Wędrowiec.1984

A ślepy czy przystojny? :-)))

Skąd wiesz, że mam okulary?

To zdanie akurat padło z Twoich ust. Mój zeszyt świadczy o mnie...

Jeśli chodzi o politykę to jestem jaroszem.

Nie ale we wszystkich wymienionych przez Ciebie dziedzinach poznaje się mężczyznę po tym jak kończy. :-D

Dzisiaj już obie strony boli głowa. Co za czasy?

@Marek.zak1, @Somalija, @Gosława, @Cor-et-anima No i znowu wyszedł erotyk. Ech, no ale nic to. I tak uwielbiam je pisać. ;-)

Podróżnik Zabieram cię ze sobą, jeszcze dziś ruszamy; Masz mapę, więc pomożesz poznać mi jej sekret. Mówiłaś, że znalazłaś urokliwe miejsce, Nie patrząc, lecz jedynie wodząc opuszkami. Niezwykła okolica, przestrzeń jak aksamit; Wyczujesz drobne fałdki, nadwrażliwe, miękkie, Więc jeśli delikatny i troskliwy będziesz, Zabarwią się radością, drżeniem i ciarkami. Ach, jakże to uwielbiam; Wargi znów przygryzasz, Uwodzisz, kokietujesz, chcesz być tylko dla mnie. Zaborczo wokół dłoni wijesz się i wzdychasz, Jak gdyby twym natchnieniem były moje palce. Pozwalasz… Nie, ty żądasz, każesz się dotykać; Uważaj, bo rozkazy lubię coraz bardziej. ---

To wiersze rzeczywiście muszą tam powstawać srogie. XD

To z czego są te szkolenia? XD

Fakt, poprawiłem. @GrumpyElf, @Leszczym, @Franek K Słowotwórstwo, słowotwórstwem ale muszę trochę przystopować. Muszę odpocząć od tych łamańców trochę. :)

Wiem, mam tak samo. Ja też na szkoleniach wolę pisać wiersze.

A co Ty myślisz, że inni mają inaczej? ;-)

Zupełnie niepotrzebnie, ponieważ... ...tylko Ty tak potrafisz. :-)

No i jest, nareszcie. Tylko zjem kanapkę. :-D --- Świetny po prostu, zwłaszcza motyw energii. Jestem facetem i fizyczność wyrażona dosłownie, lecz delikatnie naprawdę bardzo rozbudza moją wyobraźnię. W praktycznie każdym erotyku stosujesz takie delikatne podejście ale jednocześnie jest ta fizyczność, którą uwielbiam. Świetne!

@Marek.zak1 Telimena za to niczego nie przyniosła, tylko że razem z nią wracali młodzi panicze... ;)

Wojski nie znał się na grzybach i ciągle zbierał muchomory. :)

Drugoksięgowe łowy Polują, ciągle tropią, gdzieżby tu się schować? Uciekam, lecz nie skaczę tylko nibykicam; Wypijcie za mnie chociaż z maleńkiego znicza, Lampeczkę albo setkę lub żyburobrowar. Lecz co to? Dałem radę! Ależ ze mnie kozak! Nastała śród myśliwych wielogłucha cisza. Przemiana, transformacja, koniec już się zbliża; Wyjeżdża Andrzej Zając z tego Soplicowa. Wyskoczył zza siekiery trzewiogłowy Adam; Spogląda dzikowzrokiem wciąż na swą ofiarę, Lecz zamiast atakować krzyczy i wygraża, Bo wierzy w ostre słowa, a w siekierkę wcale. Jest fajnie, lecz czy później lepsza będzie faza? Przechodzę do Umizgów, wkrótce grzybobranie. ---

@Somalija Nie poprawiaj, idealnie jest. No i jest czego bohaterom zazdrościć. :-)

@Gosława Hehe niesamowite po prostu :-))) Dziękuję. ;)

@Somalija Hmmm... Mam w głowie pewien pomysł na sequel to może tam wytłumaczę. ;)

@Kapistrat Niewiadomski Kiedyś przeczytałem jakiś tam artykuł, w którym było napisane, że nasza poezja jest jaka jest przez to jaką mieliśmy historię. Dotyczy to również mentalności i ciągłej potrzeby kombinowania, wykształcanej w narodzie już od czasów zaborów. Jest tripodróż, ponieważ mamy grzybopotwora. ;-) Co do dalszyciągu, zobaczymy. W sumie... sam jesten ciekaw.

@Marek.zak1 I niech uwodzi nadal, nawet jeśli już wszystko miałoby być napisane.

No, ludzie, pewnie, że tak. Nie ma osoby, która posiadałaby monopol na takie rzecz. :) Delikatność może mieć wiele definicji.

Tripodróż Nie wracam, bom ciekawy co jest w dalszyciągu; Wciąż biegnę i uciekam, nie chcę się wydostać, Lecz one ciągle za mną, sieją w duszy postrach, A z nimi przepotężny, wielki grzybopotwór. Wszechbrama, ciasne wyjście, twór z żelazobrązu; Dogania mnie, już czuję, zostaw mnie, ach, zostaw, Pokonam cię, rozerwę, strącę w ciemną otchłań, Gdzie ręką twardą rządzi rządów wszechpierwowzór. Przybywam, wciąż istnieję, nagi, nadobecny; Nastąpił samoczynny obcych zjawisk wyrzut, Więc jestem, powróciłem, piszę ten niezręcznik, Wrażliwy, zmysłoczuły całkiem już w negliżu. Nie ćpałem, nie wąchałem. Lubię mózg wydręczyć, A lepszych niż poezja nie ma narkotyków. ---