Wędrowiec.1984

Pozdrów adresata od czytelnika. :D

Napiszę jedno słowo: prześwietne!

O, nie wiedziałem! Co nie zmienia faktu, że na płytę czy książkę - idealny. No, też mi się skojarzyło :D

@Annaartdark Sancho Pansa miał niewątpliwie ciekawe życie u boku swego pana. :) Z Don Kichota nie ma się co śmiać. Przecież to ideał rycerza, przerysowany, fakt, ale jednak. Tak, biały był. Dokładnie. PS: Twój rysunek nadaje się idealnie na okładkę jakiejś płyty albo książki. Nic tylko dodać tytuł :)

@Annaartdark Grusznicki był do bólu romantykiem, Pieczorin romantykami gardził. Mówił nawet, że rozwinęła się pewna choroba w Petersburgu. Dzisiaj to tak jak mówisz, pisać tylko można. Pojedynków dawno zakazano chociaż jeszcze przed II wojną światową zdarzały się takowe wśród oficerów Wojska Polskiego. To głupie, bo Lermontow mógłby żyć i napisać jeszcze niejedno genialne dzieło. Tak samo Puszkin. Lepiej czytać świetne wiersze o niespełnieniu niż się strzelać. :)

@Annaartdark Tak, Bohater naszych czasów jest świetny! Fajnie, że czytałaś. Mnie zachwycił. Lermontow pewnie nigdy nie podejrzewał, że skończy jak Grusznicki. :)

Owszem :) Wiersze wierszami ale cała epoka, jakże piękna, przeszłaby nam koło nosa. Lermontow dłużej by pożył zamiast stać się bohaterem swojej własnej powieści. :D Ajuści! Zresztą mgła czasami sama chwyta mnie za nogi i puścić nie chce. :D

Staram się :D No dobra, wiem o który wiersz chodzi :P To co tutaj napisałaś bardzo fajnie się czyta. Ma się poczucie niespełnienia, które chce się pielęgnować, czyli tak jak lubię. Gdy czytałem, zastanawiałem się dlaczego to jest w warsztacie. :) A ostatni utwór... Lubię romantyzować, trochę erotyzować i niech bohater trochę też pocierpi, no bo zbyt łatwo mieć romantyk nie może.

Aniu, niespełnienie jest cudownym uczuciem tylko należy je odpowiednio ukierunkować, rozpalić i zostawić by płonęło. Wtedy smakuje najlepiej. Po trochu podejrzewam gdzie znalazłaś inspirację. :) Zależy czy się potrafi dobrze z tego rodzaju owocami obchodzić. :)

A dziękuję, to prawdziwy komplement! Niespełnienie? Owszem! Ale po cóż spełniać się od razu, kiedy można to spełnienie kontrolować i rozpalać... i zostawić rozpalone, by jeszcze trochę poczekało i iskrzyło. ...a gdy poczeka, gwarantuję, że będzie stokroć bardziej intensywne. :)

Przy tym fragmencie przeszły mi ciarki po plecach. Uwielbiam rozpalony ogień troszkę dłużej potrzymać w palenisku. Wzmaga to namiętność i rozpala jeszcze bardziej, zamiast wygasać. Rodzi frustrację, fakt, ale frustrację, w której pragnie się cały czas przebywać. To zdanie stało się dla mnie istotą Twojego utworu. :)

Treść bardzo fajna ale i tak wszystko kojarzy mi się z Iron Maiden. Nasłuchałem się ich tyle, że prawie instynktownie nie mogę oprzeć się temu wrażeniu widząc tytuł utworu.

To dobrze, bo to idealny moment by wykorzystać ją do napisania wiersza! :) Hmm... w sumie jest taka możliwość. Wystarczy zamknąć oczy. No to widzę, że taka poezja naprawdę działa. :D @Annaartdark Przystrój wyobraźnię kurtuazją i wiersz prawie gotów. :D

@Annaartdark Ech, tak... zakochanie jest cudowne, bo można się podroczyć z odrobiną kurtuazji. :D Czy podejście peela w wierszu jest aż tak bardzo dziś unikatowe? Być może ale powoduje to jego cierpienie. Ale co tam, romantycy lubią tak cierpieć. :D

@Gosława A dziękuję Ci bardzo. :) Różnie to bywa w miłości, oj różnie...

@Annaartdark Lubię takie podejście. Może dać do myślenia drugiej stronie: wyrazić zgodę czy trochę się podroczyć? Powracają wtedy emocje sprzed miłości. Może z okresu zakochania?

@Marek.zak1 Tak, wczoraj wieczorem pomyślałem sobie: A napiszę coś na szybko, jutro najwyżej trochę poprawię i wrzucę. No i jest. Nie myślałem o tym ale w sumie pasuje doskonale. :) A, lubię czasem machnąć coś na szybko. :) Pozdrawiam! Faktycznie, zrobić sobie kawę tylko po to żeby ją wąchać. :D

Sąsiad, który pracuje w kontrwywiadzie, wie, o której pijesz kawę. Wie także pewnie jaką, po dźwięku gniecionych ziaren. Takie czasy. :)

@Annaartdark Jaki fajny. To jest młynek? Tak, młynek wyciągnięty żywcem z XIX wieku. :)

@Annaartdark Wiersz dopracowany Spontan nad spontany Przez miłość poplątany Szybko napisany. PS: to przez kawę :D

Zrobiłeś mi dzień :D

No to to, dokładnie. :D Dzięki za serducho!

@Annaartdark Zawsze mogę wyciągnąć baterie albo zatrzymać wahadło, tylko że po ich ponownym włożeniu albo rozkołysaniu wahadła czas nie zacznie płynąć wstecz. To Ci dylemat właśnie. ;) @Annaartdark Ten wierszyk to taki trochę spontan nad spontany. :D

Miłość po miłości (improwizacja) Każesz mi tęsknić, Dobra kobieto, Do snów splątanych Erotykami. Do twoich spojrzeń, Zmysłów wrażliwych; Tych co tańczyły Pomiędzy nami. Jakże mam tęsknić Za tym co było? Kazać przeszłości Cofnąć zegary? Przestań mnie dręczyć, Przestań zabijać; Smukłej sylwetki Widzę wciąż zarys. Znów zacznę tęsknić Za namiętnością, Często podlaną Szczerymi łzami. Pozwól, że zacznę Dziś tak jak wtedy Erotyzować Pomiędzy snami. ---

A ja uwielbiam wiersze o miłości i daję serduszko! :)