Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Oxyvia

Użytkownicy
  • Postów

    9 152
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    18

Treść opublikowana przez Oxyvia

  1. Nie, nie mówi się: "w kierunku: północ". To jest ewidentny błąd gramatyczny, wierz mi. Czasem pisze się na drogowskazach czy w tytułach filmów: "kierunek północ", ale na pewno nie należy tak pisać w utworze literackim, a szczególnie poetyckim (chyba że mamy do czynienia z jakąś stylizacją na skrótowy język drogowskazów, tytułów, sms-ów itp.).
  2. Piękny wiersz, pełen życia, muzyki, ruchu, dźwięków i w ogóle wiosny. Bardzo lubię wiersze w takim stylu.
  3. Ha ha ha! Świetny wiersz retro, bardzo mi się podoba! :D
  4. No to czekam z niecierpliwością na ten rymowany. Ale wolny też Ci się udał. :)
  5. Skoro rozdwojone serce, to rozumiem wiersz jako stratę kogoś kochanego. A wichrowe pole - to smutna i zimna pustka. Smutne, ale ładne.
  6. Bardzo ładny i smutny wiersz, porusza jakieś struny w człowieku... Ale wiesz, myślę, że dzieciństwo nie mija, tylko tak jakby coraz głębiej w nas się chowa, bo życie je rani nieuchronnie - ale ono ciągle w nas jest, ciągle jesteśmy tymi samymi dziećmi w głębi siebie.
  7. Ha ha ha! Poprawiłeś mi humor od samego rana, JaDer! :) Napiłabym się z Tobą za to wszystko, ale jestem akurat w pracy, więc niestety nic z tego. ;)
  8. Oryginalne w wierszu jest tylko to, że śmierć jest tutaj białą damą, a nie czarną, jak w innych utworach tego typu. A u Grzegorza Ciechowskiego była też piękną panią, ale w bikini. :)
  9. Ha ha, fajny wiersz. :) Ech, żeby tak można było pogadać sobie z losem!...
  10. @Jacek_Suchowicz, dziękuję za liryczny komentarz. Ale dlaczego taki pesymistyczny? Wszystko jest ulotne, to prawda, ale nie uważam, żeby było "marnością nad marnościami". Wprost przeciwnie - właśnie ta ulotność powoduje, że życie ma taką wielką wartość - bo jest niepowtarzalne, piękne i szybko przemija. Gdyby było wieczne i niezmienne - dopiero wtedy byłoby marne, nudne i nie przedstawiałoby dla nikogo żadnej wartości. Pozdrawiam. :)
  11. Tak, szkoda, pewnie! Ja napisałam, że to dobrze ŚWIADCZY o naszym starym Orgu. :)
  12. Samm, bardzo Ci dziękuję za ten piękny wpis. Osobiście zawsze skłaniałam się ku tej drugiej opcji - ku życiu niepoukładanemu, pełnemu przygód i niespodziewanych historii, "cygańskiemu". Ale od pewnego czasu widzę też wartości w życiu uporządkowanym, ustabilizowanym, gdzie najważniejsze rzeczy są realizowane zgodnie z planem. Chyba zaczynam dorastać?... ;) A poważnie: wydaje mi się, że oba style mają swoje wartości i po prostu trzeba wiedzieć, gdzie i kiedy stosować styl pierwszy, a gdzie potrzebny styl drugi. :)))
  13. Poetka, Poetka, nie bądź taka skromna! I mam nadzieję, że i u Ciebie ciągle się żarzy? (Jeszcze nie zrobiłam przeglądu Forum po powrocie w stare kąty). :)
  14. Mnie też nie było tutaj kilka ładnych lat. Ale i ja Ciebie miło wspominam. :) Jak widzę, laureatami zostali głównie przedstawiciele "starej kadry". To dobrze świadczy o poziomie naszego Orga sprzed lat. :)
  15. Dokładnie tak. Dziękuję za świetną interpretację i za pochwałę wiersza. Chwali go dobra Poetka, więc mam się z czego cieszyć! :)
  16. Bardzo to ciekawe od strony psychologicznej. Ale niestety w wierszu tego nie widać. Przynajmniej ja nie widzę ani trochę, nawet po Twoich wyjaśnieniach. Moim zdaniem wiersz jest do poprawki, a warto nad nim popracować, bo ma potencjał. :)
  17. Skoro cenne, to dlaczego nie poprawiłeś tego błędu? :(
  18. Ha ha ha! Oj, zabawnie tu dzisiaj u Ciebie! I wszystko prawda życiowa - ja mam tak samo. :))) Ale nie ma się co przejmować. Życie nie kończy się na pisaniu wierszy. Na pewno masz jeszcze niejedną pasję.
  19. Dziękuję, Waldemar. :) Bo to JEST prawdziwy życiorys - życiorys każdego włóczykija i obieżyświata. Podoba mi się Twoja konkluzja: życie chciał nie chciał musi się podobać - szybko przemija. O to właśnie mi chodziło w poincie. Niestety nie każdy to czuje. Ja także życzę Ci uśmiechu na co dzień.
  20. Ale ja nie jestem osobnikiem osiadłym. :) Dziękuję za podobaśkę, miło mi. :)
  21. Piękny wiersz o ulotności wszystkiego w życiu, o jego nieprzemijającym przemijaniu. :) Bardzo mi się podoba.
  22. Bardzo to nowoczesne, widać tu XXI wiek. :) Ale dla mnie niestety niespójne. Bo prawie cały wiersz jest w moim odczuciu o nastroju wiosny w ogrodzie lub na łące (ale ponieważ mowa o oknach, dlatego skojarzyło mi się to z ogrodem), a nagle w ostatnich słowach jest wspomnienie o kimś "obalonym" przez PeeLkę, która.. zmądrzała? Hmmm...
  23. Ładny wiersz o żegnaniu się z tym światem. Każdego z nas to czeka. Tylko chyba jest tu literówka lub błąd gramatyczny - pisze się i mówi: "w kierunku półksiężyca".
  24. Ha ha ha! Bardzo fajne to wyznanie. :) Oczywiście, że pochwały są bardo ważne dla każdego twórcy - bez pochwał szybko przestalibyśmy pisać cokolwiek. Jeśli ktoś mówi, że nie zależy mu na pochwałach i pisze sam dla siebie - to okłamuje wszystkich i najczęściej też samego siebie.
  25. W każdym razie wiersz skłania mnie do przemyśleń - więc chyba spełnia swoje zadanie? Jeśli można mieć uwagi, Jaderze, to przed znakami interpunkcyjnymi nie robi się spacji. Chyba że jest to myślnik.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...