Deonix_

Zaciekawił mnie tytuł. Treść również, bardzo podoba mi się emocjonalność tego tekstu, widoczna wrażliwość Peela, wzruszam się czytając jego zwierzenia. Puenta jest ciekawa, jednakże w moim prywatnym odczuciu - trochę tu nie pasuje, zdaje się być niezamierzenie prześmiewcza wobec osoby Peela a nie sytuacji, ale to może tylko ja mam takie wrażenie odnośnie ostatniego tańca poprzedzonego rozłożeniem rąk. Sam przekaz odczytuję jako chęć uwolnienia się od problemów tuż przed śmiercią, by umrzeć będąc wolnym człowiekiem, albo też Peel upatruje wybawienia w śmierci właśnie, może ona stanowi dla niego wolność. Nie krystalizuje mi się to jakoś szczególnie wyraźnie, ale mam wrażenie, że ta druga opcja jest bardziej prawdopodobna, a tej pierwszej może sama bym chciała :) Osobiście lubię też bogate obrazowanie w tekstach, mnogość metafor. Mogą to być zarówno piękne, baśniowe jak i wstrętne, realistyczne obrazy. Tutaj mi trochę tego brakuje. Ale to tylko moja prywatna prywata, nie przejmuj się :) I tak mi się Twój wiersz spodobał :) Pozdrowienia :)))

Ładnie, ładnie - skocznie, pogodnie, beztrosko. Sielski obrazek piórem skreśliłaś. Fajnie zakręcone rymy i rytm porywisty. Chociaż puenta w porównaniu do reszty utworu zdaje mi się pewnym ciężarkiem w tym folkowo-karanawałowym kawałku :) Jeszcze Ci pewien drobiazg pokażę: Wszystkiego miłego, pięknego i fajnego w Nowym Roku :) D.

Osobiście uważam, że wyraz "często" nie jest konieczny w tym wersie. Ale to moje zdanie :) Cenny przekaz, zabieram go do swojego życia :) Pozdrowieństwa i najlepszości z okazji Nowego Roku :)

Zgadzam się. Ale to nie znaczy, że trzeba na siłę poprawiać. Poza wyżej wspomnianym- podoba mi się :) Pozdrawiam :)

Nie ma to jak powiew świeżego czasu :) Fajna miniaturka, przywołuje mi na myśl pewien dowcip, ale nie pamiętam dokładnie jego fabuły :) Wszystkiego naj :))))))) D.

Ładny wiersz, niosący nadzieję i pocieszenie, w połączeniu z fajnym obrazowaniem. W sam raz na Nowy Rok :) Wszystkiego naj, naj dla Ciebie i PL :) D.

Bardzo ciekawie napisane :) Też niejednokrotnie miałam ochotę się wyciszyć w Sylwestra, więc Peelkę rozumiem :) Rozumiem też brak jakichkolwiek szumnych postanowień :) Najlepszości :))))

Spóźnione nieco, ale szczere : Wszystkiego, co najlepsze :) A za wierszowane życzenia pięknie dziękuję :) D.

Malowniczy i klimatyczny wiersz, spodobał się, mimo dość ckliwej puenty. Początkowo: nie skrystalizowała mi się ta przekorność, bowiem mocno powiązałam śmierć z wykrwawieniem. Ale przecież za żałobne uznaje się inne kolory, bynajmniej nie czerwień. I to też ma swoją głębię. Wszystkiego naj w Nowym Roku :) D.

Lepiej i to o dużo :) A tak w ogóle to witam w Nowym Roku :) Wszystkiego dobrego :)

To co powyżej do poprawienia, tak na początek... Rozważania może i ciekawe, ale mało to poetyckie w moim odczuciu. Poczekamna coś fajniejszego :) Pozdrawiam :)

Dobre :) Bez zastrzeżeń :) Powtórzenie na końcu - jak dla mnie - clou :) Pozdrowienia :))))))))

A tak poza tym, to fajne, mocne, fizjologicznie odczuwalne wtręty :) Bom zapomniała uprzednio pochwalić :))))))

https://poezja.org/wz/Plath_Sylvia/5575/Lustro Twój wiersz przypomniał mi o tym powyżej :) Choć wg mnie nie jest on tu najlepiej przełożony, aczkolwiek swojego przekładu nie odważę się tu zamieścić :) Co do Twojego wiersza, to... w dużej mierze zgadzam się z WarszawiAnką, bo bajzel to tu jest. Osobiście nie lubię, gdy ktoś pisze tłustymi literami, ale to szczegół. Bardziej razi arytmia, pozwól, że pokażę, co mnie uwiera najbardziej: celem zachowania rytmu mogłyby to być "głupie dowcipy" poza tym - dalej piszesz o błahych szczegółach - więc czego tu się bać ? co prawda pozwala rytm zachować, ale w wierszu to dla mnie groteskowe i nieodpowiednie wyrażenie; I na tę chwilę ode mnie tyle :) Powodzenia :) I pozdrowienia :)

