Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Oxyvia

Użytkownicy
  • Postów

    9 152
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    18

Treść opublikowana przez Oxyvia

  1. Oj, nie przesadzaj, moje wiersze są inne niż Twoje i nie da się ich porównywać. Aż się zarumieniłam... @kot szarobury JEST smerany za uszkiem i nie tylko tam, i to akurat przeze mnie. :))) Tyle, że nie wiem, dlaczego on wróży, że kiedyś jedyną słodyczą, jaka nam pozostanie, będzie cukier. I podobnie jak Ty - nie zgadzam się z nim. :P Pozdrawiam Cię serdecznie.
  2. Aha. Plagiat musi być wyraźny, żeby było wiadomo, że nim jest. Samo podobieństwo utworu - nawet duże - nie jest jeszcze dowodem plagiatu, bo czasami zdarza się, że dwie osoby napiszą niezależnie od siebie bardzo podobne utwory. Ale to nie może się zdarzać notorycznie, oczywiście.
  3. Samm, bardzo ładny i ciepły wiersz. Podobasie. :)
  4. Wiersz żartobliwy, ale przez to jeszcze bardziej smutny i poruszający.
  5. Waldemarze, przepraszam, że się czepnę: słońce zza chmur wyszło - masz tam literówkę. Wiersz nieco zabawny, głównie przez tę "czkawkę" - rozrywanie dwuwyrazowych części zdania między wersami (tak zgrabne lato ze / mną się pożegnało; w wierszu który na / pieńku napisałem). :)))
  6. Czasami autor pisze o sobie, wyraża własne uczucia i przeżycia. A czasami nie. Dlatego nigdy nie należy utożsamiać autora z peelem, masz rację. Ukochanie wszystkich pięknych dróg i wędrowania - to akurat jest moje rzeczywiste uczucie, nawet nazwałabym to cechą osobowości. :) W tym wierszu wyraziłam akurat siebie. Ale nie wiem, za co przepraszasz?
  7. Jolu, nie próbuję być złośliwa, szczególnie, że dostałam właśnie od Ciebie dość sympatyczny komentarz pod moim wierszem. Ale jestem po prostu szczera: niestety Twój wiersz nie podoba mi się, bo wg mnie nie jest wierszem, jest po prostu zwymyślaniem partnera i wyrażeniem własnej bezradności. Widać w tym tekście, że ustawicznie krzywdzona i zdradzana kobieta nie jest w stanie lub nie chce rzucić powracającego kolejny raz partnera marnotrawnego, który znów ją zdradził. Prosi go na koniec tyrady, żeby spróbował od jutra zmienić piekło, które stworzył, w niebo. Bardzo optymistyczny akcent (choć nie można oczekiwać, że ktokolwiek zmieni się na nasze życzenie, nawet gdyby sam tego chciał). Optymistyczny dlatego, że kobieta z utworu jest w stanie wszystko bodaj wybaczyć swojemu ukochanemu. Jednak nie jest to wiersz. Jest to tyrada "wyrwana" z dialogu, ze scenki obyczajowej (jakich zresztą mnóstwo w książkach, filmach i poradnikach psychologicznych). :) Pozdrawiam i nie gniewaj się za szczerość.
  8. Niestety nie każdy chce być kochany, niektórzy wyraźnie się tego boją (odpowiedzialności, "uwiązania", rozczarowania itd.) i niszczą wszelkie cieplejsze gesty w swoim kierunku. Niemało jest takich ludzi. A niektórzy niby chcą być kochani, a mimo to ciągle coś psują i depczą (chyba z powodu tych samych lęków), wprowadzają coraz to nowe konflikty, ciągle mają o coś pretensję, ciągle jakieś fochy, złości, kwasy - wrogość zamiast łagodności, dobroci, tolerancji, zrozumienia i po prostu rozmów o wszystkim. Zwyczajnie nie umieją postępować inaczej. Więc gdyby tak ufać tylko czynom i ani trochę słowom, to o wszystkich ludziach konfliktowych trzeba by myśleć, że nie chcą kochać i być kochanymi. A to nie zawsze prawda. Trzeba dawać wiarę i czynom, i słowom osoby, którą się kocha. Bo słowa to też czyny. A czynami też można kłamać - tak samo jak słowami. Ale bez zaufania nie da się budować miłości i rodziny.
