Maria_M

Samotna ławka nad jeziorem stoi i czeka cała w szronie, tylko śnieg biały usiadł na niej płynący z nieba tuż wieczorem. Stęskniona przystań wypatruje, ktoś miał tu przyjść, lecz plany zmienił, w oddali zimne kryształy cieni łzy na jeziorze rozmazują. Drzewa - posągi. Ach! Łabędzie, co teraz z nami w grudniu będzie, jak serca lodem skuł aksamit. Do wiosny czekać - złud rozstaje, dróg poplatanych, co się stanie? To zima kroczy między nami. 29.12.2018r.

Smutne, ale prawdziwe. ps. Jesteś romantyczka i marzycielką?

Pewien gość odwiedzając muzea, niefortunnie wpakował się w teatr, a że leciała sztuka, to on się w głowę puka, co tu zwiedzać , eksponatów nie ma.

Pewien gość odwiedzając muzea, niefortunnie wpakował się w teatr, a że leciała sztuka, to on się w głowę puka, co za akcja jak momentów nie ma.

Myślę, że nie masz mi tego za złe?

@Silver pięknie dziękuję:)) Serdeczności.

Bardzo dziękuję :)) chyba każdemu od czasu do czasu przychodzą podobne myśli do głowy?

Skrzydła rozkłada, w niebo się wzbija, drzewa potarga, całuje morze, gdy słońce grzeje, chłodzi przestworze, Zapytasz teraz: czyja to siła? Twarzy ma wiele, lecz jedno imię mistralem rześkim, bryzą wilgotną. rześkim zefirem, falą zalotną i może zniszczyć, lecz sam nie zginie. Wyrównałam rytm do 10, ze średniówką 5/5 i rymami abba. To jest bardzo dobry pomysł na wiersz, jak chcesz to sama resztę dopracuj, będzie świetny efekt. Pozdrawiam serdecznie:))

@evicca a gdzieś to znalazła? Bardzo dziękuję :)

Dziękuję Aniu:) Serdeczności.

Nie wydam. Daje słowo:))

Powodzenia Luule :)

Tak, malarz bardzo trafnie uchwycił deszcz.

W takim razie ja napiszę: Dziękuję :) Pozdrawiam

Bardzo dziękuję za dostrzeżenie walorów kompozycyjnych i zwrócenie uwagi na podmiot liryczny jako osobę romantyczną, która widzi piękno, nawet spacerując w deszczu. Pozdrawiam serdecznie :)

No, super!

Kurka wodna! Czyżby to było o kotku?

@beta_b, @evicca bardzo Wam dziękuję za czytanie. Pozdrawiam :)

Bardzo dziękuję. Masz zupełnie inny styl pisania, niż ja, więc cieszę się, że Ci się mój wiersz podoba. Bo mi na ten przykład podoba się wszystko, co jest ładne, a Twoje pisanie szczególnie. Pozdrawiam ciepło :)

Kobra jest sprytna, jak chce, to znajdzie hahaha :) Dziękuję. Właśnie, dobre spostrzeżenie, że każdy z nas ma swój własny styl. I tak powinno być, tak jest super! Pozdrawiam serdecznie :)

Och! Luule wiem coś o tym, bo sama wychowałam troje, w niewielkich odstępach czasowych, cały czas pracowałam zawodowo, między czasie robiłam prawo jazdy, któreś tam studia podyplomowe, miałam piękny kwiatowy ogród (otrzymywałam za niego nagrody) i w domu jak w pudełeczku. Nie wiem dzisiaj, jak ja to robiłam, ale gdziekolwiek wychodziłam, to z dziećmi, sama nie miałam możliwości. A jak dzieci spały, to po nocach czytałam książki, klasykę polska i europejską. W tamtym czasie przeczytałam mnóstwo książek. Pozdrawiam cię serdecznie i dziękuję :)

Cały dzień nie było mnie w domu, później miałam gości, ale dobrze, że tu w końcu zajrzałam. Dobry wiersz. Teź mam podobnie, szczególnie latem, w słoneczne dni, bez okularów ani rusz. Chronię oczy, nie dopuszczam do bólu głowy i połykania tabletek, ale rozumiem opisany przez Ciebie stan i osoby z notoryczną migreną. To jest bardzo uciążliwe. Posdrawiam :)

Deonix, ale nikt prochów w stanie stałym nie połyka bez popijania płynem, No oczywiście wodą, nie wódką, bo są i tacy, ale to juź inna bajka. Dla mnie to jest logiczne, zawsze proszek popijam wodą, inaczej bym nie połknęła.

Dobranoc. Dobrze, że jutro nie do pracy :))