Roman Bezet

Sławo, sorry, ale za dużo tej jesieni w jesieni (tytuł i 2 razy w tekście); ostatnia zwrotka tak napisana (jakieś przestawki: nam nie wszystko jedno?) dla mnie zupełnie nie wyjaśnia liczebnika "szósta", i o jakich konikach mówisz? na stole? Z tego może zostac miła miniaturka - nie bój się ciachać, a ostatnia zwrociunia prawie cała przegadana ;) pzdr. b

Wyrzuciłbym "własne" oraz cudzysłów przy słowie delete ;) Ciekawie i dobrze napisane. pzdr. b

Nie mam zdania ;| Tzn. nie podoba mi się poczatek (dętawy: zakątki twarzy, poorane szlaki); czy "dreszczu" może tak być - w pojedyńczej? Drugą część czytam z oznakami ironii, co jest ratujące. Pewna młoda osóbka mawia czasami: wiersz pisany na klopie (ale to chyba nie o tym ;) pzdr. b

Tak trzymać ;) pzdr. b

Leszku, podoba mi sie ta droga poszukiwań. Co do wiersza - masz tu ożywioną dyskusję, nie będę się włamywał (krótko: niezby mnie przekonuje jako całość ;) pzdr. b

Za ambitne, jak na telenowelę ;). Jako żart - może i nawet, ale czemu tutaj? Jest dzial Limeryki na różne śmiesznostki bez nieuzasadnionych ambicji (no, chyba że się w tym mylę ;) pzdr. b

Podejrzewam, że to o imienniku - wielkim R. ;) Jednak to hagiografia, zbytni optymizm i chyba brak doświadczenia życiowego autorki (-ra?). Poza tym dla mnie, to nie jest wiersz, niestety. pzdr. b

Znaczy się spojrzenia jak śliwki? :) Co do rozwarcia (1/4), to wiele (3/4) zależy od mężczyzny - zapewniam. Ale w wierszu prawdziwie męski koniec: lepszy niż początek. ;) pzdr. b

Co za dużo, to za dużo ;) Tyle rozumiem i tak to bym widział (drobne koretkty). To, co pojawia się dalej ma udziwnienia (kulejki), nieświeże pomysły (kapiele wyleją bez dziecka), zbyt widoczne ambicje moralizatorskie (procesy społeczne uświęci kariera z audiotel). Dałbym sobie spokój ;) pzdr. b PS. To ta reszta ;) /poddadzą próbie jak ości w gardło pochlebstwa sztuczny tłok kulejki nieślepców wymów postawią się mości panom inmediaktualistom tym bardziej że za prywatne pieniące kąpiele wyleją bez dziecka opóźnione procesy społeczne uświęci kariera z audiotele/

A gdyby tak odosobowić (tę 1 os. l. poj.)? Wtedy inaczej brzmi ostatnia zwrotka i pozbywamy się trochę natrętnej ckliwości - tak mi to pobrzmiewało ;) pzdr. b

Pomysł nienowy, ale przeprowadzony konsekwentnie; moim zdaniem przydałaby się kondensacja (nawet przy założeniu spokojnej, prozowej relacji, chodzi np. o słówka typu "oraz"). Wyraz "ciut" jest z tych nut? :) bo to tak jakby mnie mniej i nie - ależ to brzmi (karkołomnie) ;) "zakładam znoszone sukienki i swetry trochę za duże" czy nie mogłoby być bez inwersji: "zakładam znoszone sukienki i trochę za duże swetry"? Gdyby w ostatnim wyrazie zmienić literkę "c" na "s" byłoby zdecydowanie ciekawiej (w calym wierszu) ;) pzdr. b

Jaka boginia (k....) taka poezja (wiersz ;); za poważny - jeśli ma być śmieszny, za łatwy koniec - jeśli ma być poważny A krasnal raczej "masuje" ;) mózg. się rozkrawa. ale zabawa ! - autor, autor - trzeba wołać, gdzie tu jest ałtor? pzdr. b

ubogaca - mnie najczęściej o... kaca ;D

Mię - to nie dotyka... ;D b PS. jest jeszcze los, zwany fatum ;)

