23.

Dziękuję @Czarek Płatak

Trudny moment :/ Niektórzy powiedzą, że wakacje ale ja nie mam jeszcze tego zachwytu tym wszystkim.

Potrzebuję jakiejś przerwy zamiast ciągle rozmyślać.

Czasami mam tylko wrażenie, że nie mam właściwie dnia bez stanów depresyjnych i o zgrozo nadchodzą ważne decyzje życiowe ;p

Albo Samotnoc :p

@Magdalena Bardzo dziękuję, ale to raczej kres moich możliwości. Pozdrawiam

Delikatnie niech znikną noce wielkich przemyśleń w których idziesz donikąd może w końcu zamilknie szept ponury, szept w nicość. Żegnać znajome tak słowa dźwięczne jak dzwony jak trzepot odlatujących ptaków w słońcu każdej nocy, samotny. Żegnać małym lub wielkim i nie przejmować się, zostawić w sferze przypadku, bo cierpi w wiecznym braku bo wiecznie pomiędzy.

Ach tak! I jeszcze dwa miejsca, jedno całkowicie przyziemne i rzeczywiste. Drugie zostawiam na później, bo dopiero coś się tworzy ;) To również natchnienie Bożym Ciałem, ale spartaczyłem sporą część kontynuacji, dlatego ta wersja jest bardzo okrojona, a jednak zawiera znaczenie. Dziękuję za komentarze i jak najcieplej tylko mogę, pozdrawiam ;)

Czyli jesteś w miejscu gdzie wielkie czyny stały się ubogie i musisz stać w roli obserwatora bo to już nie ty, już nie ona.

W każdym razie podoba mi się Twój wiersz

A skądże... I nie o odruchy tu chodzi, droga Magdaleno. Pozdrawiam

Klep klep

Oho!

Wiersz pozbawiony dwóch ostatnich wersów traci swój cały sens ;) Pozdrawiam

A ja tam jeszcze widzę szczęście ;) Pozdrawiam

Dziękuję Justyno. Pozdrawiam ;)

Coś z niczego... a tylko po to, żebym wiedziała posiejesz po mnie melancholie ciszą, która w duszę się wkradła zalewając serce łzami w oknie nie bój się dawnych masek bo ja ze snu mam twarze ukryte w bladych dłoniach nie smuć się, bo nie patrzę bo możesz już na zawsze przez ulice biec i kochać bo już rozumiem cud lecz nam za daleko. ~NN. 18.06.2019

Od niecałego roku nigdy bym nie pomyślał, że można mi to zarzucić ;) Ja wcale w tym wierszu nie przyznaję prawdy życiowej*. To jedynie specyficzny wyraz ironii i pogardy wobec pewnych zdarzeń, Magdaleno. Pozdrawiam, NN.

Rozwala mi główkę ;)

To jest mega ( cytując klasyka) że zauważyłeś ;)

Ot zwykła odskocznia i prolog czegoś większego ;) A porównań jest naprawdę sporo, wiersz jakby operuje na porównaniu. Dziękuję bardzo ;)

Dziekuję. Zaraz siądę przy kawie i sprawdzę ;)

Dziękuję

Należy się ;) Wczułem się w całą sytuację :/

Po cichym świecie ze łzą wieczną tkliwy żołnierz, bo prawdziwość niczym dziecko, niczym wszystko bo krople nic nie znaczą bo po tobie przeminą. Deszcz.