Oxyvia

Autor i Peel to dwa różne światy: Peel kawaler, zaś Autor żonaty. :)

Dla mnie to jest poszukiwanie samookreślenia, zagubienie się, dezorientacja we własnej rzeczywistości. Ale popraw ten błąd, zauważony przez Czytacza, bo psuje cały wiersz.

Ładny wiersz. bardzo sentymentalny i smutny, i w tym jego urok.

A może ta "stara", co poszła donikąd, nie chciała być wcale boginią i bóstwem, a tylko pragnęła kobietą być zwykłą, kochaną za starość, wraz z wad całym mnóstwem?

Ha ha ha ha ha! Uśmiałam się na dobry koniec tygodnia i na długi łykend! :D Bez tej zazdrości, Panie Kolego, seks byłby uboższy i chyba do niczego.

Masz rację - życie codziennie inaczej się budzi. :) I w tym jego ulotne piękno.

Ja tam ciągle poprawiam swoje wiersze,. szczególnie te stare i napisane w sposób dla mnie już dziecinny. :) Na pewno Twój wiersz jest miłą laurką i wyznaniem wiecznej miłości, i w tym jego piękno. Ale artystycznie nie jest dobry. Wybacz szczerość. Stać Cię na dobre wiersze, a ten dobry nie jest. No cóż... Być może trudno poprawić wiersz napisany pod wpływem zanurzenia w trwające uczucie, do którego nie da się nabrać dystansu. Gdybyś miał go jeszcze zepsuć, to oczywiście zostaw, nie poprawiaj. :)

Nie Ty straciłeś piękną i słodką - to ona ciebie straciła, bracie; lecz jej nie współczuj, bo jest idiotką i nigdy nie wie, co w życiu traci.

Wiem, jak wygląda trzecia kwadra i wszystkie inne kwadry księżyca. Wiem też, co znaczy jin i jang (tak ja się nauczyłam to pisać, ale to bez znaczenia). Ale to wszystko nie pomaga mi rozumieć ostatniej strofy. Oczywiście nie musisz nic zmieniać. To Twój wiersz. A ja wyraziłam tylko swoje zdanie. Zresztą wiersz mi się naprawdę podoba, nawet jeśli dla mnie jest niedokończony. :)

Anna, znowu świetny wiersz. "Jestem" - to słowo mieści w sobie wszystko o nas, nic więcej nie musimy światu odpowiadać na jego wyzwania. Jestem, bo żyję i - bo chcę żyć. I oczywiście, że nie ma znaczenia to, iż po śmierci nie będziemy wiedzieć, że już nas nie ma. (A nawet całe szczęście, że tak będzie). Dokładnie tak samo myślę.

Samek, prosiłeś mnie o przeczytanie Twojego wiersza. Przeczytałam. Mam wiele uwag. Mam nadzieję, że się nie obrazisz? 1. Błędy językowe: - literówka w słowie "gryźĆ"; - wszystkich kłuje, a nie kuje, bo kuć to może kowal; - "Pokrzywa swe szpony czasem obmywa Bo raczej brudna nie bywa" - czyli myje się, bo jest czysta? - błąd logiczny; - "Pokrzywa gdy umiera dobrobytu nie zabiera Bo gdy odchodzi rodzeństwo po niej przychodzi" - pointa jest dla mnie niezrozumiała, a co za tym idzie - cały wiersz jako utwór jest dla mnie niejasny. 2. Unikaj rymów gramatycznych typu: kuje-choruje, a także tzw. częstochowskich, czyli łatwych i wytartych, typu: mściwa-obmywa-bywa. 3. Cały wiersz jest rymowany, a nagle dwa ostatnie wersy się nie rymują - dlaczego? Nie widzę tutaj uzasadnienia tego zabiegu literackiego. Reasumując, niestety uważam ten wiersz za nieudany. Nie gniewaj się, nie piszę tego złośliwie. Życzę Ci wielu coraz lepszych wierszy. (Ja kilka lat temu uczyłam się pisać tutaj, na tym portalu, i wiele się nauczyłam dzięki radom tutejszych poetów).

