Maria_M

Tak, na szybko, pomyślę nad tym coś napisał, ale nie teraz. Dwa miejsca już poprawiłam:) Pozdrawiam

Bardzo trafny tytuł, przyszłam, ale już uciekam :))) Życzę powodzenia w zmaganiu z rymami i rytmem. Pozdrawiam.

@beta_b :)))

Bardzo ładny, urokliwy wiersz, przeczytałam z przyjemnością. Ale dlaczego w sieni, a nie w cieniu na przykład? I jeszcze jedno: nie stosujesz znaków interpunkcyjnych, a każdy wers rozpoczynasz z wielkiej litery. Powiem szczerze, nie lubię takiego zbiegu, bo i czemu to służy? Pozdrawiam :)

Iwonko, dziękuję:)

Pięknie dziękuję:)

:)))

Zapraszam w takim razie na Roztocze, np. na narty.

Ale u mnie jest piękna koronkowo-haftowana i w miarę mroźna.

Już poprawione, dziękuję :)

Na ulicy Krochmalnej, w jakimś mieście odległym chodził smutek z zatargiem, rozmawiali o jednym incydencie wieczornym. Och! Co tutaj się działo, gdy bezdomny wciąż pukał, ale drzwi zamykano. Psy i koty niczyje też się temu dziwiły to, że ich już nie chciano, ale człowiek był inny. Tak podobny do ludzi i tak bardzo strapiony, jak ci wszyscy co wyjdą, opuszczając swe domy. Jedni biegną do pracy, inni znów do lekarza, jeszcze inni w urzędach muszą prosić i błagać. Jedni swoje sekrety szepczą drugim do ucha, inni chcą się wyżalić, ale nikt nie chce słuchać. Smutek pokrył ulicę i nie tylko Krochmalną, a ja ciągle się dziwię, czemu to jest normalne. 25.12.2018r.

@Czarek Płatakbardzo dziękuję :))

Dziękuję Justyś :)))

https://www.google.com/search?q=roztocze+zimą+krajobrazy&client=firefox-b-ab&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=2ahUKEwigmYWTx7rfAhXMiywKHfkPCNUQsAR6BAgDEAE&biw=1920&bih=966#imgrc=1INDunvqE-P-MM:

Zdjęcie z Roztocza.

Chyba pisałyśmy w tym samym czasie? Jeszcze raz wielkie dzięki, a to skojarzenie z wierszem J. Brzechwy, to dla mnie duży komplement :))

@Justyna Adamczewska dziękuję?

Pogoda plus fantazja równa się wiersz ? Dziękuję Pozdrawiam :))

Dziękuję ?❄️☃️?

A miałam dać inny tytuł, bo spodziewałam się podobnych reakcji. Drogi Kredensie na Roztoczu ?Pozdrawiam

Waldemarze, zajrzałam:) wzajemnie:))

W końcu przyszła upragniona w haftowanych białych szatach, w ręku sople lśniące trzyma, włosy z mrozem w warkocz spłata. Wiatr- szaleniec jakby zmądrzał i się trochę uspokoił, liście w sadzie wszystkie przegnał, ale śniegu ... to się boi. Więc przyczaił się za zrębem i przygląda się ukradkiem, jak z podniebnych szarych kłębów śnieżny płatek spływa płatkiem. Drzewa w bieli stoją milcząc i nie w głowie im rozmowy, w jarze nad przepaścią wilczą grudniem śpią, śpią snem zimowym. A na wzgórzach i na polach mroźny pejzaż koronkowy po horyzont skrzy w kryształach powodując zawrót głowy. 24.12.2018r.

Dziękuję za ten wiersz. Pięknie o tęsknocie :))

lecz światłem zszedł po ścianie by światłem zejść po ścianie ???? (może tak) Bardzo ładnie Deonix, taką Cię lubię :) Pozdrawiam serdecznie.

Witaj, Jemall. Mała biedronka gdzieś się zgubiła i postanowiła przezimować w storczyku na oknie, i czekamy obie, aby do wiosny:)) Pozdrawiam serdecznie.