Rafael Marius

To prawda. Podobnie jest i ze mną. Choć, niektórzy piszą takie intelektualne wiersze, że ja tam żadnych emocji nie czuję. Zatem zapewne i tak można pisać. Nawet całkiem dobrze. Ale u Ciebie to zawsze z uczuciem.

Tu wiele zależy od typu osobowości. Introwertycy będą najczęściej pisać o tym co im w duszy gra, a ekstrawertycy o tym co na zewnątrz. Również czasem o stanach wewnętrznych, ale innych ludzi, nie własnym, bo ten ich mało ciekawi.

Wyjątkiem są te elektryczne, które same z siebie emitują ciepło

To peelka ma poważny problem natury psychologicznej. A otępienie to raczej po 80-tce się przytrafia. Pewnie już wiekowa?

I to mnie od lat jednocześnie zastanawia i martwi dlaczego tak rzadko?

@opal Chyba tylko niektóre starsze osoby tak mają. U nas to już od wielu lat nie chodzą, bo prawie nikt nie przyjmował.

A wszystkie odcienie szarości są.

System szkolny był zbyt powolny, żeby mnie zatrzasnąć.

@jag Dziękuję za polubienie.

Sprzężenie zwrotne dodatnie.

Ja też wolałem naturę od fizyki i często gęsto wypadałem przez okno życia.

@_Mari_anna_ Można się przejrzeć w swoim przeciwieństwie, żeby lepiej poznać siebie.

Ja też wierzę.

@Czarek Płatak Kiedyś byłem naturystą.

Prawo dżungli pochodzi z wewnętrznego cienia, który jest obecny w każdym z nas, jak uczy psychologia. Im jednostka jest go bardziej świadoma tym lepiej dla otoczenia. Najgorzej jest wtedy, gdy ktoś postrzega cień jako światło. @Leszczym Dziękuję za dedykację.

Zapraszam zatem ponownie. Ja też jestem samotny, ale nie z wyboru. Z powodu niepełnosprawności i chorób. Raczej opiekunki potrzebuję niż partnerki. Mimo to, a może właśnie dlatego uważam, że parami lepiej. Jadnak zanim moja linia życia uległa zmianie było raz pojedynczo, a raz parami. Oba rozwiązania moją swoje wady i zalety. Jako ktoś samemu jest szczęśliwy to nie narzucam. Może jednak warto się zastanowić, czy z kimś nie byłoby jeszcze lepiej.

Jedni boją się samej bliskości jako takiej, a inni tak jak piszesz ryzyka rozpadu i co za tym idzie cierpienia tym większego im większe było zaangażowanie. Ale są i tacy, którzy są niezdolni do bliskości i ci potrzebują leczenia, czasem nawet psychiatrycznego.

Tu zapewne o kolejnej bolączce współczesności, braku bliskości. Wiele poradników na ten temat powstało. Dobrze się sprzedają, a bliskości coraz mniej.

@Dekaos Dondi Dobre. To już tylko mały kroczek do sukcesu.

@Ewelina Relacja między dwoma osobami, które długo się znają i nie mają sobie już nic więcej do powiedzenia. Razem, a jednocześnie samotnie. To taka choroba obecnego czasu szczególnie wśród młodych. Znam z opowiadań znajomych i doniesień naukowych. A ja zawsze mam dużo do powiedzenia, nawet gdy kogoś znam od urodzenia i nigdy nie czułem się z kimś samotny.

Ja to aż tak bardzo nie potrzebowałem tych zajęć, bo w mojej rodzinie, aż 4 osoby pracowały w psychobranży, zatem edukację miałem od dziecka, jednak poza mną nikogo takiego w klasie nie było. Zatem dla innych dzieci bardzo pomocne. A psychologia i psychiatria to dla mnie pasja od dziecka, aż do dziś.

@andrew Marzenia o niebieskich migdałach spadły na ziemię, gdy dojrzały.

@TectosmithDziękuję za serduszko.

@aniat. Magiczne myślenie to jeden z błędów poznawczych, których należy się wystrzegać. Nowe zabobony zastępują stare, a ludzie myślą jak dawniej, po staremu.

Tak każdy powinien być świadom, iż jest w nim cień, czyli to co złe.