Rafael Marius

@Natuskaa O tak zwanym praniu mózgów?

@MIROSŁAW C. O strefie Gazy chyba?

@Leszczym Tak zwany wypadek przy pracy.

Może jednak będą dobre?

Mężczyzną poznaje się po tym jak kończy. A tu całkiem elegancko.

Dziękuję za pozytywny odbiór i serduszko.

Szatański. Trochę żartuję. Tak naprawdę wolna wola determinacja, samostanowienie, czy osobowe istnienie zła, odrębność lub jej brak to są dylematy z którymi teologowie spierają się od tysiącleci.

@Somalija Ja też byłem kochliwy w młodości zarówno pod względem ilości jak i jakości. Ilość potencjalnych obiektów pozostała niezmienna, ale jakość spadła prawie do zera.

@MIROSŁAW C. Lepiej było nie wychodzić i słuchać Boga.

Orły do boju.

Czasem bezpieczniej jest za zamkniętą bramą. Byleby nie zamykać ich wszystkich i dla każdego.

W sumie to wszystko co dotyczy człowieka jest stopniowalne. U mnie wszystkie trzy sprzyjały i całkiem nieźle się to udało.

A dziękuję bardzo. Wzajemnie.

Pewnie tak, faktycznie dawno deszczu nie było. Dobrze, że pamiętasz. Niektórzy to tak wszystko zapominają. Później nie wiedzą skąd są i kryzys tożsamości gotowy.

Dla mnie to zawsze było trudno. Bardzo chciałem być jak najszybciej dorosły. Z tych starych malutkich.

Na pewno tak by było. Tak, w sumie to mi już kiedyś mówiłaś, że tak jest. Mnie najbardziej żyjąca przeszłość. Ta nigdy nie umiera, ale trwa na wieki. Czasem też teraźniejszość, ale zawsze coś zewnętrznego. Te te moje przebiśniegi wyraźnie wyszły przed szereg. Niech się stanie.

@mariusz ziółkowski Dzieckiem być nie łatwo.

@Starzec Rejestr skazanych? Tu jednak jest zatarcie po x latach.

@violetta Kto, co Cię tak zainspirował? Spotkałeś przebiśniegi, bo u nas ich coraz więcej. Dzisiaj zimno strasznie, przebywam w domu i czekam na lepsze czasy

Umiejętność mówienia o czymś głębszym to dzisiaj rzadka cecha. Ludzie takie osoby spychają na margines, bo nie rozumieją.

@andreas Też mógłbym się z ironią pod tym podpisać. W sumie większość moich wierszy też jest prostych i pogodnych.

@Leo Krzyszczyk-Podlaś U nas już są od tygodnia.

Taka to już kolej rzeczy, że w starszym wieku nic już nie smakuje tak jak dawniej.

Niby zostało, ale z konieczności alimentacyjnej i nic poza tym. Może tragedii nie było, a happy endu też nie. Za to teraz jest lepiej, ale tylko na zasadzie znajomych, bez zaangażowania. Dziękuję za czytanie i wierszyk.

Przez większość czasu wisielczy humorek dopisuje.