Dokładnie tak. :) Dlaczego mamy dość pytań dziecięcych? Bo sami nie znamy odpowiedzi na nie. Proste. :)

Wiersz jakby spod pióra samobójcy. O rany!... :( KacŻycia, chyba to nie jest Twoje alter ego? @Marek_Bazyli, bardzo mi się podoba Twój poetycki komentarz. :)

Bardzo dobry wiersz. Zrobił na mnie wrażenie. Opowiada stare jak świat dzieje miłości zamordowanej przez otoczenie (z powodu zawiści? nienawiści? niezrozumienia? głupoty? wszystkiego razem? - nieważne, z jakiego powodu). Łatwo zniszczyć cudzą miłość, kiedy ona stawia pierwsze, nieśmiałe kroki, i często tak się dzieje, niestety. Wiersz mówi o tym niekonwencjonalnie i dlatego mnie zatrzymał.

Metafora i symbolika księżyca jest tu dla mnie jasna jak... księżyc. :) Ale to złożenie czyichś rąk do modlitwy i wschodzenie - czego? - dwóch księżyców? Nie rozumiem tej ostatniej strofy. No, ale to mój problem. A może jednak coś tu jeszcze dopiszesz, żeby to spiąć jakoś jaśniej (niż sam księżyc)? :)

Trochę sobie żartowałam, oczywiście. ;) Nie tyle toast bez nazwania, ile picie bez okazji i toastu. ;)))

Jasne, że tak. :) Cieszę się, że zgadzamy się co do tego. :)

Rozumiem, ja tez kiedyś miałam tendencję do wierszy kaznodziejskich. ;) Chyba po prostu trzeba zawsze uważać na to, żeby tego nie robić mimowolnie. Pozdrawiam Cię serdecznie.

Bardzo mi miło, naprawdę. :) Nie chcę wrzucać za dużo wierszy w krótkim czasie, bo wtedy nikt ich nie będzie czytał. Ale za kilka dni coś tam wrzucę.

@anna_rebajnDzięki za tę pochwałę mojego wiersza. Czy on jest perełką? Dla mnie jest o tyle, że wyraża prawdziwą tęsknotę za perłowo czystymi jeziorami. :) Tym bardziej mnie cieszy to, że Ci się podoba. Zbyt twarde miasta - chyba wielu z nas czuje to samo. Ta cywilizacja zaczyna być bardzo nieprzyjazna dla nas - jej stworzycieli. A to już jest choroba. Ale nic nie poradzimy na to. Można tylko uciekać w marzenia albo na prawdziwe wakacje, np. nad jeziora lobeliowe. :) Dla mnie jest to warunek zdrowia psychicznego.

@Jacek_Suchowicz Jacku, dziękuję Ci za piękny wiersz-komentarz. Jest naprawdę bardzo miły i świetnie napisany. Nie wiem, czy zasłużyłam na pochwałę, którą mi ofiarowujesz w tym wierszu, ale przyjmuję ją jako przejaw Twojej kurtuazji i - chyba - starej przyjaźni. :) Serdeczności. :)

Waldemarze, dziękuję za pochylenie nad wierszem i za to, że on do Ciebie przemawia - to dla mnie bardzo ważne. Czy za późno na marzenia? Myślę, że na marzenia nigdy nie jest za późno i zawsze można dążyć do ich realizacji, co najwyżej można je troszkę modyfikować, żeby stały się bardziej realne. :) Natomiast jeziora lobeliowe jak najbardziej istnieją współcześnie. Nnajwięcej jest ich na Pomorzu Zachodnim, na Kaszubach. Ale nie tylko tam występują.

Annie, dziękuję za miły komentarz i pochylenie się nad wierszem. Nie jest to sylabotonik, raczej wiersz toniczny, czyli główną rolę w zachowaniu rytmu pełnią tu zestroje akcentowe, a nie ilości sylab, które rzeczywiście nie są identyczne w każdym wersie. Ale przeczytaj go na głos, stawiając silny nacisk na akcenty mocne - zobaczysz, że jest w tym regularna melodia. :)

Dziękuję, strasznie mi miło. :) Za duża czcionkę? Myślałam, że im większa czcionka, tym łatwiej się czyta. Przynajmniej w moim przypadku tak jest. No, ale ja mam kurzą ślepotę, to może dlatego. ;)

Wszystko to prawda, ale to jest proza, i to w dodatku truizm. Wybacz szczerość.