Oxyvia

Być może masz rację, Oxy. To tylko piszącemu zazwyczaj wydaje się, że wszystko jest jasne, ale nie chciałam motać, tak wyszło :))) Pozdrowieństwa :) Tak się czasami zdarza. Nie trza się tym przejmać. ;))) Pozdrawstwa. :)

Na ten sam temat pisała też niedawno Baba Izba - zajrzyj, to doskonały wiersz, warto go przeczytać.

Jasne, że nie trzeba, niektórzy nawet nie mogą pić, jeśli chcą pisać (np. ja tak mam właśnie - nic nie napiszę po alkoholu). Ale wiersz jest żartem w moim odczuciu. Stąd ta forma - zaczynanie zdań od "się". (Zresztą podobnie jak w jednym z opowiadań Stachury pt. "Się"). :)

Szkoda, że nie dopisałeś tu zwrotki o kolejnym cudzie, to by jeszcze dodało pikanterii. Fajny wierszyk o naiwności. :) Przydałoby się wyrównać rytm. Poza tym w niektórych miejscach jest za dużo przecinków, a w innych brakuje ich tam, gdzie być powinny.

A to moja propozycja - wersja złożona z dwóch poprzednich, z nieco zmienioną pointą: Już za chwilę pokaz wielki! Klaun naciąga śmieszne szelki, buty wielkie ma jak statki, spodnie w misie oraz w kwiatki. W górę rzuca piłki, kręgle! Ja nie sięgnę! On dosięgnie! Wydmuchuje z nosa balon wielki jak królewski salon! Konfetti strzela z dwururki! Złe przepędza z nieba chmurki! A czy umie? zaraz spytam: - Wyczarujesz nam królika? - Teraz zamień go na złoto! ...nie wychodzi? jak to?! co to?!... Fajny wierszyk dla dzieci i rodziców, interpokoleniowy, że tak powiem. :)

To prawda. Ładnie to wyraziłeś.

Dziękuję za interpretację. No właśnie: takie zapadanie w duszne, niezdrowe sny pół na jawie - tuż przed zawałem... Radio często włącza się w to i jeszcze potęguje wrażenie koszmaru. Zresztą inne dźwięki też. Pozdrawiam ciepło i życzę zawsze zdrowych, kolorowych snów. :)

nie mój patent :). to tylko jedna z wariacji na temat prawa Murphy'ego ( http://pl.wikiquote.org/wiki/Prawa_Murphy%27ego ) :). można sobie tworzyć dalsze wersje, np.: bateria w telefonie najczęściej rozładowuję się, gdy trzeba przeprowadzić ważną rozmowę, albo: gdy kończy się paliwo, w pobliżu nie ma żadnej stacji :))). jeśli chcesz, to wykorzystaj temat :) pozdrawiam i do poczytania :) He he! Dzięki. Może kiedyś?

Dziękuję, Marku! Twoje wiersze były wczoraj w Radio Liryka. Słuchałeś?

Sylwestrze, napisz wiersz o tych sznurowadłach. One mogą dać wiele ciekawych skojarzeń, podobnie jak radio w nocy. Mnie się już nasuwają niektóre, tragiczne i humorystyczne, więcej tych drugich... Ale to Twój pomysł. Pozdrawiam i do poczytania. :)

Ja też niestety nie rozumiem przesłania, jak inni tutaj... Czegoś brakuje wierszowi. Serdeczności, Grażyno. :)

Izbo droga, dziękuję za piękny komentarz, poetycki i Tuwimowny ;))), bardzo jestem dumna z takiego skojarzenia! A w najbliższą niedzielę będą dwa Twoje wiersze w Radio Liryka - zawiadomienie na Forum Dyskusyjnym. :) Uściski!

No i napisałaś! Ale nie wiedziałam, że to będzie o Radio Liryka! Dziękuję, Alunko, w imieniu całej załogi Radia (bo to nie tylko Terra Poetica)! A Twoje wiersze będą już w najbliższą niedzielę. :))) Ściskam serdecznie!

Witam i dziękuję za ciekawe skojarzenia, bardzo się z nich cieszę. :) Pozdrowienia.

