Jan Paweł D. (Krakelura)

By je przeżyć należycie trzeba pomysł mieć na życie- - Jacek na fejsbuku trąbi: „Eureka! Chcę być zombie!” Już ma kanał na Jutjubie gdzie na żywo w nosie dłubie, albo leży na kanapie, czasem ówdzie się podrapie, szuka w necie pornografii, czasem nawet się przytrafi że pod kocem konia bije by dać znak, że jeszcze żyje… Licznik ma popularności oraz wskaźnik witalności; Choć stosunek ich odwrotny- - popularność wręcz w zawrotnym tempie już Jackowi rośnie, i już o nim coraz głośniej, hejt się zjawia w komentarzach, ale jego to nie zraża, bowiem siłę czerpie Jacek z większej liczby „w górę łapek”, i już tak mu rośnie fama, że hajs kosi na reklamach. Wsparcie dają mu rodzice, że syn pokierował życiem, nastolatki zakochane ślą mu zdjęcia rozebrane- - jedna taka była piękna, że aż mu opadła szczęka, lecz, niestety- literalnie, no i odtąd już werbalnie Jacek się porozumiewać nie potrafi ani ziewać, a więc spieszą się dziewczyny póki Jacek ma kończyny: „Tobie się urwała szczęka! Jacku, śmierci się nie lękasz? Jacku, lubisz popularność?” Jacek: „Lubię. Śmierć? - Formalność.”

@Pia Podoba mi się jak mnie w tym wierszu widzisz :) Dzięki i pozdrawiam.

@Przemyslaw Prus Dzięki.

@light Dziękuję. @beta_b Dziękuję.

@Deonix_ Nieprawda, dzieci owszem, mogą być wredne w późniejszym wieku, ale zwierzęta? Nigdy. Mówienie o nich, że są wredne to rzutowanie na nie naszych własnych cech, podejście antropocentryczne.

@calluna Dzięki.

@WarszawiAnka Zgadza się, dlatego napisałem, że to Twój wiersz :)

@arkadius Dla mnie Gracjan jest albo cwany, albo zaburzony. Jakiś fejmik na tym zrobił, niech mu będzie, ale to ludzie wynoszą takich ludzi na "szczyty sławy". W swoim czasie Mann i Materna przyczynili się do popularności podobnych jednostek, potem to przeszło do internetu. Mi Gracjan przypomina Grizzly Mana z dokumentu Herzoga, podobnie się zachowuje, a Grizzly Man był w gruncie rzeczy zaburzonym, narcystycznym i nieszczęśliwym człowiekiem i źle skończył. Gracjan znalazł sobie bezpieczniejsze ujście dla swojego narcyzmu, ale jak to zniesie gdy jego "sława" zgaśnie? To wie tylko Gracjan. Nawet podobnie wyglądają:

Moja matka w swojej kwaterze głównej na kanapie, podpięta czujnie pod niewidoczną sieć, sięgającą każdego zakamarka, więc chociażbyś miał owadzie odnóża, przez ten system alarmowy, wyczulony na najsubtelniejsze drgania, zwłaszcza powiewy dymu nikotynowego, nie przejdziesz niezauważony. Moja matka sama bez ojca, który dawno wypluł ostatnią grudkę z płuc. Moja matka sama wieczorem, o twarzy niebiesko rzeźbionej telewizorem, z głową na poduszce zasypia. Moja matka na pielgrzymce do rynku, bo tak robiła jej matka, drepcze drogą tą samą i świętą po krew kaczki, kaczkę i inne niedostępne w sklepach produkty. Moja matka w chwilę po dzwonach wraca z kościoła. Moja matka w niedzielę odwiedza grób ojca. Mojej matki dłonie cierpliwe do kwiatów. Moje niecierpliwe – już wiedzą jak będzie.

@arkadius Wiesz co, nawet śmieszny ten jego obraz. Nim bym się nie przejmował, bo to raczej internetowy folklor, nikt go poważnie nie promuje. Zresztą motyw kupy... można i kupę namalować, byle wiedzieć po co, i zależy jeszcze jak. Sama kupa nie dyskwalifikuje obrazu, bo można pięknie namalować niepiękny motyw. Co do Gracjana to tam wielkich walorów artystycznych nie ma, to raczej przypomina kiepskie ludowe malarstwo na szkle. Nie sądzę aby ktoś to potraktował serio, to raczej jaja, z jakimś dziwnym podtekstem, bo dorosły chłop ubiera się jak mały chłopczyk i tak zachowuje... Ale internet wypromuje wszystko, takie czasy.

@WarszawiAnka No niby tak, ale czasem tak jest że nawet zachowując liczbę sylab czyta się nierytmicznie, więc albo problem w doborze słów, w akcentach, albo trzeba gdzieś nagiąć ogólną zasadę. Też mam kilka takich wierszy gdzie sylaby się zgadzają, a czyta się źle i borykam się z tym problemem. Ale to Twój wiersz i rób jak chcesz.

Dobry. Taaak Gracjan Roztocki.. niestety internet potrafi zrobić sławnym niemal każdego.

W sumie fajny i lekki, ale tutaj trochę gubi rytm. Jakby było: może znowu myśleć zacznę, to by się chyba lepiej czytało.

