Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Maria_M

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    7 981

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    126

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez Maria_M

  1. Maria_M
    Nigdy nie widziałeś pasących się krów? Pochodzę ze wsi, kiedyś pasłam krowy, to były przyjemne, beztroskie chwile. Pozdrawiam.
  2. Maria_M
    Masz rację. Albo ją zmienię, albo wyrzucę. Ale tak było w realu. Pozdrawiam, dziękuję, pomyślę :)))
  3. Maria_M
    Jasno się wyrazilaś i rozumiem, też tak mam, czasami „lubię wyjść z własnej głowy” i poczuć w sercu kwiaty. :)))
  4. Maria_M
    Czytałam Twój wiersz kilka razy i powiem szczerze: podobają mi się te dywagacje na temat wewnętrznego samopoczucia. Tak to jest, jak człowiek chce od życia więcej, niż codzienność mu przynosi. Przychylam się również do komentarza bety. pozdrawiam :)
  5. Maria_M
    Dziękuję za opinię do dwóch opcji. Pozdrawiam :))
  6. Maria_M
    W pierwszej zwrotce, drugim wersie załamuje się rytm, przeszkada to w czytaniu, a taka naturalistyczno- obyczajowa satyra. Podoba mi się, fajnie opisałeś owczy pęd konsumpcjonizmu. Daję serducho:)) Może tak: Dyskont spożywczy- dzisiaj promocja reklamą kusi, cenami mieli. Ludzie z osiedla kupują wszystko, bo w Providencie kredyt już wzięli. W drugiej zwrotce: jeśli wszystkiego sami nie zjedzą (10) pozdrawiam
  7. Maria_M
    O, jak miło to słyszeć, dziękuję beto_b :)))))?
  8. Maria_M
    Dziękuję, to moje przeoczenie. Dobranoc.
  9. Maria_M
    Widzę tu kawałek płyty emitowanej na deskę tarasową oraz nieregularne kawałki plasteliny albo kolorowej kredy. Nie kupuję tego. Niebo naturalne jednak jest nie do przebicia
  10. Maria_M
    Dzięki za wnikliwe czytanie:)
  11. Maria_M
    Piękna muzyka :))
  12. Maria_M
    Nigdy nie patrzyłaś na siebie wyobraźnią? To jest trudne, ale można się tego nauczyć. Tak myślałam, że w tym miejscu będę niezrozumiana. Ta moja opowieść, to poniekąd pewien określony proces: nareszczie piątek, do domu, luz, zapomnienie, wyciszenie, jestem tylko ja, patrzę duszą na siebie, bez spraw codziennych, trosk, nawet o marzeniach zapominam, urywki krajobrazu gdzie niegdzie, ale przyjemnie, miło, odpocznę, wyciszę się, chyba przekroczyłam prędkość, mandat, powrót do rzeczywistości. Bardzo dziękuję za komentarz, pisz śmiało, co Ci nie leży, dobra krytyka, lepsza od słodzenia. pozdrawiam :))))
  13. Maria_M
    Ach, potrafię ujarzmić myślenie, staję naprzeciw, patrzę na siebie fajne uczucie, już go nie zmienię. Chociaż na chwilę odepnę wtyczkę, od zasilania pędu owczego ukłon ku pustce, kwiatek w doniczce. Lubię czasami wyjść z własnej głowy, poskromić troski, ściszyć marzenia, jechać do przodu, pasą się krowy. Bezmysłem miękko w górę się wznoszę, ponad asfaltu czarną powierzchnię, a czas fotograf: o uśmiech proszę więc lekko, zwinnie usta wykrzywiam, w lewe lusterko zerkam ukradkiem, wraca tożsamość, stokrotki zrywam. Jakiś niebieski tu wymachuje, koła się toczą, a Ziemia płynie, trudno, się stało, zwalniam na chwilę. 20.04.2018r.
  14. Maria_M
    Jak dla mnie, przedobrzone pozdrawiam :)
  15. Maria_M