Dziękuję za podobanie, Ewo, bardzo się cieszę, zwłaszcza, że to nietypowa forma dla mnie, jak niektórzy zauważają. :) Tutaj radio nie musi być tylko radiem, może oznaczać też strumień świadomości na przykład albo różne inne rzeczy - co dla kogo jest ważne. Serdeczności. :)

Dziękuję, Haniu, za miłe słowa. :) Serce to chyba nie całkiem martwa rzecz, chociaż często złośliwa... Ściskam serdecznie. Oxyvko , nie miałam na myśli serca , tylko radio niepokorne nie słuchające serca! Serdecznie! Hania No tak, radio nie chce słuchać niczyjego serca, to prawda. To może temat na nowy wiersz? Napiszesz go?

Jeśli w lepszy, to po co tutaj się męczyć? ;) "Budzenie się w koszmar" miało może bardziej oznaczać zapadanie w koszmar, kiedy radio przestaje nadawać i zagłuszać złe myśli i złe sny Peela. Ale można to rozumieć inaczej. Pozdrawiam. :)

Ja wolę zdecydowanie bardziej tradycyjną wersyfikację: Ach! znowu pejzaże zimowe z lodem się rozpłyną noce czarne długie miną wreszcie miną pokoje nasycą pozłotą fotonów co przenikną wszystko do duszy embrionu jeszcze nie wiem czym będą marzenia wiosenne ile zechcą dać mi zbawczej wiary we mnie i może z postrzelonym majem po nowe odjadę choć smutek grudniowy podpowiadał stratę Nie wiem, po co te wszystkie przerzutnie w wierszu? One mi przeszkadzają w czytaniu i niszczą melodykę utworu, i są pretensjonalne, sztuczne, wymuszone jakby dla źle rozumianej nowoczesności. A tak - jest ładnie i sentymentalnie, "naiwnie i tęsknie", i to mi się podoba. :)

Roklinie, zgadza się, nocą wszystko jest inne, wszystko, nawet ludzie inaczej mówią i na inne tematy. Dzięki za interpretację. Starałam się, żeby to był jeden z tych wierszy, które można odnieść do wielu sytuacji, ale który jednocześnie nie daje dowolności interpretacji, bo moim zdaniem takie wiersze nie są wierszami, tylko bełkotem. Mój ma znaczenie, jak większość z Was pisze. Ty go odniosłeś akurat do takiej, a nie innej, konkretnej sytuacji - i jest ona zgodna z treścią. Ale w wierszu mieści się jeszcze kilka innych, podobnych sytuacji. Wszystkie mają wspólną esencję, którą wyraża właśnie ten wiersz. Pozdrawiam serdecznie. :)

A to już Twój wiersz, na nieco inny temat. Ale cieszę się, że zainspirowałam. :) Wiersz "Wartość słowa skomentowałam na miejscu. Pozdrawiam.

Dziękuję, Haniu, za miłe słowa. :) Serce to chyba nie całkiem martwa rzecz, chociaż często złośliwa... Ściskam serdecznie.

Dziękuję za podobaśkę. :) Piszę w różnych gatunkach i stylach, staram się nie popaść w automanierę, chociaż to bardzo trudne... Ty też różnie piszesz przecież. :)

Bardzo ładnie to powiedziałaś. Chyba często o to właśnie chodzi, i to nie tylko starszym ludziom. Dlatego napisałam: "radio, którym zagłuszasz siebie"... Pozdrawiam. :)

Dziękuję za określenie "ładnie napisany", bardzo mi miło. :) Czy radio ma wpływ na zdrowie? Myślę, że ma. W radio są wiadomości o złych i dobrych wydarzeniach (niestety więcej jest tych złych). W radio mówi się o wszystkim, o całym życiu, o wszelkich jego aspektach. W radio jest muzyka każdego gatunku, na ogół relaksacyjna i rozrywkowa, ale i klasyczna, i etniczna, i każda inna. Radio jest jak życie. Jest jego odzwierciedleniem, jego esencją. Niektórzy śpią przy włączonym radiu i nie potrafią spać w całkowitej ciszy. A ja nastawiam sobie radio jako budzik i na dzień dobry słucham wiadomości. :)

Fajnie, że wpadłeś, Stanisławie. Szekspirem? ;))) Co to za prześmiewki z mojego poważnego wierszydła? ;D Ale i tak mi miło.