egzegeta

tylko surowy, prosto z krzewu czy jak mu tam z ziela :) i wam się chcew robić kiedyś tak teraz już nie - za stary jestem:( zresztą nie ja robiłem tylko senior, ja tylko kibicowałem i degustowałem:)

tylko surowy, prosto z krzewu czy jak mu tam z ziela :)

czytam, tak sobie i czytam, a to absynt, a to zielony najlepszy tylko musi być czeski, etc. Nie wiem, ale podejrzewam, że chyba absynt to Wy tak naprawdę chyba znacie z obrazka albo z google:))). Przepraszam, ale taka refleksja nasuwa mi się po tej lekturze. Malutka dygresja; 33 lata temu jak kupiliśmy sobie chatę w Borach Tucholskich, chata jak chata, ale obejście było strasznie zarośnięte. Trawa wysoka, jakieś krzaki i inne zielsko. Ktoś z nas głośno skonstatował:- trzeba to wszystko wyciąć w jasną cholerę. Znajomy artysta plastyk ostudził nasze zamierzenia mówiąc:- Tego nie ruszajcie, to jest piołun, tu w okolicy rzadko występuje. Cieszcie się, że u was tego sporo. I tak się zaczęło. Roślinka o srebrzystych listkach zaczęła być konsumowana wg receptury seniora. Oprócz piołunu, szczypta /czyt. kilka listków/ mięty, jałowiec, w aptece koper włoski - o ile dobrze pamiętam - chyba jedna gałązka geranium, trochę cukru i w tamtych czasach zalewało się to 50% luksusową /do dziś jedna z lepszych polskich wódek/. Gdy czas miksturę dopadnie, wtedy do konsumpcji "wzmacnia się" to dobrodziejstwo niewielką ilością 80% austriackiego spiritu /The Spirit OF AUSTRIA/ o nazwie STROH. Kiedyś był w 1 l butelkach, teraz już tylko 0,5. No i degustację można rozpocząć, tylko o towarzystwo stosowne trza się postarać. Absynt nie poprawia humoru, nie rozwesela, absynt poniewiera. I tylko tyle mogę powiedzieć. Ostatnio piłem absynt kupiony w sklepie - Alkohole świata - i niczym nie przypominał mi naszej borowiackiej piołunówki.:)) Pozdrawiam miłośników poezji bezalkoholowej

Ta miniatura ma w sobie coś. Najbardziej zastanawia mnie ostatni wers. w którym siedzi sedno. Choć Amen znamy jak amen w pacierzu:), to jednak jego znaczenie jest wielorakie. Pozdrawiam Panią Dorotę

fajnie cieszem siem:)

wg mnie zdecydowanie lepiej Alu a co Ty na taki enter: staram się nie pić jak mówię ale ty i tak zawsze coś mi w buty wsadzisz chociażby insynuacje spod języka do ugryzienia cisną sznurowadła nie wykoślawiaj intencji to ostatnia para na jaką mnie stać

jeśli mógłbym coś wtrącić to przede wszystkim poszedłbym w kierunku sugestii dzie wuszki, wersyfikację jeszcze bym poćwiczył np. pierwszy wers tak: staram się nie pić no i tytuł zdecydowanie do wymiany

Tomaszu nie taka cisza:) bo czytam tu i czytam i zastanawia mnie to "gwałtownie" w ostatnim wersie czy nie lepiej nieuchronnie? Chyba, że ten bal rzeczywiście nagle się kończy, a to wtedy przepraszam:) Jedno jest pewne - wiersz zatrzymuje a to dobrze rokuje:)

na miarę podciętych skrzydeł, co nigdy nie odrastają; albo starej latarki co błyskiem nie zachwyci.:)

właściwie to zatrzymałem się na pierwszej strofie i tę strofę rozpracowałem sobie tak: zimne pokoje ułożone jak labirynt meble, łóżko, mała sofa zniszczona na środku - mama zatrzymała ją grawitacja - szkoda że obiad wyszedł a dlatego pierwsza, że pierwszy wers kończący się "jak" drażni

