Rafael Marius

Ja też tak czasem odczuwam, ale to może być wynikiem braku zrozumienia z mojej strony. To dość tajemnicza sprawa jak dla mnie.

@boredorsth Nieczytelne za małe litery.

Czasem można na jakiś czas wycofać się z życia, jednak gdy jest on dłuższy kilkuletni, to może być trudno wrócić. Pytanie czy warto wracać?

@Kwiatuszek Z tego wniosek, że należy jeść ogólnodostępne proste produkty, bo takich rzadko brakuje, a jak ktoś się przyzwyczai do delikatesów to może umrzeć z głodu. Można to też poszerzyć na inne sfery życia. Nie warto być zbytnim koneserem.

@Ewelina Cygan jest wolny jak ptak w niewolę, go nie schwytasz.

@Ewelina Jakaś skomplikowana relacja, aż za... jak na moją uporządkowaną głowę. Czasem ktoś chowa bliskość za murem zbędnych słów. Wstydzi się swojego lęku przed dotknięciem. Czuje się bezpieczny za pozorem ust.

Niewolników systemu po wypłatę. Jeszcze czas buntu nie nadszedł. Za mało źle jeszcze ludziom jest. Ale kiedyś nadejdzie. To nieuniknione.

Takie jakie opisujesz w wierszu.

@Ewelina Pewnie od bliskiej serca osoby?

Hm, ja wtedy byłem jeszcze dość młody. Na początku studiów, ona miała 18 lat. I uczucie między nami było. Tylko, że jej się spieszyło do małżeństwa i wzięła pierwszego zdeterminowanego. Ślub był po 2 miesiącach znajomości.

@Ewelina Niestety czasem bywamy odrzucani. Nie pozostaje nic innego jak spróbować, gdzieś indziej. Jest takie miejsce, gdzie zamiast obcości czeka bliskość.

I owszem, otarłem się prawie kiedyś o małżeństwo aranżowane. Panna była posażna, atrakcyjna. Niestety aranże trwały zbyt długo i znalazła sobie innego. Szkoda. Może by się powiodło. A tak jej małżeństwo z własnego wyboru nie przetrwało nawet 2 lat.

Co do ambicji to się zgodzę. Myślałem jednak, że w wierszu bardziej chodzi o ożenek, czy jakiś rodzaj aranżowanego małżeństwa.

Biedaczek. Świeć Panie nad jego duszą. @izabela799 Gdzie teraz takie rodziny?

Ale to chyba w dawnych czasach akcja wiersza się rozgrywa, bo dzisiaj to już chyba tak nie ma. Coś tam rodzice próbują wymóc, ale młodzie się nie słuchają.

@Ewelina Toksyczni rodzice?

@Leszczym To nie zdążył się nieszczęsny nawet dotrzeć?

@Sparrovsky A może by im tak spiłować subtelniutko te kanciki i będzie w porządeczku. I kłopocik z głowy.

@lovej Optymistycznie i dobrze. Podoba się.

Dla ścisłości to pewne zależności są. W jednych typach osobowości jest przewaga kobiet, a w innych mężczyzn. Te różnice bywają dość znaczne. Ale to są już szczegóły dla koneserów typologii takich jak ja. Generalnie masz rację to są odrębne podziały. Ale ja nie tym. Z mojego punktu widzenia to wszystkie kobiety są kobiece mniej lub bardziej, w porównaniu ze mną. Zatem są bardzo różne ode mnie. A ja tu piszę o swoich subiektywnych doznaniach. Być może inni to odczuwają inaczej. Natomiast mężczyźni faktycznie bywają zniewieściali i to bardzo.

Ja też bardzo cenię, lubię i szanuje różnorodność. Nie tylko w poezji. Zawsze pociągały mnie osoby z przeciwnego bieguna cech osobowości, stąd, między innymi, nieustanna socjalizacja z płcią odmienną.

To prawda nie należy uciekać od ciemnej strony naszego wewnętrznego istnienia, bo skończy się to źle. Ale żeby polubić to już niekoniecznie. Raczej neutralność byłaby właściwsza.

@MIROSŁAW C. Dziękuje za polubienie.

@Waldemar_Talar_Talar Dla mnie też wspomnienia są bardzo ważne. Znacznie częściej cieszą niż bolą.

@Ewelina Ja kiedyś liczyłem sylaby, ale teraz już mam wprawę i nie muszę, a i tak będzie tyle ile trzeba. Kiedyś używałem wagi, a teraz nie potrzebuje bo mam ją w ręce. Wiem z dość dużą dokładnością ile co waży. Podobnie jest z mierzeniem. Kwestia ilości powtórzeń, a każdemu tak się zrobi jak mi. To oczywiście jest pochodną typu osobowości jakie komu wiersze łatwiej i przyjemniej się pisze. Osoby bardziej spontaniczne wybiorą wolne, a ci uporządkowani sylabiczne.