Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

viola arvensis

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    1 951

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    20

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez viola arvensis

  1. viola arvensis
    @Wędrowiec.1984 to prawda. Mam to szczęście, ze znam Twoje zdanie na temat relacji damsko - męskich i całkiem się z nim zgadzam. Pozdrawiam Grzesiu. @Leszczym powinni byc uważnie, to zresztą tak jak @Wędrowiec.1984wspomniał, dotyczy obu stron, i nie zabawiać się bezmyślnie.
  2. viola arvensis
    @Lenore Grey poems dziekuję serdecznie!
  3. viola arvensis
    @Migrena zważywszy, że to kolejny wiersz pisany "na kolanie" (chyba powstanie cykl "na kolanie" 🙂), jest mi bardzo milo i bardzo dziekuję za przychylność i dobre słowa. Cenię sobie Twoje zdanie @Robert Witold Gorzkowski bardzo się cieszę i dziekuję za Twoją obecność. @W_ita_M. dziękuję uprzejmie. @Wiechu J. K. można, jak najbardziej. Ale każdy ma inną wrażliwość więc to co na jednym nie robi wrażenia, kogoś innego może " pozamiatać". Potrzeba uważności. Dzięki i pozdrawiam.
  4. viola arvensis
    ma serce łatwopalne uważaj na słowa-iskry jej nie narażaj bo potem sama z ogniem zostaje odchodzisz ona nie wie co dalej i łzami gasi krwiste płomienie nie poznasz z jakim żyje cierpieniem nim wzniecisz pożar, który ją strawi zastanów się czy chcesz się tak bawić.
  5. viola arvensis
    @Robert Witold Gorzkowski dziekuję serdecznie Robert. Bardzo mi miło, że tu zajrzałeś.
  6. viola arvensis
    @Robert Witold Gorzkowski brawo za poczucie humoru, odwagę i całokształt utworu!
  7. viola arvensis
    @Benjamin Artur wszystko co szczere i z serca powstające, jest piękne. Tu czuć tą szczerość. Taka osobista, gorąca modlitwa. Wielki +
  8. viola arvensis
    @Radosław czarujący wiersz, delikatny i subtelny. Jak powiew letniego wietrzyka, w tej zimowej juz aurze.
  9. viola arvensis
    @Migrena masz ten dar rozbawiania do łez i wzruszania do łez tekstami. Groteska na najwyższym poziomie. Rozbawiłam się wysmienicie i na pewno będę do tego tekstu wracać w mroczniejszych swoich momentach. Znakomity !
  10. viola arvensis
    @m1234 bardzo ciekawy/ wciągający wiersz. Nie mam szans przejść obojętnie obok Twoich tekstów, są znakomite.
  11. viola arvensis
    @Wędrowiec.1984 bardzo dobre, interesujące skojarzenie. Sama nad tym pomyślałam i zdecydowqnie coś w tym jest. Zawsze cieszę się gdy wiersz jest przemyślany i interpretowany na różne sposoby. Bardzo dziękuję za Twoją obecność i opinię.
  12. viola arvensis
    @aniat. aksamitny wiersz o byciu tu i teraz, błogiej świadomości i pełnym odczuwaniu. Śliczny.
  13. viola arvensis
    @Leszczym bardzo Ci dziękuję za te slowa. Są dla mnie bardzo cenne bo i wiersz jest dla mnie samej ważny. Pomimo swoich przekonań - wróciłeś i to jest coś, bo ja utwierdzam się, że warto pisać.
  14. viola arvensis
    @Berenika97 dziekuję ślicznie, pięknie odbierasz wiersz I mądrze. Usciski.
  15. viola arvensis
    @Migrena Ojej, bardzo dziękuję za głęboką analizę i Twoją interesujacą, rozbudowaną opinię. Końcowa diagnoza nieco nietrafiona - wiersz nie powstał z żadnego bólu, powstał po prostu, może już mu się nie chciało bezczynnie leżeć w głowie. Dziekuję raz jeszcze. Pzdr
  16. viola arvensis
    @huzarc bardzo dziekuję za podzielenie się ciekawą opinią. Pozdr.
  17. viola arvensis
    i wszystko jest jasne choć w oczach ciemnieje pacierze przygasły noc gęsta się śmieje dzień wcale nie wstaje ja na baczność stoję zakuta milczeniem w samotność się stroję przede mną jest droga kręta i nieznana nią pójdę na przełaj na wskroś zapomniana postawię pytanie które odpowiada tam gdzie stróż moj uciekł czart karty rozkłada przychodzę by zniknąć i znikam by przeżyć z zamętem swej duszy znów trzeba się zmierzyć lecz nie ma doń wejścia są mosty zwodzone a one jak ufność na popiół spalone gdziekolwiek nie spojrzę tam maski, zasłony rozdziobać chcą sępy zakrakać chcą wrony bezsilność naciska lubieżnie całuje i czeka aż życie wnętrzności wypruje lecz wszystko jest jasne choć ciemność dokoła płomyka w mej duszy nic zgasić nie zdoła tu można się ogrzać zaczerpnąć jasności i powstać ze zgliszczy w prawdziwej wolności.
  18. viola arvensis
    To jest mega ! Taki krol na wagę złota. Fajny wiersz 🙂
  19. viola arvensis
    @Piotr_Nowy a tak, to zmienia postać rzeczy. Niech więc sobie leży grzecznie pod dywanem i leżakuje :)
  20. viola arvensis
    @Piotr_Nowy miłość pod dywanem? Ciekawe... Na dywanie bylo by jej pewnie lepiej ale filozofia wiersza swietna 🙂 Pozdr.
  21. viola arvensis
    @Krzysztof2022 Dobry wiersz i te ostatnie wersy- zloty medal. Pozdr.
  22. viola arvensis
    @Migrena tak mi sie skojarzyło z tym tekstem : "Miłość to dwie samotności, które spotykają się i nawzajem wspierają" Rainer Maria Rithe Myślę, ze najpiekniej piszą o miłości ci, którzy potrafią prawdziwie kochać. Zostawiam swoj podziw. Pozdr.
  23. viola arvensis
    @klaks wyjątkowo piękny wiersz. Zostawiam swój podziw.
  24. viola arvensis
    @Simon Tracy bardzo wciągają mnie Twoje wiersze. Mają w sobie cos zarazem niepokojacego i pociągajacego. Lubię się nimi delektowac. Ten jest wyjatkowo udany.
  25. viola arvensis
    @markchagall naprawdę fajny wiersz, zatrzymałam się, zaciekawiłam - dla mnie świetne!
×
×
  • Dodaj nową pozycję...