Maria_M

To nie o Bogu.

Wiosennie :)))

Żyjemy na świecie jak ptaki- bezradne, bo TY każdego obezwładniasz.

Czy rzeczywiście przyjdzie ta chwila, gdy zapadniemy w duchu strudzeni, a głosy nieba będą nas wołać ze snu obłędu, ze snu nadziei? 31.03.2018r.

Dziękuję za docenienie i za korektę błędu :))))) pozdrawiam serdecznie

Skoro taka tutaj filozofia rządzi, to wszystko już było, że mucha nie siądzie, więc myślę tak sobie, że warto by było, zrealizować na jawie to, co się śniło? :))))))))))))

Wpadł Jędrek na pomysł, żeby wiersze tworzyć, lecz zanim napisze, hurtownię założy, bo zanim bazgroły dostaną jakości, musza przejść przez magiel forum poprawności. :)

A to łby puste wymaglowane :)))))))))))))))))))))))

Zagnać ich do mycia okien! Albo niech ogródek przekopią na wiosnę! A nie tak siedzą i siedzą i maglują :)))))))))))))))

AKACJA

ZMARZLINA

KOS - OSCYPEK ps. wolę o Jędrku dumać.

TAMA

TAOS miasto w Nowym Meksyku

ORANŻADA

Co jest grane? Czyli jak mam to rozumieć, czy skupić się na treści czy na obrazku?

TAPICERKA i co dalej?

W takim razie wskakuj na MAKS(i)MUS, tam będziemy maglować Jędrka :)

Ale się magiel zrobił :))

O, to miło, że się spodobał. Dziękuję :))

Jak chcesz mnie poznać z innej strony, to zapraszam do MAKS(i)MUS, tam jest inny klimat, może Ci się spodoba? A tymczasem dziękuję za czytanie, wiersz powyższy jest subtelny i delikatny, pazurek- nie tym razem. Pozdrawiam ciepło.

Bardzo dziękuję Waldemarze, zdrowia życzę

To się cieszę :))

Zgrabny, pisany, co serce podpowie, tak myślę, ponieważ w innym razie byś inaczej zakończył. Logicznie patrząc puenta nie pasuje do wcześniejszych wersów, ale czy w poezji musi zawsze chodzić o logikę? Podoba mi się, nawet układ ciekawy, „trójkąt schodzący bokiem” ( tak kiedyś to ujęłam w „To, co lubię”) pozdrawiam :)

Pod jabłonią samotności patrzę w górę widzę błękit słońca strumień płynie, sięga zwątpieniami wołam ciszę nie chcę, by się ktoś dowiedział, że rozmawiam z korą drzewa głaszczę pień, policzek tulę tylko ono mnie rozumie dzisiaj. W głębi duszy głośno krzyczę kocham przestrzeń kocham życie lazur nieba spływa deszczem kropelkami co szeleszczą z oczu łzy są niepotrzebne na jabłoni biel różowa wiankiem z liści przepleciona lubię miejsce, gdzie rozmawiam z przyjaciółką. 27.03.2018r.