Dołączam się do pochlebstw, ponieważ też mi się podoba :) Oto przykład jak można gęsto powtykać zaimki i nie podrażnić czytelnika :D Pozdrawiam :)))

"zmienią się w prawdę" osobiście bym dała, bo zarówno iluzje jak i dłonie masz tu w liczbie mnogiej. Poza tym : w pierwszej chwili przeczytałam "ciągle"; Ale jeśli to ciągnięcie jest tu dla Ciebie istotne to (osobiście) część tego wersu rozpoczynającą się od "ciągnę" przeniosłabym do następnej linijki. Ale ja enteromaniaczka jestem :) Pozdrowionka :)

Fajny tekst :) Troszeczkę uwiera mnie: ta inwersja, ale nie mam pomysłu na przekonstruowanie, więc niech zostanie :) Nie przejmuj się moim marudzeniem, ja od jakiegoś czasu kawy nie piję, także tego... Jeszcze mam herbatę, ale też pewnie nie za długo potrwa to posiadanie :) Pozdrawiam :)))))))))

Ale wtedy mówi się o zapijaniu prochów, a nie zapijaniu prochami. Konstrukcja gramatyczna ma znaczenie. Sorry, Tetu, miałam się w dyskusję nie wtrącać, ale nie wytrzymuję :D Poza tym, Maryś, czy ja wiem, czy nikt nie połyka proszków bez popijania? Ludzie miecze połykają, a tabletki nie połkną ? :D

A to też przepraszam :) Serio, nie chciałam, żeby tak to wybrzmiało :) Coś ostatnio nie formułuję myśli dyplomatycznie, poza tym - wspominałam tu chyba dość często, że nie jestem empatyczna, w związku z czym bierz czasem na mnie poprawkę, że coś palnę i nie przewidzę czyjejś reakcji na swoje słowa :) Jeśli Ci coś nie podpasuje, to mnie uświadom, jak odbierasz to, co napisałam, bo nie lubię żyć w niewiedzy i niezrozumieniu :)

Dobry, powtórzenia nadają mu uroku i trafności. Spodobało mi się zaproszenie Księżyca na herbatę :) Rytmicznie też bez zastrzeżeń, czyta się gładko. Chyba go zapamiętam :) Pozdrawiam :)

Jak dla mnie wiersz dosyć interesujący, refleksyjny. Ale mam pewne zastrzeżenia: chyba "grała", skoro gitara, a więc ona; trochę za blisko siebie te powtórzenia, jak dla mnie; pleonazm; należałoby się zastanowić nad przeredagowaniem tak, by nie uszkodzić rytmu; trochę to niezamierzenie groteskowe, w moim odczuciu... wykrzywia rytm i to boleśnie; należałoby się zastanowić nad tym fragmentem, wg mnie. Natomiast ten fragment mi się szczerze spodobał. Ogólnie - wiersz wg mnie ma jakiś potencjał, tylko wymaga pewnej obróbki technicznej i zarysowania jako tako spójnej narracji, bowiem czytając ma się wrażenie rozstrzelenia sytuacyjnego, np.: te dwie zwrotki mi się nie spajają w sensowną całość; to co powyżej z tym czterowersem też mi się jakoś nie łączy za dobrze; Narazie z mojej strony tyle :) Powodzenia, poczekam na coś lepszego :)

Z tym, że ja Cię do żadnych zmian nie przymuszam, żeby nie było :)

Wg mnie nie, ale pod moimi utworami często gęsto piszą, że nadpowiadam :) Ale ja nie jestem typową literatką :) Można by jeszcze zamiast określenia "prochy" podać nazwę rozpuszczanego preparatu, wtedy żaden/żadna niehumanist(k)a się tego nie przyczepi :) I nie będzie nadpowiedziane w kwestii stanu skupienia :)

W takim wypadku napisałabym o zapijaniu rozpuszczonymi prochami albo roztworem prochów :) Ale to mój punkt widzenia :)

Ciekawy, bardzo plastyczny wiersz. Już sam pomysł, by cierpienie Peelki nazwać światłowstrętem mi się podoba. Jedna fraza mi nie leży pod względem merytoryczno- logicznym: "prochy" sugerują mi substancje w stanie skupienia stałym, co z marszu odrzuca "zapijanie"; Jak dla mnie mogłoby to być "zabijanie" albo "zagryzanie", "zasypywanie", "głuszenie" etc.; Dalej z kolei piszesz o osiemdziesięciu procentach, co mnie przywołuje na myśl alkohol, a ten jest znowu powszechnie dostępny w postaci płynnej. I prochy pasują tu jak wół do karety. Co prawda ostatnia strofa może być zbiorem antytez i oksymoronów, ale osobiście polecam Ci tę konstrukcję przemyśleć. Nie miej mi tego za złe, proszę :) Pozdrawiam :)