Witalisa

1 Spragnione deszczu wysokie drzewo zwiesza omdlałe witki Witalisa 2 Żabim okiem spogląda w niebo niemal wyschły staw Witalisa 3 Błękitne niebo zaciąga się chmurami będzie ulewa Ajar41 4 Spadło niewiele kropel zieleń powoli znika Ajar41 5 Suchy wiatr wyje czy skarży się swej lirze wędrowny pieśniarz Witalisa 6 Wiatr zawodzi w kominie zamilkły skrzypce świerszcza Ajar 41 7 Jak dymne znaki unoszą się nad pustką tumany kurzu Witalisa 8 Pod baldachimem nocy zakwita róża ognia Witalisa (utsurizuke – powielenie nastroju w innym obrazie) Może ktoś zechciałby dodać kolejną strofę? – w pieśni wiązanej przeplatają się 5-7-5 oraz 7-7.

@Poezja to życie Haikuiści – ze względu na szczupłość formy – mają do dyspozycji słowa-poduszki (makurakotoba), takie stałe epitety, metafory, które odsyłają do wiadomych pól znaczeniowych. Ja tu widzę zabawne (zabawowe) okładanie się poduszkami😉 @Alicja_Wysocka Tak się utarło, ale niestety ta maksyma mówi coś odwrotnego: Gdzie skarb twój, tam i serce twoje. [literówka: ibi cor tuum]

@jaś – matryca mistrza Ignacego robi jakość, dzięki🙂

@Leszczym Nie wiedziałam, że są jakieś zawody w niedorabianiu.

@Waldemar_Talar_Talar – "przepisowe" (jest określenie pory roku) i finezyjne haiku.

@violetta Co by tu doszyć? O! – na skórce od banana można się poślizgnąć i wypuścić coś z ręki🫤

@Naram-sin – po namyśle przyznaję, że gra słowna "zerwałem – oberwałem" jest tu wartościowa (a płaskie piłki są przecież mocniejsze). Pozdr.

@Waldemar_Talar_Talar – podwójnie się raduję: tym "a" i tym "owe" (te zagubione słowa jeszcze się gdzieś kołaczą na obrzeżach świadomości – to bardzo cenne). Pozdr.

@Naram-sin @Waldemar_Talar_Talar – czy bardziej? Nie trzymam się sztywno haikowego metrum, ale uważam, żeby nie było mniej niż 5 i nie więcej niż 7 (nie tylko Japończycy to stosują, ale i Chińczycy i to od stuleci – coś w tym musi być). A gdyby dodać "a" na początku trzeciego wersu? – wilk syty i owca cała😉

@Kamil Olszówka – sąsiedzi nigdy nie wywieszali flagi, a dziś ich nastoletnia wnuczka i córka wyprzedziła mnie.

@Roma @Dagna – moje odczucie przciwne: delikatne "zadomowienie" czegoś ulotnego.

@Naram-sin – ale czy ta gra słowna nie byłaby... płaska? Waldemar, jak obserwuję, przestrzega reguły 5-7-5. Nawet bardzo dobra miniatura – dlatego ją polubiłam (ta bezwietrzność jest cudna).

@Leszczym – kapitalnie (przecinek przed "by").

@Milo – wytnij ostatni akapit prozy (przed dialogiem), wklej do nowego zeszytu i pisz dalej.

@Waldemar_Talar_Talar – duże pole do interpretacji (dla zachowania "5" w trzecim wersie może: "dostałem").

@Andrzej P. Zajączkowski Warto rozmawiać – połączyłam szelest z gestem (podmiotowo), a tu chodzi o samotnika. Przydałaby się ogólnodostępna baza tłumaczeń filologicznych – to byłby raj.

@Naram-sin Niech tak będzie.

@Naram-sin Wiersz ucierpiał. Jako rzecze Hammurabi: oko za oko, wiersz za wiersz.

@Naram-sin Uczynili napad na urzędników wojewódzkich (...) a teraz głową nałożyli owe zuchwalstwo (sł. Doroszewskiego). A wiersz o zagubieniu – "owe" było w tym kontekście natchnione.

@Andrzej P. Zajączkowski Nie wiem, czy intencjonalnie, ale włączyłeś się tym wierszem w dość gorącą dyskusję wokół frazy "słowa wyciągają proszące dłonie" (z wiersza Mariusza Ziółkowskiego "Za drzwiami kalendarza" – jest przy nim i Twoje polubienie). Tutaj "wzniesione ręce" są słyszalne – też coś osobliwego. W Twoim tłumaczeniu ich gest nie może być podsłuchany przez "tłum rzeczy", jak gdzie indziej czytam – to mi się wydaje właściwe (tylko ten znak zapytania problematyczny). @Leszczym Ja akurat odrobiłam ostatnio tę lekcję – dopiero "Elegie" są gigantyczne i bez nich nie ma zaliczenia.

@FaLcorN – cudzysłów mógł wskazywać na cytat, jest parę tropów: Waligórski, Wiechert; jeśli tak po prostu, to fajnie. Pozdr.

@FaLcorN – bywa, że melodia słów niesie, przynosi nieoczekiwane znaczenia (skąd wziąłeś tego "wieszcza mokradeł"?).

@Waldemar_Talar_Talar – a może to jest ta zklęta prządka, która czeka na jedno "to lubię". @Witalisa "zaklęta"

@Waldemar_Talar_Talar - przebiegła ta cisza, przedtem intrygująca, teraz intrygantka; sequele są ryzykowne, ale pająk się jeszcze nie wypowiedział...

@Ajar41 Dwie metafory wyrosły na jednym trawniczku, ale idźmy w to: kolorowe habity noszą mnisi, którym do życia wystarcza słońce, więc można by w trzecim wersie – "łykają słońce" (półżartem😉). Pozdr.