiersz. Znasz go? Nie raz mnie wzruszył i lubię do niego wracać. Pozdrawiam. :)

A więc miłość nie jest domem? Jest czymś złym i obcym, podobnie jak grzech? Tak wynika z wiersza, ale może czegoś nie rozumiem... Bardzo zgrabnie napisane dwie pierwsze zwrotki, podoba mi się to. :)