duszka

@iwonaroma Tak, trzeba najpierw dać jej powstać, zaistnieć, a potem może odrobine oszlifować - jesli rzeczywiście cos przeszkadza. Wezmę sobie do serca tą myśl :) Pozdrawiam :)

@iwonaroma O, jak miło :) Dziękuję!

@Wędrowiec.1984 Zauważamn, że do uczuć potrzebna jest bliskość, prawie identyfikacja.., ale nie taka budowana przez rozum, lecz głębszą. Rozum stwarza "otoczkę", przez która często trudno się przedostać. Inspirujący szczerością i pięknem wiersz. Pozdrawiam :)

@Dawid Rzeszutek Tak świadome przeżycie tragedii lub "po prostu" jakiegoś zła daje rozpoznać jej / jego przeciwieństwo i jednoczesnie przeciwwagę, którą można "zapraszać" i wprowadzać do swojego życia - żeby przywrócić mu lekkość i jasniejsze barwy... Powstaje pewnego rodzaju własna mądrość życiowa i siła, lecz za bardzo bolesna cenę. Poruszyła mnie Twoja odpowiedź i poczułam, ze niektóre jej treści są mi znane, choć może w mniejszym wymiarze. Dziękuję Ci za miłe słowa i serdecznie Cię pozdrawiam :)

...ale jeszcze trzeba się z tym pogodzić, czy zgodzić, żeby móc spokojnie zasnąć To miałam na myśli. Dziękuję :)

@lovej Jak lekko miłość przenika w otaczający ją świat i świat - w miłość... Dzięki tej właściwości wszystko jednoczy. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Tak, intensywnie zapisane, zepchnięte w zapomnienie ciemne obrazy z przeszłości odżywają - gdy życie, teraźniejszośc rzuci na nie światło... Wydaje mi sie, że trzeba im się stawić i je "przecierpieć", aż do przekonania, że nas to odmieniło, i się nie powtórzą. A więc jest "wyjście". Pozdrawiam :)

@andrew Ulotność to natura życia, istnienia, tylko zwykle jej tak wyraźnie nie dostrzegamy, jak w przypadku motyla... I mam jeszcze takie skojarzenie: im bardziej dostrzegamy własną ulotność, tym jesteśmy piękniejsi :)

To wielka i ważna sztuka rozpoznać, co "ściagać do parteru", czyli, co jest "złą atrakcją", a czemu pozwolić wzrastać w "dobre bogactwo"... Twój wiersz rzuca na to snop jasnego światła. Pozdrawiam :)

Dziękuję i dobrego dnia! :) @Dragaz Dziękuję Ci :)

ciemność i te głosy za oknem należą do nocy z nimi zasnę

@FaLCorneL Tak miłość, ta szeroko rozumiana i właściwie odczuwana jest oczywista i nam przeznaczona... Mam takie chwile, w których tak czuję. Są proste i jednocześnie cudowne :) Zdecydowany wiersz, pełen energii. Pozdrawiam :)

Tak trudne, ale warto się temu poddac, próbować... I rozpoznaję, że nie można jej wybierać spośrod oferowanych, lecz (w milczeniu) otworzyć się na nią, a więc nie wyprzedzać jej myślami wierząc, że sama dotknie, obudzi. Trudno mi to opisać, ale myśle, że każdy może tego doświadczyć. Dziękuję Ci, pozdrawiam i miłego wieczoru :) @Sylwester_Lasota Miło mi i dziękuję :)

@Korniey Wiersz brzmi, jak powtarzające się "uderzenia" - każda zwrotka jest jednym z nich... Jednak, pomimo nich, pomimo krwistych śaldów, które zostawiły, ręce pozostaja czyste. To świadczy o wewnętrznej sile i daje nadzieję. Tak odczuwam twój wiersz. Pozdrawiam :)

@koralinek Pesymizm prowadzący do bezradności wobec życia... Poruszające. Choć nie wydaje mi się, że można być pesymistą od urodzenia, ze raczej jest o cecha później nabyta. Dlatego może jednak można do optymizmu i realizmu wrócić - spojrzeć daleko za siebie i odnaleźć go tam, gdzie jeszcze był. Pomimo trudnych warunków. Pozdrawiam :)

@Dekaos Dondi Głęboko przemówił do mnie Twój wiersz, szczegółnie ostatnia zwrotka, która sygnalizuje dające ulgę pogodzenie się z życiem. Pozdrawiam :)

Znowu pozwoliłam sobie zestawić dwa fragmenty Twojego wiersza, które mnie ujęły i przekonały oraz niezwykle pasują do siebie. :) Wydobyte z tekstu nabieraja według mnie siły wyrazu. Pozdrawiam :)

Tak, to przekonanie jest niezbędną motywacją, żeby poddać się temu niełatwemu procesowi. Ważna mysl :) Dziękuję Ci!

@Leszczym Nie musimy polemizować :) Ja pisze o tym, czego doświadczyłam na sobie i w swoim życiu, a więc nie jest to myśl, czy jakas idea. Przeżywam coś, a potem próbuję w wierszu wyrazić. Byc może rozumiesz to inaczej. Dziękuje Ci za szczerość i jednak - serduszko :)

@Konrad Koper "ukośny" interpretuję, jako - pochylony ku ziemi, ku człowiekowi... Z tą interpretacją miniaturka zachwyca mnie - tak oszczędna i tak wiele przekazująca. Pozdrawiam :)

@Kasia Koziorowska Też kochające serce pragnie wolności, a może ono najbardziej, bo wtedy zachowuje w sobie miłość... Pruszył mnie Twój wiersz, szczególnie ostatnia zwrotka wyrażająca pragnienie wolności, a jednoczesnie istniejącą jeszcze zależność - w jej odzyskaniu. Pozdrawiam :)

@Leszczym@samm Miło mi! Dziękuję Wam :)

@Kamil Olszówka @samm Dziękuję Wam i pozdrawiam :)

@lovej Zmienność może być pocieszająca lub budzić niepokój... Tak, czy inaczej powinniśmy ją dopuścić - żeby życie nie zamilkło i nie straciło kolorów, zeby pozostało żywe... Pozornie prosty, a isnpirujący do głębi tekst. Pozdrawiam :)

@Hula To takie zaborcze "ja"... A może niepewne siebie, nieufne. Może trzeba je prawdziwiej pokochać. :) Bardzo zgrabny, wymowny i trafny przekaz. Pozdrawiam :)