Rafael Marius

Bo to bajka dla grzecznych dzieci.

@Leszczym To o autorze chyba?

@m1234 Nie zauważyłem.

@mariusz ziółkowski Jeszcze wiele chwil leży i czeka na swoich odkrywców.

@MIROSŁAW C. Jest mistyczna treść u Ciebie i to cenię.

Wręcz przeciwnie nigdy nie było mordowanych tak wielu chrześcijan jak obecnie. Mówię o liczbach bezwzględnych, wiadomo jest obecnie znacznie więcej ludzi na świecie niż czasach Imperium Romanum. Ja przykładowo należę do mniejszościowego kościoła chrześcijańskiego i spotykam się z prześladowaniami ze strony członków kościoła większościowego. Ale również ci ostatni często mówią o tym, że w pracy, szczególnie w korporacjach czują się dyskryminowani. W Polsce to wszystko odbywa się białych rękawiczkach, przemoc psychologiczna, ale wciąż jest.

Tak z pewnością warto. Dziękuję za komentarz i serduszko.

@mariusz ziółkowski Ptaszek wybrał wolność. Nie dziwię mu się ani trochę.

@sisy89 Poranek prędzej czy później zaświta. Nie ma innego wyjścia.

@Monia To tak jak u mnie, ja żyję ze swoimi myślami w dozgonnej przyjaźni.

Może z jakąś inną damą?

Ale to takie materialne podejście zgodne z równaniem E=mc2. Ja jednak wierzę że "w Nim poruszamy się, żyjemy i jesteśmy"

@Somalija Wygląda na to że jest jakieś zaciszne miejsce i szybciej im idzie z rozwojem. U mnie generalnie jest wszystko opóźnione zawsze. Taka zimna okolica.

U Violi też są, ale u nas wszystko wymroziło nawet ciemierniki, przebiśniegi i bratki. Krokusów jeszcze nie ma. Dopiero wypuszczają zielone z ziemi.

Zrobiło się cieplej to wychodzę już od trzech dni. Dziś byłem dwie godziny to już naprawdę nieźle. Poprzedni tydzień cały czas w domu. U nas wszystko mróz zniszczył. Żadnych kwiatków już nie ma. Smutno. A co tam u Ciebie słychać? Pewnie znacznie więcej niż u mnie. Ostatnio mało się tu udzielałaś to pewnie gdzie indziej w realu bardziej.

@Somalija Ci ludzie na Ukrainie to ciężki los od zawsze mają. Nie jest to błogosławione miejsce.

@Wiesław J.K. Grunt to szerokie horyzonty i postrzeganie całego spektrum wrażeń, co też może wieść prostą drogą do ulubionej przez nas równowagi.

Czyli w sumie też był trochę niepełnosprawny, tyle że w mniejszym stopniu. Mój krewniak niestety całkiem. On był zwykłym szeregowcem w piechocie. Potem go awansowali chyba pośmiertnie, a może jeszcze za życia na podporucznika, ale to tak honorowo za zasługi. On był chory. Pewnie nawet do niego to nie dotarło. A tak a propos. Mieszkanie nade mną zostało wykupione przez fundację zajmującą opieką nad osobami psychicznie chorymi. Od roku już prawie mieszka tam pod opieką 24h na dobę żołnierz ukraiński chory na PTSD. On jest zupełnie odklejony od rzeczywistości. Wrzeszczy cały dniami i nocami nie daje ludziom spać. Wydaje mu się że jest na froncie i walczy z ruskimi, kiedy indziej znowu chichocze całymi godzinami. Walczy z meblami, czy innymi wiatrakami. Ja to jestem dość odporny na te sprawy bo pracowałem ładnych parę lat z pacjentami psychotycznymi, ale inni sąsiedzi niekoniecznie. Sprawa była zgłaszana na policję, ale jak zwykle nic nie robią. Jedna osoba już się wyprowadziła, bo nie mogła tego znieść. Wojna to straszna rzecz i zatacza bardzo szerokie kręgi. PS Teraz właśnie wrzeszczy Aaaa. Może chciał powiedzieć agoń tylko mu nie wyszło.

W tym roku urodziła się moja prababcia, ale ona zmarła gdy miałem 19 lat zatem znałem ją bardzo dobrze. On był starszy z końca lat 80tych. Dokładnie nie pamiętam. U Piłsudskiego służył syn brata pradziadka, ale nie tego. On się nabawił PTSD i do końca życia był psychicznie niepełnosprawny. Marszałek załatwił mu opiekę domową, a w 1930 roku miał pogrzeb z kompanią honorową, salwami i orkiestrą. Był z nim od samego początku w Pierwszej Brygadzie, a moja rodzina z linii litewskiej jest spokrewnia z Piłsudskimi. On jest z pochodzenia Litwinem, chyba nawet z książęcego rodu tak jak i my. Ale to dawne czasy bardzo. Piłsudski przed pierwszą wojną był radykalnym progresywnym socjalistą podobnie jak i mój pradziadek i jego brat i syn i to ich łączyło najbardziej.

@Wiesław J.K. On to jeszcze z końca dziewiętnastego wieku. Ale go dobrze pamiętam. Chodziliśmy razem na spacery po okolicy. Mówił tylko gwarą warszawską tak jak cała jego ferajna. Wychował się na Kercelaku i tam też większość życia pracował dopóki bazaru nie zlikwidowali. Handlował antykami, ale przede wszystkim zegarami.

@Nefretete Takie życie cóż poradzić.

@Wiesław J.K. To chyba o moim pradziadku on właśnie handlował, a w końcowej fazie życia już tylko naprawiał takie właśnie zegary jak ten. Całe mieszkanie tym było obwieszone. Sam dorabiał części zatem można powiedzieć iż był metaloplastykiem także. Umarł w wieku 86 lat przy pracy. Nigdy nie był na emeryturze. Miał system gdzieś. Przez całe życie w szarej strefie. Lubił wolność jak wszyscy w mojej rodzinie mnie nie wyłączając.

Nic nie szkodzi. Widocznie nie o to chodziło.

Rozumiem strategi o sferze tej wyższej, wybujałej w niezdrowej wyobraźni.

Ja tam wolę nie Polki lub mieszane jeszcze lepiej i raczej tylko takie miałem na dłużej.