Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kwintesencja

Użytkownicy
  • Postów

    1 701
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    6

Treść opublikowana przez kwintesencja

  1. Dziękuję bardzo :) biorę sobie zawsze do serca Wasze rady, cieszę się, że widać progres :) pozdrawiam serdecznie
  2. zawsze i wszędzie wybieram światło i nie ustaje w uciekaniu przed mrokiem świetnie napisane, pozdrawiam :)
  3. to prawda, w ciszy można odnaleźć odpowiedź, tylko trzeba przestać kłapać jadaczką chociaż na chwilę :D podoba mi się Twój wiersz, pozdrawiam :)
  4. @janofor taki jest obraz dzisiejszego świata... świetnie napisane, pozdrawiam :)
  5. @ais bardzo szanuję za technikę i za ironię bardzo dobrze wyważoną, te naturalistyczne opisy to miód na serce, w takim to można się zakochać :D pozdrawiam :)
  6. tylko kto mi da tego Nobla... :D przemiły komentarz, dziękuję Ci bardzo :) miło być porównanym do Wielkich pozdrawiam Cię serdecznie :)
  7. @andrew oby nie okazało się pomyłką :) pozdrawiam!
  8. @Asia Rukmini Twój wiersz zachwyca, pozdrawiam :)
  9. niestety czasem trzeba się zmagać z tym co atakuje z zewnątrz, czasem z wewnątrz... pytanie co gorsze? dziękuję za komentarz i pozdrawiam serdecznie :)
  10. Dziękuję pięknie i życzę Ci dobrego dnia :)
  11. cieszę się, że przyjemnie się czyta :) pozdrawiam serdecznie i dziękuję!
  12. Dziękuję bardzo :) cieszę się, że wiersz przypadł Ci do gustu, pozdrawiam serdecznie!
  13. @error_erros dzięki Tobie nauczyłam się nowego słowa :)
  14. @Tectosmith Dziękuję Ci, są ciemniejsze i jaśniejsze dni (wiem, że rozumiesz jak to jest), dzisiaj jest ten jaśniejszy, może już tak zostanie... pozdrawiam Cię :)
  15. Zaschło mi w ustach… nie moją bajką Jest naturalizm, nieco uładzę Powiem, że sztylet przebił mi gardło Lot trzmiela ciszę, a pióro kartkę Możesz mnie spłoszyć byle podmuchem A jakże! Żywioł, przeciąg (o zgrozo) Może zwichrować wrażliwą duszę I z wątłych dłoni wytrącić słowo Ciszę uprzykrzyć – to utrapienie Zdaje się ciągle mi towarzyszyć Ni to zakrzyczeć, ni wyleźć z siebie… Wpełznąć do wnętrza, tam wszystko milczy
  16. A widzisz! Może to jest dla Ciebie dobra metoda :) może te poetycko-fotograficzne dyptyki staną się tradycją?
  17. @Tectosmith wiersz fascynujący! a fotografią się już dzisiaj zachwycałam, tym bardziej cieszy mnie, że została przez Ciebie poetycko zilustrowana, pozdrawiam serdecznie :)
  18. Dziękuję, temat w Twojej interpretacji również mi się podoba :) bo przecież poezja wcale subtelna być nie musi, ważne aby przemawiała do czytelnika, pozdrawiam serdecznie!
  19. Tak, jakkolwiek zawsze zależy mi na uniwersalizmie moich tekstów, tak zdecydowanie moje pierwsze znaczenie to ekspertyza do wewnątrz, rozpracowywanie siebie, dziękuję Ci pięknie za komentarz i za czytanie, dobrego dnia!
  20. @Jacek_Suchowicz No cóż, jesteśmy tylko słabymi ludźmi, możemy mieć tylko nadzieję na ocalenie, pozdrawiam i dziękuję za wersy :)
  21. ostatnia strofa przemawia do mnie najbardziej, podpisuję się pod nią, tak to właśnie z tymi twórcami jest, chociaż wydaje mi się, że czasem wbrew sobie ich twórczość jest refleksem ich własnych wewnętrznych zmagań, różnie to bywa... pozdrawiam serdecznie :)
  22. ta myś w trudnych chwilach może dodawać otuchy, pozdrawiam serdecznie :)
  23. Dla jednych podróżą, dla innych udręką albo wyścigiem, wędrówką, zmaganiem się... piękna refleksja nad życiem, pozdrawiam :)
  24. Pytanie gdzie? Pytanie na ile człowiek "sam jest sobie winny"... Przejmujący obraz ludzkiej nędzy i samotności na tym świecie pozdrawiam :)
  25. @andrew Piękna i mądra afirmacja życia, świadomość własnego przemijania niech nie przesłania nam tego co ważne – aby doceniać czas, który mamy pozdrawiam Cię serdecznie :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...