Rafael Marius

Ja też, co jednak trochę odbiera smaku życia.

Z wiekiem z reguły wszystkim spada, ale ja raczej wymknąłem się nieco tej zasadzie. U mnie minimalnie, ale jednak wzrosło pod wpływem pisania i czytania tutejszych wierszy. Dziękuję za uznania. Niestety tu muszę się zgodzić szczególnie w temacie szacunku jest gorzej. Co do zrozumienia to chyba constans, czyli bardzo niskie. Moi koledzy wciąż narzekają na to, że kobiet nie rozumieją. Odkąd pamiętam pomagałem w tłumaczeniu z damskiego na męski. U mnie jest inaczej bo byłem wychowywany przez kobiety i wśród kobiet i jakieś 90% życia upłynęło mi wśród pań. Towarzysko i zawodowo też niezmiennie do dziś w sfeminizowanych środowiskach. Jestem przyzwyczajony do sytuacji, że ja sam a wokół kilkanaście dam.

Tak przynajmniej być powinno, choć w dzisiejszym świecie zdarzają się liczne uproszczenia. Wszystko ma być takie łatwe, proste i przyjemne. Od wielu lat obserwujemy proces upodabniania się płci. Dawne różnice stają się mniejsze, realizujemy zbliżone funkcje w społeczeństwie.

Też nie miałem po kim odziedziczyć, bo u mnie w rodzinie jak okiem sięgnąć w przeszłość sami pragmatycy, ci co znają tylko szkiełko i oko. W sumie typowe dla wielonarodowego warszawskiego mieszczaństwa. Powiem Ci, że na skali romantyczność to z całego towarzystwa jestem najdalej od punktu zero, ale i tak dość blisko. Jak analitycznie to nie romantycznie, czyż nie?

@Starzec Założyłem milcząco.

Rozumiem. U mnie to jasne jak słońce. Już w liceum było oczywiste. W podstawówce też, choć wtedy jeszcze o tym nie wiedziałem.

@Kwiatuszek Ciekawe myśli i ładnie ujęte.

@Starzec Wychodzi jak nic, że tylko godzinka spania.

I nie dla mnie również. Zresztą ja nigdy nie byłem romantyczny, co najwyżej sentymentalny.

Trzeba mieć jedynie lub aż, oczy do patrzenia aby umieć to dostrzec. Dziękuję za serduszko i ciekawy komentarz.

Dziękuję bardzo za serduszko i trafny komentarz. Wspomnienia żyją w kolejnych pokoleniach, oddychają również we mnie, choć nie byłem tam ciałem obecny.

@wertykalnie Tak to często bywa między nami ludźmi.

Śnieg i kwiaty to wcale nie absurdy wszak przebiśniegi od białego puchu swą nazwę wywodzą. Nie żebym się czepiał, ale tak jest. To już prędzej na absurd wygląda, chociaż...

Rozumiem nawet najlepszym się zdarza. U mnie, przypuszczam, to bardziej kwestia braku powinowactwa wirusa grypy z moimi komórkami. Kiedyś czytałem, że 2% populacji tak właśnie ma.

Teraz grypa jest bardzo popularna. Moja mama też się zaraziła. Ja jeszcze nigdy nie byłem na to chory.

Żadna władza nie lubi osób, z literką A wpisaną w kółeczko.

@Leszczym Bardzo fajne i mądre z humorkiem. Standard dla ograniczonych umysłów. To tylko artyści potrafią inaczej i też nie wszyscy.

@Somalija Można jedynie czekać jak się sytuacja rozwinie. Ja raczej przypuszczam, że zostanie po staremu z małymi modyfikacjami.

Kiedyś był bardzo popularny wśród punków i wiele zespołów go grało, mój też, właśnie dlatego, że był prosty między innymi. A treść pouczająca.

Organizacje ekologiczne trąbią o tym od lat, ale to wciąż głos wołającego na puszczy. Nie dociera do decydentów, widocznie mają w tym jakiś interes...

Dziękuję za miły komentarz i serduszko. To takie nawiązanie do raju i szukania rozwiązania problemu zniechęcenia i tamtejszej nudy za pomocą zjedzenia smacznego jabłuszka, które otworzyło drzwi do czegoś wreszcie innego, a że gorszego to trudno. Wszystko jest dla ludzi.

@Kwiatuszek Jak wytną to posadzą nowy. Na tym polega racjonalna gospodarka leśna.

@Leszczym Piosenka z mojego dzieciństwa. Wiele mnie nauczyła.

@M_arianne Z perspektywy czasu widać inaczej.

@Nata_Kruk Cóż poradzić stara bieda.