egzegeta

Tak... od pierwszych wersów; nastrój dobrze nakreślony. Takie wiersze lubię, bo przemawiają. Dziękuję i pozdrawiam.

Nuta kwiatowa żwawy krok i różowe myśli sięgające poza horyzont u celu słodycz ale milcząca zamknięta bez namysłu wychodzi i wraca z bukietem róż delikatne płatki rozchyliły się

@Monia Bardzo dziękuję za wizytę.

@Monia Witam serdecznie po raz pierwszy w moich progach zwersowanych i dziękuję za tę wizytę.

@Rafael Marius Oooo, przepraszam, w tej konkretnej sekwencji tylko i wyłącznie niebo :) Bardzo dziękuję.

Cokolwiek powie o tobie, może być prawdą nie wie, czy jesteś księżycową turkawką, gderliwą wroną, czy elokwentną brzytwą co rani, a potem smaruje kadzidłem. może przytulną wiernością? wędrującą zdradą? gdy słuch wyłowi szeptane – pragnę, wtedy czas słupieje, cichość prowokuje, żądze tańczą na klombie westchnień. jakąkolwiek jesteś, nieważne; to dzięki tobie, pokoik na poddaszu, zamieni się w apartament z widokiem na niebo.

Życzę miłego słuchania Świat czeka na wschód słońca w wykonaniu sympatycznych Stephanie Trick i Paolo Alderighi.

Autorze GRATULACJE.

Wiesławie Tobie składam podziękowanie dwujęzyczne Very Thanks za serdeńko :)

@Rafael Marius Thanks

@Jacek_Suchowicz Superaśne, metafora kucharsko-medyczna:) Dziękuję.

Łukasz Jasiński Podziękowanie za zainteresowanie :)

Jacek_Suchowicz to nie ja, to taki starzec jak Zosima. Dziękuję z pozdrowieniem.

@Wiesław J.K. Wieśku przepraszam, że dopiero teraz, ale wzrok już nie ten :( @Leszczym @Łukasz Jasiński Wszystkim Panom bardzo dziękuję za polubienie i pozdrawiam.

Łukasz Jasiński Dziękuję za komentarz i ślad graficzny.

@Łukasz Jasiński Dziękuję za powyższy rys historyczno-patriotyczny. Czy ta skromna miniatura zasługuje na kontynuację... No i serducho za serducho :) @Jacek_Suchowicz Podziękowanie za ślad kardiologiczny :)

Szanowna @Natuskaa dziękuję za wgląd i miły ślad.

Taki starzec Zosima (8) Gdy zapukano do drzwi, ocknął się z zadumy. Oprócz powitania usłyszał: Jezus powiedział: – Ty jesteś Piotr czyli Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą, krucjaty, inkwizycja, lawendowa mafia, pedofilia, pieniądze i przepych. Jan Paweł II przepraszał za grzechy Kościoła, papież Franciszek chciałby Kościoła ubogiego dla ubogich. Powiedz, czy to jest ten Kościół Jezusa? Starzec długo milczał, w końcu rzekł: – Na placu budowy dzieją się różne rzeczy, a ta budowa wciąż trwa.

Beatko czytam i czytam, i coś mi tu nie pasi; najmniej przemawia do mnie ostatnia strofa. Na pewno jak się traci pamięć, to i wspomnienia też. Poza tym brzoza jesienią pierwsza zmienia kolor liści natomiast jej pień jest niezmienny. Ostatnia strofa do wymiany - wg mnie. Życzę owocnej- najlepiej nocnej- weny :) i pozdrawiam. Z grubsza bym tak to widział: Aha, zdjęcie lasu przepiękne. Teraz jesienią codziennie maszeruję w pobliskim parku i też mam setki/tysiące zdjęć, zwłaszcza jesiennych. Niżej jedno z nich z 2 listopada br.

@poezja.tanczy Bardzo dziękuję, a jeśli mowa o muzyce, to dla ducha, proponuję muzykę w wykonaniu Katicy Illenyi - Dobra narodowego Węgier - wg mnie. Pozdrawiam.

@beta_b @iwonaroma @Jacek_Suchowicz @jan_komułzykant @poezja.tanczy @Rafael Marius @Sylwester_Lasota Podziękowanie od serca za serca :) @jan_komułzykant Oczywiście, a jak już nie ma tam nikogo, to spacer wśród tego osobliwego lasu, nieraz oprócz zadumy przyciąga wenę :) Dziękuję za słówko i pozdrawiam. @Jacek_Suchowicz a jakżeby inaczej, ale tylko na przełomie czerwca i lipca - zapach bardzo intensywny, bo poza tymi miesiącami zwykła tandeta :) Dziękuję jak zawsze za wersowaną recenzję :)

Sercowo bardzo dziękuję.

Leśna kompilacja drzewa stare i młode nawet niemowlaki przebogaty słownik nazwisk imion gdy słońce świeci w bezwietrzny dzień ptactwo ożywione – Bel canto dla niewskrzeszonych mrówki tańczą tu chodzonego od czasu do czasu ciche monologi tu jest prawie wszystko co powinno być schludne granity wśród gęstych porostów mech i trawa na starym lastriko tylko grzybiarz wróci stąd z pustym koszem a ktoś przepełniony tęsknotą nadal niepocieszony 1 listopada 2022

Przystanek Łęczycka-Warmińska (11) na pochmurnym listopadowym dniu niespodzianie pojawiło się zdobienie ciemnobrązowe legginsy jasnokremowy krótki płaszcz i zawsze te same jasne włosy blond szła z Warmińskiej w kierunku Rossmanna lekko beztrosko nad nią jakby białe obłoki a może to duże motyle… widziana przez moment z okna autobusu zainspirowała do namysłu nad tym ekscytującym zjawiskiem z kabiny kierowcy dobiegała aria z operetki Lehara Kraina uśmiechu listopad 2023

@Sylwester_Lasota a jakżeby inaczej - Podziękowanie.