Wiktorio coś tam przewija się między wersami ale forma dla mnie niewłaściwa, no i te me, ma zdecydowanie lepiej moje, moja A pierwsze wersy: "Człowiekiem jestem. Nie muchą brzęczącą uciążliwie, Nie śmieciem zawadzającym." to pustosłowie, które można rozbudować: nie świnią kwiczącą nie chwastem kłującym itd. wystarczy - człowiekiem jestem. Tyle mojego :) Pozdrawiam

Ilionowski jednego u mnie nie zmienisz - szacunku dla kobiety jeśli jesteś odmiennego zdania, toś żałosny pajac ale do czasu

czarna porzeczko przekleństwa tylko z pozoru, w mojej wypowiedzi tylko zacytowany tytuł przepraszam

Ilionowski rozczarowujesz mnie, po kiego ripostujesz; to nie jest partia dla Ciebie, Zakończ Waść.

nie czytałem, ale czytałem sporo Twojego i np. - "osiemnaście wersów o miłości" - cienizna totalna, "z chujem za chlebem" - już lepsze, a tak w ogóle masz kilka pozycji nad którymi można zniżyć czółko- wg mnie.

Ilionowski, no nie bądź taki zarozumiały, bo ja inaczej Ciebie postrzegam, niż - tak przynajmniej przypuszczam - większość uczestników tut. orgu i nie rób mi obciachu. Polecasz Pasewicza hmmm... dobrze, że napisałeś: "kup sobie np. pasewicza" i to "np". Ciebie ratuje. Bo Pasewicz owszem w "Dolna Wilda", ale inne pozycje - to już potężna kwestia gustu. A odnośnie do wiersza, wypadałoby coś Autorce wskazać w tym utworze, a nie tak wszystko w czambuł. Pozdrawiam

również ja, też jestem cienki :(

Kaliny Kowalskiej prosiłbym nie przywoływać, zwłaszcza pod tym tekstem; wielu z Szanownych Państwa do pięt Jej zaledwie sięga.

Wojtku, a spróbuj zastosować inną wersyfikację np. pierwsza strofa: sytuacje z życia wzięte trzeba teraz oddać słowa wierne odtwarzają obraz więzienia klatka po klatce drugą strofę bym z lekka przerobił trzecia też do zmiany wersów tyle mojego:) Pozdrawiam

ani tak, ani siak, broń Boże złośliwie, bo wejdziecie na ścieżkę Ilionowskiego jeśli juz na niej nie jesteście, dlatego powtarzam to co wyżej wybaczcie Marlett and Sosna odnośnie do tego wiersza nie wypowiem się, bo w całości mi nie leży, natomiast co do Ilionowskiego nie negowałbym go tak w zupełności on trochę tak jak szczupak w jeziorze - wszystkie ryby na niego psioczą, ale respekt przed nim mają:))) pozdrawiam serdecznie

nooooo :)))

wybaczcie Marlett and Sosna odnośnie do tego wiersza nie wypowiem się, bo w całości mi nie leży, natomiast co do Ilionowskiego nie negowałbym go tak w zupełności on trochę tak jak szczupak w jeziorze - wszystkie ryby na niego psioczą, ale respekt przed nim mają:))) pozdrawiam serdecznie

Kasiu chyba lepiej ale ja jeszcze odnośnie do "ciekawe" to "ciekawe"nadaje tej poważnej tonacji niezbyt poważny wydźwięk tak mi się wydaje - natomiast gdyby było "nie wiem" to jest to dalszy ciąg rozważań peelki patrzyłam nie potrafiłam stałam nie wiem

Kasiu popełnia wolność :(( -----> może sięga po wolność poza tym metalowych śrub ---> a czy są drewniane? może i są ja bym to z grubsza tak: stała na moście - patrzyłam jak sięga po wolność za barierką wyboru odkażała stare rany nie potrafiłam jej pomóc - była septyczna uwikłana w monotematykę śrub stałam nitem po właściwej stronie zaklinając wizję dna nie wiem który bóg zawiódł - mój czy jej? pozdrawiam

temat wiecznie żywy:) osobiście lubię mowę na skróty a tu trochę gadania np. pierwsze wersy ustawiłbym nieco krócej: mówi się że ta formalność nic nie zmienia Ale to tylko takie moje wydziwianie:) Pozdrawiam