Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Maria_M

Użytkownicy
  • Postów

    7 981
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    126

Treść opublikowana przez Maria_M

  1. lecz światłem zszedł po ścianie by światłem zejść po ścianie ???? (może tak) Bardzo ładnie Deonix, taką Cię lubię :) Pozdrawiam serdecznie.
  2. Witaj, Jemall. Mała biedronka gdzieś się zgubiła i postanowiła przezimować w storczyku na oknie, i czekamy obie, aby do wiosny:)) Pozdrawiam serdecznie.
  3. Jakoś nie lubię pisać o zimie, chociaż ją lubię, jednak cały czas w duszy mam wiosnę i jesień, taka już jestem:) Poza tym nie lubię tego ogólnego przedświątecznego szału, odcinam się, robię swoje, zawsze coś innego niż wszyscy, przełamuję stereotypy, żeby nie być jedną z wielu w owczym pędzie do pustych świątecznych frazesów. Bardzo dziękuję. Pozdrawiam serdecznie:))
  4. Tak mi się przypomniało, że pisałam na podobny temat. Wszystkie moje wiersze znam na pamięć, oprócz tego mam w głowie książkę telefoniczną i inne rzeczy gdzie są cyfry. Dziękuję za piosenkę :) ps. A moja kotka to Dafii :)
  5. Wzruszyłaś mnie tym wierszem. Od razu przypomniała mi się moja Luna, którą potrącił samochód. Niestety nie przeżyła:( Pozdrawiam
  6. A co, Patryk, Częstochowa Ci nie pasuje, przecież to ważne dla Polaków miasto :)))
  7. Bardzo ładnie. Powiedziałabym: majstersztyk. Technika super! Pozdrawiam:)
  8. @Joachim Burbank pięknie dziękuję. Pozdrawiam
  9. Dziękuję Justynko, obłoki morze - i jedno i drugie jest wolne, niczym nie ograniczone, obłoki morza- tę wolność potęgują, zdwajają, dublują. Właśnie to, miałam na myśli :) Pozdrawiam serdecznie.
  10. Dzisiaj tu, nad horyzontem Ziemi, patrzę przed siebie, prosto w słońce i myślę, że wszystko mogę zmienić, spacerować, mi nikt nie zabroni z biedronkami po zielonej łące. Skradłam wiatr i mocno trzymam w dłoni, stojąc tuż nad przepaścią rozpaczy, a ona mnie osacza, porywa, wykrzyknęłam: dosyć! Muszę walczyć. Nie poddam się, bo ja nie przegrywam. I po dotknięciu jądra czeluści, siłą wiary wzbiłam się w przestworza jak biedronka, gdy skrzydła rozpuści, by wiosną płynąć z obłokami morza. 22.12.2018r.
  11. No, ale dalej nie wiem? Pozdrawiam. Maria :))
  12. Droga Beciu, nie mam kompetencji do aż tak głębokiego wnikania w duszę drugiej osoby, sama czujesz jak jest, słuchaj swojej intuicji, to jest wewnętrzny kompas prawdy o nas samych, nigdy nie okłamuje. Posiadasz specyficzny, indywidualny własny styl wyrażania emocji poprzez poezję, przyznam, że niekiedy błędnie pojmuję Twoje przekazy, dopiero po kolejnym przeczytaniu, wpadam na tryb właściwego myślenia. Masz swój wewnętrzny świat, swój styl pisania i tak trzymaj, to sprawia, że jesteś wyjątkowa, niepowtarzalna, wyróżniająca się z tłumu. Kocham takie osoby. Buziaki:)
  13. Dziękuję Eber, nie mogłam po imieniu zidentyfikować czy jesteś kobietą, czy mężczyzną, dlatego ten znak zapytania.
  14. Powtórzę za Wiesławem: krótko i dobitnie. Serdeczności:)
  15. Oczywiście to był żart, spowodowany tytułem wiersza :)))))
  16. Każdy Twój wiersz jest taki głęboki. Skłania do zamyślenia się, choćby na chwilę :)
  17. Dokładnie. Biznes and biznes.
  18. Świetne! Bardzo mi się podoba to wtulanie nosa we włosy i przedmoment, Czuj! Czaruj!
  19. Kręgosłupem wiersza jest właśnie to powiedzenie, tylko przeredagowałam go po swojemu na potrzeby vilanelli w moim wykonaniu. Odnośnie rytmu, jak zauważyłaś(?) jest to trzynastozgłoskowiec ze średniówką 7/6. Bardzo dziękuję za uwagę i pozytywny odbiór. Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...