Rafael Marius

Nie wiem, czy dokładnie to miałaś na myśli, ale świat jest obecnie pełen dobrowolnych niewolników dla zysku i wygody. Taka przykładowo autocenzura zamiast dawnej cenzury.

To dobrze, że chociaż tutaj możesz się otworzyć. Wśród poetów w artystycznej, pozytywnej atmosferze, przynajmniej ja tak ją odczuwam.

Jeśli już myśleć o przyszłości, co mi się bardzo rzadko zdarza, to tylko o słodkiej. Inaczej nie wypada.

Ja też tak zaczynałem w wieku siedmiu lat.

@Leszczym Za komuny aktyw partyjny zastanawiał się długo i mozolnie nad tym jakby tu coś zmienić tak, aby wszystko zostało po staremu. U mojej mamy w ministerstwie, gdy padało wezwanie do zmiany na lepsze przestawiono biurka, a już w największej desperacji robiono przeprowadzkę do innego pokoju, by po mniej więcej dwu latach wykonać operację odwrotną. Mówię poważnie. Sam to widziałem

A czemuż to zabronili? I kiedy?

Też żałuję. Zresztą już mi to wcześniej do głowy przyszło. Byłyby fajne zabawy. Pasowalibyśmy. Ja też. Zdecydowanie. Uczyłem się tylko w szkole. Po lekcjach to już wcale. Tak było do końca podstawówki. Miałem mnóstwo czasu na psoty wszelakie. A w liceum to już trzeba było zabrać się do roboty.

@iwonaroma Trafiony to koszerny. A trefny to pudło.

@Kwiatuszek Na wszystkie pytania można jedynie odpowiedzieć nie wiem. Przyszłość pozostaje jej słodką tajemnicą.

@violetta To ślicznie. Ja pamiętam jak przez mgłę filmy o Pippi. Puszczali w teleranku. Wszyscy chłopcy na podwórku oglądali, choć one były skierowane głównie do dziewczynek. Jednak podobały się wszystkim. Później bawiliśmy się, obie płcie, w jej przygody. Mało było takich uniwersalnych filmów.

@poezja.tanczy Owszem, pouczający wierszyk tak dla dzieci, jak i dla dorosłych. Warto stosować w praktyce codziennego życia.

Te prawdziwe jak najbardziej, ale alegoryczne niekoniecznie. A Ty przecież lubisz psoty, jak Pippi Långstrump.

Pewnie, że się cieszyć.

A ja to przede wszystkim patrzę na rośliny. Ślimaków i muszelek w mojej okolicy nie spotykam, ale gdyby były cieszyłyby się moim równie przychylnym zainteresowaniem.

@Salatam31 Z deszczu pod rynnę.

To pięknie. Może cześć uciekła na sąsiednie wyspy.

@andrew Jak na lato wierszyk całkiem przyjemny.

@Czarek Płatak Moje najmilsze chwile kołysały życie na morskich falach, a Twój wiersz przywołał ich zwiewne duchy.

Za gorąco mu tam i ogniście i przyleciał do zimnego, mokrego kraju na Wisłą. A do Ciebie od rzeki rzut beretem. Przefrunął przez okno i napsocił. Pytanie co?

@Sennek W moim odczuciu o wędrówce dusz tu mowa.

@Tectosmith Gra ten Twój wiersz na emocjach, co dziwne nawet moich. Nie jestem tęskniącą duszą i nigdy nie byłem.

@Jacek_Suchowicz Moi rodzice wywoływali w łazience. Zdjęcia suszyły się na sznurkach do ubrań nad wanną. Ja też od analogowej zaczynałem w klubie fotograficznym. Jednak zdecydowanie wolę cyfrę. Od samego początku w to wszedłem, a tanio nie było.

@JuliaKoszal Wolni inaczej?

Już wiem. Ten motyl jest z epoki, może romantyzmu, neoromantyzmu i zbliżonych w klimacie. W dawnym stylu, niedzisiejszy, lecz wciąż piękny ulotnym czarem, stylem minionych dni.

Ja również. Niektóre moje wiersze też takie mają, a inne nie. Najbardziej lubię różnorodność.