Frohnixe

@Grynszpani Och, tak też można... Dziękuję za wskazówkę!

pozwól złączyć się opuchniętym powiekom bo za dziesiątym razem nawet nie dostrzegasz już konduktora pływającego żabką w szklance pasażerów pokonujących bieg przełajowy na męskich koniach Franza Marca ani tej krowy za oknem która jakby chciała to by pobiegła ale na razie żuje prozę żuję prozę smacznego dobranoc

@[email protected] Och, wspaniale! Jestem zachwycona tym niespodziewanym duetem...

Bardzo ładne! Lubię takie nietypowe metafory... W dodatku całkiem onomatopeiczne.

jestem Wenus kroczę a piana morska rozprasza się na moim wyrzeźbionym ciele Zefir rozwiewa mi włosy gdy Hora okrywa czerwonym płaszczem bym nie zmarzła i pozwoliła wiośnie trwać ludziom kwitnąć a kwiatom mdleć od ich własnej woni jestem Wenus kroczę i choć brak mi perfekcji (moja szyja za długa a bark wygięty) jestem uosobieniem piękna umiarkowaniem i uczciwością czarem i okazałością jestem kobietą kroczę

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję... @[email protected] Niestety, kobiety zazwyczaj tego nie ułatwiają...

mówiłeś o apokalipsie nie wierząc w nią naprawdę więc wezmę winę na siebie zdejmując ją cicho z twoich ramion bo jesteś niewinny jak małe dziecko gdy rano wyjdę z apokalipsą pod paznokciami postaram się zawalczyć o dobry dzień dla ciebie nie dla buntowniczki za którą tak bardzo mi wstyd

mówię głośniej choć stoisz niedaleko mówię głośniej bo chcę żebyś usłyszał mój błyskotliwy żart mój dźwięczny śmiech mój głos po prostu mówię głośniej bo chcę żebyś mi odpowiedział

@fregamo Zgadzam się... Dlatego tak przyjemnie uciekać w literaturę @Jacek_Suchowicz Wspaniałe dopełnienie!

czyż końce nie są wspanialsze niż początki pewne oczekiwane takie przewidywalne jak lubimy najbardziej początek zaskakuje czasem nie wychodzi potyka się o własne stópki próbując wstać koniec jest majestatyczny dojrzale zmierza ku sobie i na pewno jest przygotowany kochajmy więc zakończenia bo wszyscy się od nich odwracają zupełnie niepotrzebnie gdyż one i tak nastąpią nieważne czy zamkniemy oczy czy nie

zapominam już że jestem twoja a ty mój najzwyczajniej

@8fun Och, zapamiętam...

są tak wyraźne i pełne jakby miały rozsadzić skórę

tańczę tańczę tańczę a wy tylko patrzycie i pytacie czemu ja chciałabym wyjaśnić lecz głos hamuje jak stopy w skarpetkach z antypoślizgiem gdy słyszę wasze drwiny porozumiewawczy ruch waszych brwi i te niemiłe słowa często obraźliwe przeklinające więc tańczę tańczę tańczę bo jestem poczwarką w której drzemie motyl którego nigdy nie zobaczycie

@bona Dziękuję za wskazówki! @Marek.zak1 W takim razie cieszę się, że żyję w pewnego rodzaju inkubatorze... :) @Karina Westfall Wiersz pozwolił mi, dać upust niechcianym emocjom, pewnie dlatego dla niektórych może wydawać się nasączony negatywnymi uczuciami. Mimo wszystko bardzo dziękuję za cenne uwagi.

@Marek.zak1 Uważam, że ich... Czy to błąd?

ludzie niemili dla mnie nieznajomej niedojrzałej nie dlaczego są tacy przykrzy czemu sądzą o mnie nie ja nie jestem nie ja mam wiele tak o których nie mają pojęcia i nie chcą mieć a to błąd

kupiłam sobie wygląd kupiłam sobie ciepło kupiłam sobie porządek kupiłam sobie czworonożnego przyjaciela kupiłam sobie popularność kupiłam sobie rozrywkę teraz stoję przed tobą z kartą kredytową i nieszczęśliwa zastanawiam się gdzie wpisać PIN

@Luule Ojej, dziękuję za te inspirujące słowa! Faktycznie, pot jest pewnego rodzaju oczyszczeniem, świetne spostrzeżenie...

jak niekorzystnie wyglądasz gdy zakochana w muzyce przebiegasz palcami po instrumencie twoja głowa kiwa się na boki unicestwiając misternie ułożoną kiedyś fryzurę nogi rozstawione po bokach ułatwiające stabilizację gdyż stopy bez oparcia szaleńczo wydeptują puls twarz rozgrzana z pierwszymi kroplami potu na linii włosów i nad górną wargą ubranie trochę zmięte niedoprasowane bo od rana ćwiczyłaś ale nie przejmuj się gdy zamknę oczy jesteś piękna jak muzyka

Cudowne, a najlepsza w tym wszystkim to ta nieśmiała synestezja, która tak łagodnie wygląda zza poszczególnych wersów!

impresjoniści byli buntownikami tak twierdzono wynosili sztalugi do ogrodu i malowali najprościej łapali chwilę chwilołapaczami a ich słońce zawsze świeciło bardziej impresjoniści byli buntownikami tak twierdzono a potem przyszedł ekspresjonizm

@Dag Dziękuję! Dopiero zaczynam tutaj swoją przygodę. Miłego dnia...

byłeś tu ale już cię nie ma stałeś tu a nie zostało nawet najmniejsze wgniecenie leżałeś tu ale koc dawno zmięty w rogu łóżka jadłeś tu a nie zostały nawet okruchy kolejna róża suszy się zwisając głową w dół