Oczywiście to pana (dobry) wiersz, ale w ostatniej nihil novi ;) a raczej "dydaktyczny smrodek" Czy jest coś ponad to, co w tym dwuwersie: Ona przychodzi nagle, muszę więc się spieszyć, by mówić tylko wtedy, kiedy mówię prawdę. Czasem milczenie (przemilczenie bywa cenniejsze nad słowa - powtarzam za Norwidem ;) pzdr. b

A kij mu w ucho ;D dyg b

Zdecydowanie bez ostatniej zwrotki ;) Podoba mi się dystans peela do tego, o czym pisze i sposobu, w jaki przekazuje. Ta lekko ironiczna nuta ładnie kontyrastuje z powagą tematu (dlatego ostatnia zwrotka, która psuje zupełnie ten efekt, zbędna - moim zdaniem). Gratulacje. pzdr. b

Przepraszam, że spytam "zgłupiafrant": czy tytuł ma jakikolwiek związek z tym tekstem (no i czy literówka w nim zamierzona?) ;D dyg b

Wiersz nie do czytania z rana ;) ale skoro ktoś przeczytał i nie zrozumieł, czy od razu musi komentować? ;) Nie rozumiem tytułu. Ostatnia zwrotka czterowersowa do wyczyszczenia z "sentymentalizmu" (szczątki tuliły się), kńcówka bez "przyjdzie". Najciekawsze fragmenty (dla mnie) na początku, tam, gdzie peelka "nie może się wysłowić" (przekonywujący zapis procesu dochodzenia do prawdy/?/). Ciekawy wiersz, dobry. pzdr. b

Niejako z obowiązku wywołania do tablicy (Romany? ;) zabiorę głos, bo a nuż to ja będę owym staruszkiem wieszczonym przez Sokratexa :D Podoba się (płynnie, z myślą przewodnia i kilkoma smaczkami w środku). więc weź tobołek i po fali, w drogę, nuż, przestrzeń mylnie zdaje się, że płaska, a śmierć się czai, tuż za każdym rogiem każdemu połać z planety wycięta, pzdr. b

Tak, to jest zdecydowanie lepszy tekst niż wiersz powyżej ;) dyg b

Konsekwentnie zrealizowany pomysł, więc jest dobrze. Dla mnie trochę ryzykowne fragmenty z metafor (np. "wieże skał" - to zbyt bliskie skojarzenie, bo np. "chmury piersi" akceptuję ;); "płynnej skały" - "lawy" (skały są wcześniej, jako wieże ;); i jeszcze na koniec drobiazg: skoro chmury piersi, to dlaczego dopiero jako następne "gałązki ku niebu"? jako kontynuacja "płynących dłoni"? - ok, ale gdyby czytać obrazami, to "gałązki" tworzą nowy obszar miłosnej wędrówki. pzdr. b PS. P. Sokratex ma rację z końcówką ;)

Proszę autorki (ra?), zeby uruchomic proces myślenia u czytelnika nie potrzeba stawiać tylu trzykropków, tylko napisać dobry (inspirujacy) tekst, banału nie uratuje sie żadnymi zabiegami formalnymi. Bardzo kiepskie. pzdr. b

Źle nie znaczy tragicznie ;) jest trochę "ognia" w tym tekście. "zrywałaś się ze skóry otrzepywałaś z ramion gryzłaś jakgdybym miał na imię Adam może miałem nie myślałem głową" choćby ten fragment, z tym, że ostatni wers (niestety) znajduje realizację w wielu innych fragmentach wiersza ;) Ale próbować warto. pzdr. b

Oby nie w tę stronę ;) pzdr. b PS. Bezludne to słowa czy morze? ;)