egzegeta

Nata_ Kruk najmocniej przepraszam; również Dziękuję za słówko; ciarki nieraz są wskazane :) a nawet konieczne. Pozdrawiam

Beatuś to, co napisałaś - prawie święta prawda. Mnie jednak przyświeca inne przesłanie: Każdy okruch wyrwany zapomnieniu staje się święty. Jean Guitton (1901–1999) a ten tekst, to element cyklu, aby wyrwać zapomnieniu. Dziękuję za słówko :)

Marlett Wiesławie Janko-muzykancie Sylwestrze Dziękuję i pozdrawiam :)

Ptaszyno czekam. codziennie wypatruję. a gdy przyfruniesz choćby na krótko, by spojrzeć tak, jak tylko ty potrafisz na mnie, na nasze gniazdo, to wiedz, nie odfruniesz — zatrzymam cię życiem. już nieraz poderwałem się, gdy opodal — wśród igieł modrzewia, zatrzepotały skrzydła, ale to nie ty. stare gałązki wymieniam na nowe, pojedynczych piórek nie ruszam. w nocy szukam twojego cienia, w dzień naszego ciepła. to zacisze wyzwala melancholię, zwłaszcza o poranku. modrzew skłonił swój wierzchołek ku wschodowi; może kiedyś przywitamy cię wraz z jutrzenką, bo ja nieustannie dbam, żeby wszystko tęskniło.

Dobry, podoba się; a na awatarze spojrzenie dzikiej Kotki :)

Wiesiek jeden z Twoich lepszych, a na pewno bardzo dobry wśród tutejszych dobrych. Zastanawiałem się nad "wypędź precz" czy to nie pleonazm, ale chyba nie. Gdybym był polonistą, to bym powiedział konkretnie tak, albo NIE :) Wiersz oszczędny w duchu awangardy krakowskiej: - Minimum słów, maksimum treści. Tak trzymaj Wiesławie. Pozdrowienia Wiktor

Beatuś zostaw to starczy w spokoju, jest bardzo dobrze. A jeśli miałabyś wątpliwości, to cytuję za: SJP. Czy poprawnie jest mówić, że czegoś już starczy? Czy trzeba powiedzieć wystarczy? Ktoś kiedyś zwrócił mi uwagę, że starczy może być wiek. Oba czasowniki są równie dobre, ale ten z przedrostkiem wy- jest częstszy. Mirosław Bańko, PWN poza tym dobrze byłoby, gdybyś poprawiła drugi wers jest a nie lepiej - mówisz mi bez złudzenia przeczytaj głośno, to przyznasz mi rację. Pierwsza strofa najładniejsza, ale serca nie daję; rymowane już mnie dawno nie ruszają :( Pozdrawiam

Beatrycze wiersz ładny - nie powiem złego słowa, ale; czegoś mi brakuje, jakiegoś fikuśnego wtrętu, na jaki Ciebie stać, w stylu: Kochałam, ale nie wiem kogo ... to Twoje :) Pozdrawiam z daleka W.

Beatko, uważasz, że zacytowany wyżej wers jest lepszy od proponowanego: a kiedy dasz mi poczuć nie wiem jak Tobie, ale to mi dasz kojarzy mi się z Midasem:) Ładna kompozycja bez dwóch zdań. Pozdrawiam wciąż tak samo taki jeden W

masz rację, zagalopowałem się; trochę zasugerowałem się komentarzem Pani Kredensowej:) ale wracam i może tak: a kiedy dasz mi poczuć zwinność twoich bioder i przebijesz tętnice mgławicą bezmyślną wtedy już na zawsze będę twoja Już więcej nie będę kombinował. A ta mgławica i to bezmyślna jak najbardziej.:) podpisał: taki zwykły Wiktor :)

Beatuś a może coś w tym stylu; a kiedy dasz mi poczuć zwinność twoich bioder i przebijesz tętnice silnym spazmem eksplozji wtedy już na zawsze będę twoja ? pozdrawiam

Joasiu wiersz klasa, ale Twój komentarz tuż nade mną, exklusiv klasse :) Pozdrowienia

Cytuję za prof. Mirosławem Bańko Słowa sobie używamy z czasownikiem, aby zaznaczyć, że dana czynność jest całkowicie zależna od woli wykonującej ją osoby i zwykle sprawia jej przyjemność. Dzieci biegały sobie po lesie... Posiedzimy, pogadamy sobie... Dziadek sobie śpi... Zjedz sobie bułkę... Niech pani sobie usiądzie. Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski Serdecznie pozdrawiam Autorkę i Pana Wątpiącego :)