O taaak, psy górą, nie wiem czy jestem obiektywny, bo jestem psychofanem psów, ale wiersz do mnie trafia, w zasadzie to wiersz o człowieku. Pozdrawiam.

No mam kilka wierszy na ten temat. Dzięki.

Pooglądaj Malewicza, Kandinskyego, i innych twórców rosyjskiej awangardy związanych z abstrakcją geometryczną.

@Lahaj Kandinsky o tym pisał, traktat "O duchowości w sztuce", rozważał te zagadnienia, czy pewne kolory są przypisane do figur geometrycznych. W sumie trójkąt jest figurą dynamiczną i agresywną, więc ostre kolory by do niego pasowały: żółty, zielony, czerwony, zależy jakie zabarwienie im się nada. Kwadrat jest raczej statyczny, ma w sobie coś totalitarnego, koło kojarzy mi się spokojnie i przestrzennie, więc raczej błękit. Ale zawsze każdy ma własne skojarzenia i zależy w jakim kontekście umieszcza się figury i związane z nimi barwy. Jest taki plakat El Lissitzky'ego : Czerwonym klinem bij w białych. Tam trójkąt jest czerwony, ale on go kojarzy z rewolucją. U Malewicza kwadrat jest czarny, czerwony i biały. Miało to wiele konotacji, między innymi polityczną i również kojarzoną z rewolucją: czarny kwadrat na białym tle: obecny stan świata, pełen napięć, konfliktów i antynomii, potem czerwony kwadrat na białym tle: ogień rewolucji, która ma wszystko zmienić i doprowadzić do świata pozbawionego konfliktów i napięć, co miał symbolizować biały kwadrat na białym tle. Zdaje się, że podobny problem rozważał w poezji Rimbaud, tylko tam kolory były przypisane do samogłosek.

Ciekawe, chociaż ja mam inne odczucia kolorystyczne związane z kształtami. Np, trójkąt kojarzy mi się z czymś kwaśnym, więc bardziej żółty, limonkowy... może to rodzaj zieleni; koło raczej kojarzy mi się z błękitem, kwadrat z racjo mocnego, kanciastego kształtu, miałby u mnie jakiś mniej przestrzenny kolor, np. czarny, ponieważ błękit kojarzy mi się z czymś bardziej eterycznym.

Zbaw mnie od choroby popromiennej, zimy nuklearnej i widoku siebie samego w oczach bliźniego, nie pozwól w ruinach domu odszukiwać ciał bliskich mi osób oraz samotnie stawać nad ich grobem, oszczędź agonii w koszmarze głodu, chłodu, rozległych oparzeń, smrodu gnijącego mięsa, błota, szczurów i hańby kanibalizmu oszczędź mi, nie pozwól własnego pożreć psa i nie daj zjeść mi własnej ręki, ani nogi, ani żadnej innej części ciała pożreć mi nie pozwól, oszczędź widoku narodzin martwych i zdeformowanych płodów, dwugłowych jednookich potworków bez rączek, nóżek, uszu ani twarzy, - daj mi miejsce w epicentrum wydarzeń. (Jasny blask zjawi się w niebie, wszystko w pył obróci ogień… …i opuść nam nasze windy jako i my opuszczamy naszych współoprawców, i nie wódź nas na powierzchnię, ale nas zbaw od skażonego)

Sąsiad hoduje w piwnicy potwora, wezwać policję czy prokuratora? Na razie nie mam naocznych dowodów, choć mógłby wzrokiem mnie zepchnąć ze schodów. Żyłem beztrosko, nie myślałem o tym, aż kiedyś wyszło na radzie wspólnoty, że boli go moja większa piwnica- - spod tego prawda potworna prześwieca, bo taka bestia się przecież rozrasta i kiedyś wyjść będzie chciała do miasta. Czy gdy się ściemni i przyjdzie zła pora sąsiad wypuści z piwnicy potwora? Na razie ziewa gdy w nocy się zbudzi- - weź żyj człowieku i nie bój się ludzi: dlatego sam sprawdzam też w tajemnicy, czy mi się potwór nie lęgnie w piwnicy.

Dzięki za komentarze. Pozdrawiam.

Ile myśli gnieździ się w stalowej bańce, posłusznej prawu Newtona, na gałęzi Drzewa Wiedzy, z którego za chwilę spadnie na ziemię - sprężone światło się rozpręży, aż ugną się sady wiśniowe i palmy zapłoną rumieńcem, kiedy posiwieje Drzewo jak grzywa Einsteina, i wypali swój czarny cień, jak sztandar wbije go w ziemię, w imię poDstępu światła. Na kamieniu usiadła maczuga i myśli, bardzo dłuży się jej cień, a słońce podstępuje i mruga - - sprężaj się maczugo, gaśnie już dzień. Wystyga lawa, kamienieje zmierzch, weź siebie w garść i rąb skałę nocy, swój żar z niej wydłutuj, noc czarny zwierz kłem razi wszędzie – wypal mu oczy, w imię poDstępu światła.

@calluna Zapraszam serdecznie :)

@Nata_Kruk DZięki.