Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

viola arvensis

Użytkownicy
  • Postów

    1 219
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    18

Treść opublikowana przez viola arvensis

  1. @Leszczym Słyszałam, że lwie zmarszczki mają myśliciele. Tak też sobie tłumaczę swoją lwią kreskę :)
  2. @Wędrowiec.1984 jak najbardziej rozumiem i popieram.
  3. @Sylwester_Lasota brawo za pomysł i tresc. Bardzo blyskotliwe i prawdziwe.
  4. @poezja.tanczy racja czemu nie wziac spraw w swoje ręce, choćby przez zaduszenie 😉
  5. @Domysły Monika jak pięknie to wszystko ujęłaś w prawdziwe słowa! Dziękuję Ci za to delikatne, szczere wzruszenie, które przepłynęło mi przez serce.
  6. @Leszczym lubię się zawiesić na tekście. U Ciebie mam to jak w banku :)
  7. @FaLcorN ślicznie. Widzę urodzaj na udane wiersze. Wiosna dopisuje weną :)
  8. @Piotr Rempiński pieknie, na pohybel tym ,którzy tak łatwo decydują żeby zabijać ludzi w łonie matki. Pozdrowienia
  9. @aniat. dawno nie czytałam tak pięknego wiersza 💕
  10. @Wiesław J.K. Też tak myślę. Dziękuję i pozdrawiam wiosennie💞
  11. @Nata_Kruk dziękuję za opinię. Nie obrażam się, dawno z tego wyrosłam. Wiersz napisalam w pracy "na kolanie"pod wpływem impulsu. Być może kiedyś go dopracuję. Na tą chwilę niech pozstanie obłąkaną wyliczanką. A każdemu może się podobać co innego, jak to w życiu. Pozdrowienia.
  12. @andreas jeden z moich ulubionych autorów. Dzięki, pozdrowienia.
  13. @m1234 co z obraz wiosny, wow !
  14. @klaks poezja na 6, jak zawsze.
  15. @Alicja_Wysocka o jak ślicznie! 😘 @Waldemar_Talar_Talar bardzo mi miło 🙂
  16. @Alicja_Wysocka piękna pogoda ducha w wierszu. Niech się niesie w szarość świata.
  17. @Nata_Kruk widzę kolory w tym wierszu, piękne kolory wnętrza autorki.
  18. @Jacek_Suchowicz hehe, super! Sama prawda 🙂
  19. przyjemnie pobłądzić we własnym wnętrzu mroczne korytarze kolorowe witraże doliny i szczyty zdobyte trofea spokój i afera zgubione zakochania niedokończone zadania miłości niezdobyte odkryte prawdy brzegi samotne chwile ulotne melancholie dzikie zabawy a to początek wyprawy i łzy są niepozbierane i rany kłute zadane i sztylety i kosy i znaki z niebiosów ach te wewnętrzne stany wszystkie do wymiany nigdy niezjednoczone to miałkie to szalone bagna, błota i łąki różane stany niepojęte niepokonane
  20. @Domysły Monika trochę jakby smutnawo ale ostatecznie wiersz pełen pogody i optymizmu. Bardzo ładny.
  21. @lena2_ ja bym dodała jeszcze "i głowa" ale to u mnie ;) Świetne.
  22. @Monia miłość do myśli - piękna sprawa, warto by były jak kryształ, wówczas łatwo je kochać i z nimi być całym sobą.
  23. @m1234 bardzo intrygujący wiersz, jak to często u Ciebie. Pod wrażeniem.
  24. @lena2_ przeuroczo :)
  25. @Alicja_Wysocka ładnie, pogodnie i bajkowo. Przyjemnie się czyta takie wiersze.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...