Ithiel napisałeś PIĘKNIE. Pozdrawiam

a ja nie podzielam żadnych zdań :) :) tylko wygłaszam swoje: Życzę Wam, Kochani, najsympatyczniejszego wieczoru; olbrzymiej frekwencji, pięknej melodii poetyckiej; a po tej uczcie - tej prawiebachicznej - WRACAJCIE, bo jakoś nie tak się dzieje w państwie Mateusza. Oxyvio i Szarobury pozdrowienia dla Was Obojga ode mnie :)

Tak, to jest syndrom sztokholmski; dobrze ujęty w wersach.

Oto moje uwagi: Ubiera się u Parady, a ubrana w second-handzie ? Chyba że firma Parada sprzedaje również swoją odzież używaną. No i między second i hand chyba winien być łącznik bez spacji, a nie myślnik. Jeśli używa perfumy, to dziwnie brzmi od Dior, albo od Diora, albo po prostu - perfumy Diora lub perfumy Dior; podobnie jak np. perfumy Lancome, czy Gucci. Dziwnie zabrzmiałoby perfumy od Lancome lub krem od Nivea. W ostatnim wersie; odkrycie, że tu chodzi o samotność, pozbawia wiersz niedopowiedzenia, otwartości. Nie zachwycił mnie. Pozdrawiam

Silver Najpierw zaciekawił mnie tytuł, teraz wróciłem do tekstu; i króciutko bez zbędnych słów: - Przepiękny wiersz z walcem w tle, a całość tak aksamitna jak głos Lektorki. Z pozdrowieniami taki jeden trochę na wschód od Tugi znad rzeki Elbląg :)

gwoli ścisłości: Tuga i Święta to w zasadzie ta sama rzeka. Jej podział jest sztuczny, a miejscem podziału jest miejscowość Nowy Dwór Gdański. Dokładniej - most kolei wąskotorowej, choć niektóre źródła podają most drogowy. Jeszcze na początku lat osiemdziesiątych uważano, że nazwa Tuga jest w ogóle niepoprawna, właściwa powinna brzmieć - Tuja. Lata forsowania nazwy Tuga sprawiły że zaczęła ona jednak przeważać. Podobnie z rzeką Świętą, która nazywana była oficjalnie Wielką Świętą. Skopiowane ze strony www.zalewwislany.pl

Skoro to warsztat, to być może pozwalam sobie za dużo, ale tak już mam, i tak sobie czytam: To uczucie może z boku sączyć się kroplami ale problemów nie rozwiąże choćbyśmy byli razem przeciwko całemu światu bo każde z nas znów spotka się z samym sobą gdy minie chwila czaru.

Kim ty jesteś, ja byłem, kim jestem, ty będziesz. trochę zmieniłem, ale tak mi do wiersza pasuje.

musbron45 Ustosunkowując się do miniatury miałem na względzie li tylko oszczędną formę literacką i przede wszystkim treść tego wiersza. Ani mi przez myśl nie przeszło, żeby zacne grono osób parających się pisaniem wierszy podejrzewać o jakieś machlojki i kombinowanie - jak obejść obowiązujący regulamin. Do pilnowania zasad ustanowionych w regulaminie jest Mateusz. Ale to nie jest temat do roztrząsania pod dobrym wierszem Silver.

Zgoda z przedmówcą, ten tekst z lekka odstaje od miniatury. Ale ja widziałbym go właśnie jako miniaturę, bowiem trochę za dużo w nim powiedziane. Jeśli w tytule jest głaz, to wiadomo o czym wiersz - choć może to być metafora; jednak tu o kamiennej istocie, zatem widziałbym to tak: i teraz może to być już taka pulchna miniatura :) Pozdrowienia

Beatko taką Ciebie lubię - krótko, z sensem i miłośnie:) Ta miniatura daje możliwości do kolejnych odsłon; oto parafraza na odwyrtkę: jak niewiele trzeba parę kropel z nieba dla pomyślnych żniw daj i dla mnie panie kilka kropel przed śniadaniem przyroda odżyje Pozdrawiam :)

Sylwio, dla mnie, to wyżej zacytowane, sednem wiersza. Ładny, bo nie piękny; piękną mogą być tylko, obie one - kobieta i muzyka. Dziękuję i pozdrawiam