  9. Dziękuję, @Jolanta_S., że mimo wszystko miło się czytało. A jaki klimat by Ci odpowiadał? I jaki właściwie jest klimat mojego wiersza w Twoim odczuciu? Zło oczywiście jest, ale jest też i piękno, i radość życia, i miłość do świata i natury. Dlaczego mielibyśmy pisać wyłącznie o złych stronach istnienia?
  10. A ja się cieszę, że dobrze go zinterpretowałam. :) Pozdrawiam.
  11. Tak, teraz jest super i bez zrzutu. Bardzo mi się podoba. :)
  12. Znaczy się, Joanna Iwanicka (muzyka) i Aldona Homziuk (wokal) z naszej grupy literacko-muzycznej Terra Poetica. Dziękuję, Kocie Szarobury. :)
  13. Bardzo dziękuję, Marcinie! Ja też wolę poezję rymowaną - ma w sobie znacznie więcej melodii, muzyki, a to dla mnie niezmiernie ważne, to mnie wzrusza nie mniej niż same słowa.
  14. Dziękuję za rymowany dopisek, Jacku. Bardzo mi miło. :) Na szczęście od kilku lat mam kogoś, z kim chodzimy za rączkę i pod rączkę na długie włóczęgi. Dzielimy się myślami i wszystkim innym. :) Pozdrawiam!
  15. "Opluty za podobieństwo" - do kogo/czego? Podoba mi się wiersz.
  16. Dobry wiersz, jasna i wyrazista metafora w poincie. Robi wrażenie.
  17. W moim odbiorze autostopowicze z wiersza to ludzie poszukujący nowych dróg, nowych celów, tacy, którzy nie chcą iść przez życie udeptanymi ścieżkami i powtarzać bezmyślnie tego, co inni wprowadzili w zwyczaj. Odcinają się od ukutych oglądów i tradycji, dlatego budzą lęk i wrogość tych, którzy nie chcą niczego zmieniać, bo to niesie ze sobą ryzyko - ów "margines błędu". Podoba mi się ten wiersz. Ale rzeczywiście w wersie zacytowanym przez Deonix jest ewidentny błąd gramatyczny.
  18. Nie da się tu chyba podstawić innego słowa. :) Ale dobrze, że nie zostało wypowiedziane w wierszu, tylko ukryte - tak jest bardziej poetycko i czytając trzeba się domyślać, a to umacnia wrażenie i nastrój.
  19. Ciekawy wiersz, wywołuje refleksje. Marzenie o wiecznym życiu... Zawsze będziemy tego pragnąć, ale tak naprawdę, gdybyśmy zostali skazani na wieczne istnienie, życie straciłoby wszelką wartość, bo stałoby się koniecznością i oczywistością - a razem z życiem straciłoby wartość wszystko, co ono ze sobą niesie. Szara, nudna nieskończoność. Zgadzam się z Szaroburym. :) Pozdrawiam ciepło, Annie.
  20. Zgadzam się z przesłaniem Twojego wiersza, Waldemarze: w przyrodzie każda żywa istota wykonuje gesty powitalne na widok pobratymca (niekoniecznie znajomego, a nawet niekoniecznie tego samego gatunku), tylko ludzie zapominają ostatnio, że kłanianie się jest rzeczą naturalną i wyzbywają się naturalnych, miłych odruchów.
  21. Bardzo fajny wiersz, zgrabnie napisany, zwięźle i trafnie, i poetycko - nic dodać, nic ująć.
  22. Ładny wiersz. Co prawda nie zgadzam się z tym, że życie przeważnie niesie złe rzeczy. Niesie, ale nie przeważnie. :) Jednak to nie przeszkadza, że wiersz mi się podoba.
  23. Fajny wiersz. :) "Lecz" nie zaburza rytmu, jak dla mnie. Natomiast "także" zamieniłabym na "przecież", zdecydowanie. Serdeczności, Deonix.
  24. Ach, jak mi miło i przyjemnie! Jak ciepło, chociaż już jesiennie. :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...