Wędrowiec.1984

Dziękuję i oczywiście wzajemnie. :-)

Istnieją jakieś katalogi w ogóle? :D

@violetta Hmm... powiem Ci, że faktycznie jakąś malutką wysepkę kupiłbym chętnie. A jeszcze Polinezja? Od razu wyobraźnia zaczyna działać: Bunt na Bounty, wiesz. :) Tak, w moim przypadku jest tak prawie zawsze.

@Marek.zak1 A taki mały kawałeczek mnie samego. :-)

Zapewne tak ale zastanawiam się nad atrakcyjnością Tristan da Cunha. Idąc za Wikipedią: jest jedną z najbardziej odosobnionych zamieszkanych wysp na świecie. ;-)

@Somalija Bardzo mi miło, że mogłem zabrać Cię w tę podróż. :)

Coś ci opowiem Istnieje ponoć wymiar między snem a czasem, Gdzie myśli nieświadomie trwają całą wieczność, Lecz jeśli z krańcem świata uda im się zetknąć, Przełamią nieprzejrzystość horyzontu zdarzeń. Nauczmy się czym prędzej z pasją śnić na jawie, By chwilom wyszarpywać zrozpaczone piękno, Lecz ono, gdy na powrót zyska nieśmiertelność, Wciąż będzie delikatne, kruche, całkiem nagie. Widziałem latające we wszechświecie wyspy; Niesione wyobraźnią cicho dryfowały. Zbudujmy razem tratwę i pomiędzy wpłyńmy, By wybrać tę jedyną, gdzie się zatrzymamy. A jeśli podróżników pokonają wichry, Będziemy pośród złudzeń nadal rozbitkami. ---

Jesień to, razem z wiosną, jedna z moich ulubionych pór roku. W zasadzie nie wiem, którą wolę bardziej. Gdy zima się przeciąga chcę wiosnę. Gdy lato daje popalić i jest ukrop to chcę już jesień. PS: Masz błąd z tytule. Powoli, a nie po woli.

Dziękuję. U mnie dzisiaj pomidorowa, przynajmniej dobra. :-)

Doskonale Cię rozumiem, bo widzisz tak się składa, że gdy dorastałem i pomału wchodziłem w dorosłość, byłem wręcz nasiąknięty wartościami, która okazały się zupełnie bez znaczenia w prawdziwym życiu. I tutaj nie chodzi o jakąś rycerskość czy rzeczy istniejące tylko w bajkach. Nie nie. Chodzi o zwykłą, ludzką życzliwość, zrozumienie, empatię czy współczucie. Poznałem i poznaję ciągle jak zimny i bezduszny jest świat, jak bardzo wydaje się oparty na biologii i instynktach, a przecież powinno być zupełnie odwrotnie, ponieważ posiadamy rozum i (podobno) duszę. Mnie także jest smutno. Smutno, ponieważ, tak jak wiele innych osób, byłem uczony zupełnie innego świata, a w tym naszym zupełnie nie potrafię się odnaleźć. Mam wrażenie, że ludzkość dziczeje, i ubożeje emocjonalnie, ufając jedynie swoim instynktom. Ja naprawdę nie cierpię przeklinać ale po latach okazuje się, że naprawdę opłaci się być chujem w życiu. Widzisz wciąż takie osoby i okazuje się, że żadna kara od losu ich nie spotyka, a przecież uczono nas, że sprawiedliwość zawsze człowieka dosięgnie. A oni? Są, zatruwają innym życie i nie ponoszą żadnych konsekwencji. Dla człowieka wychowanego podług innych wartości to naprawdę smutne.

@Cor-et-anima Nie rozumiem dlaczego czytelnicy widzą w Twoim utworze próbę wskrzeszenia poezji. Czytam to już któryś raz i nie odnoszę wrażenia, że jest o poezji. Bardziej o zniszczonych... hmm... wspomnieniach czy chwilach, które chciałoby się zapamiętać inaczej.

Super :D

A więc sama tego chciałaś... Priv. :)

@Somalija Nie kuś mnie, bo zaraz zacznę tego szukać. :P

@Somalija Kiedyś, jak jeszcze pisałem na forum programistycznym, wpadliśmy na pomysł żeby założyć wątek, w którym będziemy się chwalić swoimi największymi fuckupami, popełnionymi w kodzie. Tak samo mam z wierszami. Mam je, wiem gdzie są ale stanowią doskonały materiał do samozaorania się. :D

Powiem Ci, że gdybym komukolwiek z tamtego, minionego już świata powiedział, że w przyszłości będę pisał wiersze to bym najpewniej został wyśmiany.

Za dwa lata pod śmietnikiem forumowiczów spotkasz, bo oczywiście wywalisz to o czym teraz napisałaś. :D

Nie no, ale mogłeś sobie zostawić to co zapisałeś. Wiesz jak fajnie się do takich rzeczy wraca po latach? Jak tak czytam swoje pierwsze wiersze, których tutaj oczywiście nie wrzuciłem...

@Somalija Wszedłem na Twój profil i ustawiłem sortowanie utworów wg daty, po czym przeszedłem do ostatniej strony. No i jest. Może nie wszystko ale niesamowicie dużo. Ja tam lubię delikatność, subtelność, itp. a to przeważnie kobiece cechy.

@Somalija Kurde, żebyś wiedziała.

@Somalija Dobra :P

@Somalija Tak sobie pomyślałem, a zobaczę ten pierwszy, od którego wszystko się zaczęło, ale okazuje się, że to wcale pierwszy nie jest, sądząc po rozmowie, która wywiązała się pod utworem. Dwa lata minęły, dziś zdajesz się być już trochę inna niż wtedy, chociaż... czytam dopiero pierwszy wiersz z "tak dalekiej" przeszłości.

Niektórzy twierdzą, że nie zły tylko słabych.

@GrumpyElf Aż przypomniała mi się końcówka kawałka zespołu Queen, Mother love. Utwór powstał kiedy Mercury był już umierający ale właśnie jego w końcówce jest takie niesamowite cofanie się w czasie poprzez życie wokalisty, by wreszcie usłyszeć płacz niemowlęcia. Takie skojarzenie pojawiło mi się do razu po przeczytaniu Twojego utworu. :)

@violetta Super, jeju, aż się chce więcej.