    Ósma zwrotka jest dla mnie super, ostatnia do przeróbki, żeby zachować taką samą ilość sylab wersach, Właśnie pracuje na ogrodzie, zajrzałam piąte przez dziesiąte, jeszcze tu wrócę, bo jest ciekawie. :))
  16. Maria_M
    Witaj, no tak: spokojnie z niespodzianką, dobre spostrzeżenie, a wyrazy bo nad i ponad z premedytacją użyte. :)))))))
  17. Maria_M
    No co Ty? Po prostu sobie rozmawiamy, nie obrażam się, nie denerwuję się i wcale mnie nie uraziłeś, ja Ciebie chyba też NIE. Ot, wymiana zdań. Pozdrawiam :)))
  18. Maria_M
    Bardzo dziękuję za pozytywny odbiór wiersza. Czytałeś tagi? Jeżeli nie, przeczytaj, lepiej zrozumiesz, o czym piszę. Pozdrawiam :)
  19. Maria_M
    Ma na imię Maria i występuję jednej osobie, ale to moja wina, bo wymyślony pseudonim MaksMara, mógł Cię wprowadzić w błąd, biorąc pod uwagę, że treść wierszy na pewno nie odnosi się do autora, to i tak każdy pisze subiektywnie, jak spostrzega, chodziło mi właśnie o Twoją percepcję świata, i absolutnie jej nie krytykuję, tylko chciałam zwrócić uwagę, że świat nie jest w całości szary, ponury, a ludzie aż tak źli albo nieporadni. Tak odbieram Twoje wiersze, słuchałam też kilku piosenek- bardzo smutne. A teraz pomijając moje wywody, niczego nie sugeruję, nie narzucam, Ty jesteś panem na swym podwórku. Pozdrawiam :)
  20. Maria_M
    Pierwsza zwrotka 5/6 5/6 5/6 6/6 Druga zwrotka 5/6 5/6 5/6 6/6 Trzecia zwrotka 5/6 5/6 5/6 6/6 Czwarta zwrotka 6/6 6/6 6/6 6/6
  21. Maria_M
    „Królestwo ulic nie z mojej bajki” Jak wiersz w warsztacie, to możesz jeszcze coś zmienić, oczywiście nic nie sugeruję, skoro Ci się w tej wersji podoba :)))
  22. Maria_M
    A, taki eksperyment.
  23. Maria_M
    Czytałam trzy razy, ale przez ostatni wers nic nie napiszę, nie pasuje on mi do całości, ale to tylko moje zdanie :))
  24. Maria_M
    Nie jestem Wiktorze na Ciebie zła i nie pamietam, kiedy ostatnio wogóle byłam zła, pominę formę techniczną wiersza ( ma kilka mankamentów z nierównymi średniówkami),a napisze kilka zdań o jego przesłaniu: wiersz jest pisany z pozycji osoby chorej, zależnej od innych, tylko umysł jeszcze sprawnie funkcjonuje, dzięki temu są marzenia, wyobraźnia, pragnienia, stąd te, jak określiłeś - wyliczanki, można je wymieniać bez końca, ale wiersz stałby się nudny, no i to tylko wycinki, co dana osoba może sobie wyobrażać, żeby nie popaść w skrajne przygnębienie, pozostał umysł i go wykorzystuje, bo nad wszystko przy mnie zostały marzenia 6/6 ponad ciało kruche pragnienia unoszę 6/6 wyobraźnią leczę, chęci tłumię wzrokiem. 6/6 naprzemiennie liczę, schodzę w nurt istnienia 6/6 Dziękuję za poświęcony czas, wszystkie uwagi przemyślę pozdrawiam serdecznie:)
  25. Maria_M
    Pisząc: „równać do góry, a nie w dół”, nie miałam na myśli innych ludzi, tylko pracę nad samym sobą, poznawanie, pogłębianie, kształcenie osobowości, eksperymentowanie, nie dzielę ludzi na mniej lub bardziej wykształconych, moja mama miała tylko siedem klas szkoły podstawowej, a była kobietą z klasą, umiała zachować się w każdej sytuacji, i co pamiętam - nigdy nie podnosiła głosu, ale była stanowcza. Podoba mi się zdanie Deonix, trafnie to określiła: „ jakaż to ohyda może być urodziwa, kiedy się za nią poeta zabierze” i nawet te okropne czasowniki :))
×
×
  • Dodaj nową pozycję...