Oxyvia

Popsuty, dziękuję za uwagę. Hmmm... Szanuję Twoje odczucie, ale w moim - ten kolokwializm miał jeszcze bardziej przybliżać młodość, no bo kolokwializmów używają najczęściej ludzie młodzi. Zresztą wiersz opiera się na frazeologizmach: pierwsza młodość, druga młodość, nie pierwszej młodości, wieczna młodość... i - kiełbie we łbie, co oznacza młodzieńcze, nierozsądne podejście do życia. Pozdrawiam. no tak. z tymże całość jest napisana ładnym językiem a tu nagle potoczne określenie... ale to moje odczucie tylko. pozdrawiam również Oxyvio :) Rozumiem. Może powinnam dodać więcej kolokwializmów?

Bardzo dziękuję za pochwałę od Nowego Gościa! I zapraszam na przyszłość! :-) Pozdrowieństwa.

Niezły wiersz. Zupełnie niezły. :-)

Ale według mnie to właśnie jest erotyk. :-) Ładnie i zgrabnie zbudowany, rytmiczny, trzyma formę, płynie gładko i wartko, i graficznie też przypomina strumień. Dobry! Witaj, Marku, po wakacjach! :-)

Witaj, Nato! Straaasznie dawno Cię tu nie było! I mnie chyba też. :-) Podoba mi się Twój wiersz. Bardzo ładnie oddałaś nastrój i emocje "pierwszego rejsu w nieznane". Niepotrzebnie go tłumaczysz Czytelnikom - uważam, że jest jasny i czytelny. Pozdrówka. :-)

Świetny wiersz! Bardzo mi się podoba! Doskonale wyważone połączenie autoironii z "męką tworzenia". Naprawdę super!

Trzymaj wenę, bo Twe wiersze proste jako i piosenki ;-) są mi inspiracją częściej niż poeta jakiś wielki! Serio serio! :-)

Witaj, Januszu miły i mój wierny Czytelniku! Miło Cię tu znów spotkać!:-) Dzięki za pochwałę wiersza, że szczery - owszem, naprawdę uważam, że każdy wiek jest na swój sposób młody i zawsze nowy. :-) Serdeczności i słoneczności.

A radosny, bo wróciłam do Przyjaciół i nie rozczarowałam się! :-) Dzięki za uwagę, pochwałę i piękny czterowiersz. Tak, mój wiersz zupełnie nie przypomina tamtej ody i niczego nie manifestuje, a tylko pragnie być wiecznie młody. :-) To, czy nam w krew wsiąknie, to tylko od nas zależy! Nie święci garnki lepią! Co do przycięć i łba, odpisałam Czytelnikom powyżej. Pozdrówka radosne. :-)

Witam, Ewo Kosie i wszystkie pozostałe Kosy! :-) Gdzie Ty masz młodość poza sobą? Toż widziałam, jak młodo się trzymasz! Ja bym też tak chciała! Eee tam, nie to! Każdy wiek ma swoje uroki, Kosie! Każdy wiek jest młody! Ciepluśkie pozdrowieństwa. :-)

Popsuty, dziękuję za uwagę. Hmmm... Szanuję Twoje odczucie, ale w moim - ten kolokwializm miał jeszcze bardziej przybliżać młodość, no bo kolokwializmów używają najczęściej ludzie młodzi. Zresztą wiersz opiera się na frazeologizmach: pierwsza młodość, druga młodość, nie pierwszej młodości, wieczna młodość... i - kiełbie we łbie, co oznacza młodzieńcze, nierozsądne podejście do życia. Pozdrawiam.

Elu Ale, Ciebie też miło widzieć po długiej mojej nieobecności! Dzięki za uwagi. Wiesz, ja nie uważam, żeby wiersze musiały być krótkie - niekoniecznie. Tutaj napisałam wszystko, co miałam do napisania na dany temat. Oczywiście, że można by to obciachać do kilku wersów, tylko po co? Ale rozumiem, że niecierpliwi wolą krótsze wiersze. :-) Ściskam serdecznie.

Bolku, jak zwykle uraczyłeś mnie pięknym wierszem - wariacją na temat. :-) Dziękuję serdecznie! Przecież wiem, że masz w sercu maj, więc nie musisz się martwić, że czas upływa. :-) Fajnie, że spotykam Cię tu po wakacjach. :-) Serdeczeństwa.

Witaj, Emm! Jak miło Cię znów gościć pod mym wierszem! :-) Już się utrwaliło, toż Cię znam trochę - wystarczająco, żeby to widzieć. :-))) Pozdrowieństwa najserdeczniejsze.

Witaj, Bolku, po wakacjach! :-) No przecie zwidzę, że wena Cię nie opuszcza! Taj trzymaj!

Biała dama - to śmierć? Jeśli tak, to strasznie depresyjny wiersz! Niesłychanie depresyjny! Ale z sensem. I ładnie napisany, jak to u Ciebie. Witaj, Anno, po wakacjach! :-)

A ja bym nic nie ucinała, podoba mi się w całości. Świetnie oddaje marazm i beznadzieję małych, zapomnianych przez Boga i ludzi miasteczek z ich bezrobociem i poczuciem totalnej niepotrzebności.Smutne, prawdziwe i ładnie napisane. A kim jest Iwona - ostatnia oaza?

