Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

duszka

Mecenasi
  • Postów

    4 215
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    21

Treść opublikowana przez duszka

  1. Przeczytaj jeszcze raz moją odpowiedź :)
  2. Swietnie ujęte :) A moja odpowiedź jest: klucze są zbędne - wystarczy klamka i jej naciśnięcie. :)
  3. @tomass77 Tak, każdy "przypadek" ma swoją "rozwijająca się" historię - splecioną z życiem. Często nie zdajemy sobie o tym sprawy widząc i osądzając jego stan obecny. Pozdrawiam :)
  4. @Natuskaa Mysle, że w takim przypadku trzeba przejść do wyższej klasy szkoły miłosci - nauczyć kochać jeszcze inaczej i pelniej.... Poruszający myslenie i uczucia wiersz. Pozdrawiam :)
  5. Bardzo pozytywne. Czuję to:) Ale może się zdarzyć, że staniemy się tez częścia smutku, cierpienia i kiedyś - umierania... Choć może dzieki temu potrafimy tak otworzyć sie na radość zycia. Pozdrawiam :)
  6. To pasuje do tego wrażenia :) Na pewno jest to coś tajemniczego, większego ode mnie. Dziękuję Ci! Mi też się podoba i nie bronię sie przed nią :) Dziękuję Ci :) Ciesze się, że tak odbierasz, bo tak to też czuję :) Dziękuję! @Natuskaa@Tectosmith@Dobry, Zły i Brzydki@Sennek Serdeczne podziękowania dla Was wszystkich :)
  7. samowolne widzę - człowiek i już ten półksiężyc na twarzy a w glębi słońce samowolnie wschodzące są łagodne - skąd
  8. @Dobry, Zły i Brzydki Jaka żywa i złozona jest interakcja podmiotu lirycznego z naturą... Mam wrażenie, jakby była ona osobą - cudowną, wielobarwną, obdarzającą. Czytając muszę się na nią świadomie otworzyć. Pozdrawiam :)
  9. @Łukasz Jasiński To, o czym piszsz odbieram jako (świadome) poczucie odpowiedzialności za użwyanie naszej wolnej woli. Tak, o to powinniśmy się starać - żeby jej własciwie używać. I czasem trzeba ja uzdrowić, czy "uwolnić"... Dziękuje Ci za odpowiedź. I chciałabym tą wymianę mysli pod wierszem Iwony zakończyć. Pozdrawiam :)
  10. @andrew W Twoim wierszu obdarzasz naturę duszą :) Pozdrawiam
  11. @tomass77 Podejrzewam, że ten niepokój i ta samotność w nas wynikają z naszej niezgody na to, ze tacy jesteśmy, i to, czego szukamy jest dopełnieniem miłości do samego siebie... Ostatnia zwrotka bardzo mnie poruszyła. Pozdrawiam :)
  12. @iwonaroma@Dobry, Zły i BrzydkiDziekuję Wam i miłego dnia :)
  13. @Łukasz Jasiński Wszyscy mamy wolną wolę, ale uważam, że też wszystkim z różnych (nieraz dramatycznych) przyczyn zdarza się jej niewłasciwie użyć - z szkodą dla siebie, świata i innych... Choć te "przyczyny" maja już w sobie moc zniewolenia. Myśle, że kazdy to przezył, ale może nie zawsze sobie to uswiadamia. Dlatego po części czuję z takim ludźmi i nie potrafię ich (i siebie) za to w pełni potępić. Pozdrawiam.
  14. @iwonaroma To nasza wolna wola - zgodzić się na to i podążyć za tym, lub nie ... Dużo od tego w naszym życiu zależy, a więc to ważny temat :) Pozdrawiam.
  15. @Dobry, Zły i Brzydki Dla mnie to bardzo bogaty opis stanu "wyjątkowego", czy idealnego - stanu pełnej, czystej miłości, w której oboje potrafią ją zarówno drugiemu dawać, jak i od niego odbierać... Jednak uważam, że w rzeczywistości zaburzaja ten stan, codzienność i nasze "naturalne" niedoskonałości, dlatego musimy do miłości świadomie wracać. Takie wiersze, jak Twój powyższy, mogą w tym pomagać. :) Pozdrawiam.
  16. "Niestety" i jednocześnie "na szczęście"... To nasz ludzki problem z prawdą. Dziękuję Ci i pozdrawiam :)
  17. @Rafael Marius Dziekuję Ci za odpowiedź na mój komentarz! Jest wnikiwa, rzeczowa, budująca i sprawiła mi radość :)
  18. Ciekawa uwaga! Ja tez lubię tą ich posłuszność - że na prawdzie można w tym sensie polegać. Dziekuję Ci :)
  19. @Rafael Marius "Nagą prawdę" (swoją i cudzą) trzeba chyba pokochać ("przez bliskość odpływ do głębi wnętrza"), czyli dać jej prawo istnienia, żeby "pokonać nieśmiałość"... Odnoszę tą myśl, jak również wypowiedź Twojego wiersza do całej ludzkiej egzystencji. Pozdrawiam :)
  20. @Sennek Niepokój i szczęście potrafią istnieć naprzemiennie.., a chwilowo nawet równolegle.. Moze dlatego przeżywamy :) Głęboki, zmysłowy wiersz. Pozdrawiam.
  21. @Leszczym A więc wolny geniusz to tylko ten samotny... I bez wolności przestaje być geniuszem. Myślę, że świat niezupełnie potarfi się z nim obchodzic i on - ze światem. Zatrzymał mnie na dłużej Twój wiersz. Pozdrawiam :)
  22. Wymowny, ciekawie ujęty fragment. Dla mnie wystracza za caly wiersz :) Pozdrawiam.
  23. @poezja.tanczy Cieszę się bardzo, dziękuję i pozdrawiam :)
  24. Tak, wszystko to jest możliwe :) Ja pisząc miałam na mysli fakty, w których zawarta jest prawda, ta czysta, goła, "lustrzana". One sa jej "odłamkami". A ja potrzebuję i chcę je zbierać. Dziękuję Ci i pozdrawiam! Ja rozumiem je szerzej, także jako dotyczące świata poza mną. Wszystkie, jako "odłamki prawdy" sa dla mnie cenne, chociaż nie zawsze łatwe do przyjęcia. Dziękuję i pozdrawiam :) @Leszczym@Waldemar_Talar_Talar@Dragaz Dziękuję Wam bardzo :)
  25. w gęstych zaroślach połyskują jak odłamki lustra fakty wystarczy je zawołać i zbliżają się na wyciągnięcie ręki
×
×
  • Dodaj nową pozycję...