Witalisa

@JAPA – no nie... nie z tej bańki, mnie zajęły "komórki szare".

@JAPA Zapowiadał się większy odjazd, ale skręciłeś – co @Alicja_Wysocka dowcipnie skomentowała (a końcówka oderwana). Rytmy i rymy fajne.

@Łukasz Jasiński – nie domyślam się skojarzeń.

@Alicja_Wysocka – tu można się dopatrzyć nawiązania do przypowieści o chwaście (Mt 13, 24–30), w której pozwolono obojgu róść do żniw, by nieopatrznie nie uszkodzić zboża (i w dodatku chwasty nie są tam samosiejkami – nieprzyjaciel posiał).

@Dominika Moon – wrażenie swobody w "nawijaniu" kontekstów. (W ostatnim wersie powtarza się "obietnica" i chyba to nie jest tutaj najwłaściwsze słowo, chyba że powtórzenie jest celowe).

Mądrość sikorek jedno drugiemu robaczki noście

@andrew – ta "wczorajszość" była właśnie w pierwszej wersji.

@MIROSŁAW C. Jest takie podejście, że do odbioru obrazów nie potrzeba przygotowania – można na nie spojrzeć jak na krajobraz, a do tego każdy jest zdolny. Przy tym obrazie rozum z przyzwyczajenia coś składa, ale w końcu przechodzi na odbiór.

@andrew – gdyby zamienić "odgadnąć" na "zgadnąć", to nie byłoby "wykroczenia" rytmicznego; ostatni wers (nie tylko z tego samego względu) jeszcze nie znaleziony jak dla mnie, bo właściwie pierwotna wersja lepiej się komponowała z tematem.

@jaś – dobre określenie: jazda; czasem fraza sama się składa. Miło, że zajrzałeś. Pozdr.

@Ajar41 – o to szło!

@Klip Bo niezależnie od upierzenia, sztuczne warunki – wynaturzenia.

@Konrad Koper Bardzo dziękuję, ale tylko tyle? Kto jak kto, ale Ty siedzisz w miniaturach – zapraszam do współkompozycji, tego tu jeszcze chyba nie było (przynajmniej w tym roku).

1 Spragnione deszczu wysokie drzewo zwiesza omdlałe witki Witalisa 2 Żabim okiem spogląda w niebo niemal wyschły staw Witalisa 3 Błękitne niebo zaciąga się chmurami będzie ulewa Ajar41 4 Spadło niewiele kropel zieleń powoli znika Ajar41 5 Suchy wiatr wyje czy skarży się swej lirze wędrowny pieśniarz Witalisa 6 Wiatr zawodzi w kominie zamilkły skrzypce świerszcza Ajar 41 7 Jak dymne znaki unoszą się nad pustką tumany kurzu Witalisa 8 Pod baldachimem nocy zakwita róża ognia Witalisa (utsurizuke – powielenie nastroju w innym obrazie) Może ktoś zechciałby dodać kolejną strofę? – w pieśni wiązanej przeplatają się 5-7-5 oraz 7-7.

@Poezja to życie Haikuiści – ze względu na szczupłość formy – mają do dyspozycji słowa-poduszki (makurakotoba), takie stałe epitety, metafory, które odsyłają do wiadomych pól znaczeniowych. Ja tu widzę zabawne (zabawowe) okładanie się poduszkami😉 @Alicja_Wysocka Tak się utarło, ale niestety ta maksyma mówi coś odwrotnego: Gdzie skarb twój, tam i serce twoje. [literówka: ibi cor tuum]

@jaś – matryca mistrza Ignacego robi jakość, dzięki🙂

@Leszczym Nie wiedziałam, że są jakieś zawody w niedorabianiu.

@Waldemar_Talar_Talar – "przepisowe" (jest określenie pory roku) i finezyjne haiku.

@violetta Co by tu doszyć? O! – na skórce od banana można się poślizgnąć i wypuścić coś z ręki🫤

@Naram-sin – po namyśle przyznaję, że gra słowna "zerwałem – oberwałem" jest tu wartościowa (a płaskie piłki są przecież mocniejsze). Pozdr.

@Waldemar_Talar_Talar – podwójnie się raduję: tym "a" i tym "owe" (te zagubione słowa jeszcze się gdzieś kołaczą na obrzeżach świadomości – to bardzo cenne). Pozdr.

@Naram-sin @Waldemar_Talar_Talar – czy bardziej? Nie trzymam się sztywno haikowego metrum, ale uważam, żeby nie było mniej niż 5 i nie więcej niż 7 (nie tylko Japończycy to stosują, ale i Chińczycy i to od stuleci – coś w tym musi być). A gdyby dodać "a" na początku trzeciego wersu? – wilk syty i owca cała😉

@Kamil Olszówka – sąsiedzi nigdy nie wywieszali flagi, a dziś ich nastoletnia wnuczka i córka wyprzedziła mnie.

@Naram-sin – ale czy ta gra słowna nie byłaby... płaska? Waldemar, jak obserwuję, przestrzega reguły 5-7-5. Nawet bardzo dobra miniatura – dlatego ją polubiłam (ta bezwietrzność jest cudna).

@Leszczym – kapitalnie (przecinek przed "by").