Ha! Taki wiersz to prawdziwe ciacho! Ale jakoś tak kojarzy mi się raczej z erotyką, romansem i zapominaniem się niż z prawdziwą czekoladą... ;-))) Witaj po wakacjach, Myszkino miła!

Młodość, kiedy była wczesna i dopiero co odrosła od zielonego dzieciństwa, uwielbiała zachwycać się głupio motylkami, kwiatkami, księżycem i tym podobnymi eko-kiczami. Łatwo wpadała w entuzjazm i bunt, odkrywała niesłychane mądrości własne i niebotyczne głupoty przebrzmiałe, radowała się niebywale każdym zalotnym gestem młodości przeciwnej płci, planowała ogromne, zwykłe szczęścia w miłości oraz w życiu zawodowym. I opowiadała, namiętnie opowiadała bliskim wszystko, co wesołe, radosne i piękne, aż… Wdepnęła w spleśniałą czerń, pokrywającą szybko horyzont, i mina jej zrzedła; tak skończyła być pierwszą młodością. Później bardzo uważała, żeby nie utonąć w pleśni, spod której szaro prześwitywał tamten piękny, głupawy świat. W owym rozmytym bagnie bardzo łatwo było zginąć. Rozkładały się w nim zeschłe liście z brzozy ideałów, z wierzby gruszek i tęczowej pamięci, z drzewa nie pierwszej już młodości. Coraz częściej na wiotkich gałązkach osiadał kwaśny deszcz, żłobiąc smutne bruzdy pod dziuplami, rozczarowane zmarszczki na korze, kolejne pęknięcia serca, nieodwracalne jak erozja gór. Wszystko po to, żeby wpół drogi podniosła się jako druga młodość, co dostrzega pół-ślepymi oczami uciekającą, straszliwą urodę planety w każdej cząstce jej czasu i przestrzeni. Porażona głębią kosmicznego piękna, zrzuciła z głowy nieporadne mądrości i dała się porwać życiu takiemu, jakie jest w zachwycie i zadziwieniu większym niż dziecinne dla jego naiwnych kwiatków wśród torfowego nawozu pleśni, bez którego nie da się żyć. I teraz, jeśli się mocno utrwali we łbie, a daj Boże, by tak się stało, ma szansę stać się kiedyś młodością starą i wieczną. Ostatnią.

Czyli, Marku, raczej jesteś po mojej stronie w tym opowiadaniu? :-) Dzięki. Cieszę się.

Dziękuję. Nie mam doświadczenia w pisaniu akurat haiku. Piszę od dawna inne rzeczy, ale haiku akurat nie. Dziękuję za uwagi, zaraz wezmę się do przemyśleń. :-) Pozdrawiam. Oxy.

Ale pewnie niedługo - oprócz muzyki, obrazków, zdjęć itp. - będzie można również wplatać do listów zapachy. I myślę, że nawet te listy z obrazkami staną się niebawem trójwymiarowe. Czyż to nie piękne i nie romantyczne? Oxywio Wywołałaś refleksje. Czy romantyczna może być nowość ? Przykład . Dla mnie romantyczne jest bikini, bo przywołuje czary sprzed lat Ale gdy się upowszechniało budziło zachwyt, pożądanie u jednych i odrazę i zagrożenie u drugich, no nie było romantyczne. Dlatego sądzę że trójwymiarowe listy elektroniczne nie będą romantyczne dla pokolenia które je wdroży. Jeszcze jedno, wyobrażasz sobie jak by pachniało na forach , gdyby forowicze mogli do inwektyw dołączyć zapach. Z uśmiechem Pozdrawiam Tak, ja mam te same wątpliwości co Ty wobec zapachów elektronicznych. :-))) Może jednak nie wszystkie byłyby dozwolone albo dostępne? :-) Wiesz, co do bikini, jedni czuli zachwyt, a inni odrazę - a czy ten zachwyt nie był romantyczny? No nie dyskutuję, nie wiem, tylko pytam Mężczyznę...

Bardzo wdzięczna, miła piosenka. :-)

Janusz, ja sobie trochę ironizowałam z nas wszystkich. Pewnie, że to niestety "duch czasów" i różne choroby cywilizacyjne, z którymi sobie nie radzimy i które czynią z nas samotnych depresjonistów. Ale troszkę to także i depresyjna pogoda - ona też na pewno ma wpływ na tematykę i nastrój wierszy. Wpływa także na intensywność naszych przeżyć. Wiem, że masz aktualnie jakiś poważny życiowy zakręt. Podobnie jak jeszcze kilka osób z Orga (bo zdarzenia idą seriami). Jeszcze raz życzę Ci, żeby jak najszybciej stało się to przeszłością i wszystko skończyło się jak najlepiej dla Ciebie.

Ale pewnie niedługo - oprócz muzyki, obrazków, zdjęć itp. - będzie można również wplatać do listów zapachy. I myślę, że nawet te listy z obrazkami staną się niebawem trójwymiarowe. Czyż to nie piękne i nie romantyczne?