Ewelina

@Rafael Marius on czyli kto, bo tym razem nie załapałam. Pewnie to moje dzisiejsze zmęczenie :)

@violetta urocze i zwiewne jak ten motyl - uciekinier :) Pozdrawiam ciepło

@Rafael Marius oj heroizm? :) Myślę, że nie każdy szuka poklasku za wszelką cenę 🤔

@Rafael Marius jak masz misje i poszukujesz sensu to żadne serduszka nie zawrócą Ci w głowie. Tak mi się wydaje. Oczywiście każdy jest inny.

@Rafael Marius bardzo ładnie i trafnie to ująłeś. Właśnie w tym rzecz, żeby przez na przykład dbałość o formę czy chwytliwość tematu nie stracić sensu i nie zgubić własnej duszy.

@Tectosmith to znaczy jak tworzysz? W pustce? @aff bardzo ciekawa interpretacja. Faktycznie i tak można odebrać tę miniaturkę. Pozdrawiam serdecznie :)

@staszeko też tak można do tego podejść :)

@staszeko w sumie co racja to racja. A mi smutno nie jest. Wszystko w życiu ma swój początek i koniec i już.

@staszeko nie chciałam Cię zasmucić... Takie życie :)

@violetta OMG :) ale mi smaka narobiłaś :)

@Rafael Marius tak to prawda. Aczkolwiek ja miałam na myśli artystę - twórcę, który może jednak zbyt poważnie traktuje i siebie i swoją twórczość, przez co nadmiernie się nadyma ;)

@violetta tego nie wiem :) piszę tylko, że ja czasem ulegam i nie mam wyrzutów sumienia ;) Pozdrawiam ciepło

@violetta wiem :) z pełną świadomością czerpię z życia te słodkie chwile :) Nie ma co się nadmiernie spinać, czasem trzeba ulec słabości, bo wszakże czym byłaby siła, gdyby nie było słabości i któżby tę siłę docenił? ;) Pozdrawiam :)

musi być sens musi być misja powiedział do mnie i spojrzał z góry - Wielki Artysta

@violetta ale browne takie smaczne 😊 Pozdrawiam :)

Zbudowałam sobie świat wiekuisty z kart zapisanych twoim imieniem. Zaniemówiłam wielce, gdy karty porwał wiatr, nie pytając mnie o zgodę wcale. Tak rozpadło się w prozie zwykłego powiewu moje serce, moje plany w gruzach legły. Niby nic wielkiego a jednak w myślach i lęk i lament, bo to zbyt ciężkie działa dla mnie. Roztrzelona jestem, poszarpana niebytem w bycie ciasnym, jak kropka w nierównej linijce trzymam się bardziej dołu, góra nie dla mnie. Swoboda i przestrzeń rozdarły mi skrzydła - za szeroko je rozpostarłam. Cóż począć... może zmilczeć i o przebaczenie prosić, a może odejść z dystansem? Jakże lekkie sny będę mieć teraz bez ciebie, cienkie niczym skowronka śpiew a i nawet piękne. Jakże życie teraz będzie nie wieczne bez ciebie i takie spokojniesze.

@Leszczym a niedowiarku ;) Trudno, jak wierzysz w co i innego to i masz co innego :) Pozdrawiam jak zawsze serdecznie :)

@Leszczym Atam :) mamy w życiu to w co wierzymy i nikt mi nie powie, że jest inaczej, bo wiem to z autopsji :)

@Leszczym a ja znam inną wersję: można mieć wszystko tylko nie jednocześnie 😁 Osobiście tę wersję wolę, bo jest mniej przygnębiająca :)

@Cor-et-anima ciekawa koncepcja ;) choć pewnie nie dla wszystkich, ale jednak ciekawa :) Pozdrawiam serdecznie @corival dziękuję za uwagi. Jak zwykle konkretne i cenne. Tym razem nie zmieniam, muszę to głębiej przemyśleć. Jestem wdzięczna niezmiennie. Pozdrawiam serdecznie :)

@Tectosmith Aniołki mają chody u Najwyższego to mógłby poprosić o to słoneczko ;) @corival pewnie, że warto ;) a czy będzie tego skutek to w sumie nie wiadomo ;)

@Tectosmith coś nie do końca realnego w każdym razie :) Dziękuję 😊 Pozdrawiam wiosennie

spękane mam usta i pędzę i pędzę przed siebie dłonie mam zimne od wiatru i nie wiem nie wiem wciąż nie wiem czy moje pragnienia dogonią ciebie w amoku i lęku o przyszłość wciąż w twoją stronę biegnę wciąż biegnę doganiam twój cień jest o milimetr ode mnie lecz nadal nie widzę ciebie jesteś wysoko wysoko pod niebem

@Marek.zak1 na szczęście daje radę :)

@lirycznytraktorzysta cóż mam odpowiedzieć... może powiem nie a może powiem tak