Czarek Płatak

Od czasu do czasu zdaża mi się czytać te moje wierszydła na głos i nagrywać na dyktafon. Poniżej link do powyższego :) https://www.dropbox.com/s/d08dcs0dry0rf9k/Potem już tylko a.wav?dl=0

@Ilona Rutkowska, @pomaranczowy.kot Dziękuję serdecznie za odwiedziny :)

Bardzo się cieszę, że rozweseliłem i rozmarzyłem (nie rozmnożyłem, haha). Odpozdrawiam!

Czarująco. Czuć tu już jesień. Fajny rytm i obrazowanie. Miłego popołudnia!

Gdybym mógł skupiłbym się tylko na tej najgorętszej kochance, co światu najdłuższe dni daje. Może trzeba było migrować na Antypody? Oby Babie Lato dopisało. Fajny wierszu!

Bardzo dziękuję za ciepłe słowa. Ty masz ją na pewno :) Chwile staram się sączyć przez słomkę i w każdej, nawet najnudniejszej znaleźć coś dla siebie, ale mam też bardzo silne rozwinięte poczucie przemijalności. Może stąd u mnie taki pęd do stopklatek.

Dziękuję. Tak, wprawiam się w umiejętności zatrzymania chwili, ale z czasem ta sztuczka mi się niestety nie udaje... :)

Zazdroszczę. Chciałbym mieć taką moc. Moc pozdrowień!

Dziękuję Luu! To trochę takie moje pożegnanie z ustrońsko-grotnickimi lasami...

@MaksMara, @Alexandra O., @Waldemar_Talar_Talar, @pomaranczowy.kot Ślicznie dziękuję :))))

Potem już tylko Najpierw jest ścieżka, szyszki na ścieżce, ślad buta wciśnięty w błoto, i żuczek drepcze przez jego wertep, tuż obok pokrzywy rosną. Nad pokrzywami akacja wróżka, „kocha, nie kocha... ” — pamiętasz? bez, dzika róża, jeżyny, upał, zapach iglasty powietrza. A potem sosny są i brzóz nogi, ubrane w białe sukienki, zielone włosy judzą obłoki, potem już tylko jest błękit.

Masz kudłate myśli moja frywolna koleżanko ;) a nie, czekaj Freud powiedziałby pewnie, że to klasyczny Fehlleistung, ale @Nata_Kruk zaręczam, że to zwykły byk jak stodoła :D

Eeech, już mi bokiem wychodzą te literówki. Co prawda rozmnożyć też mi się udało, ale oczywiście nie o to tu szło. Dzięki za czujność i chęć niesienia pomocy ;)

@Jacek_Suchowicz Dziękuję za wizytę!

Lubię wszystkie pory roku, ale lato zdecydowanie kocham naj. Jest mi też niezwykle przyjemnie czytać o Twojej słabości do mojego pisania. Każda taka uwaga jest dla mnie jak woda na młyn mego pędu, ku tworzeniu. Dziękuję :))

Ależ cała przyjemność po mojej stronie. Przepraszam za literówki. Zawsze się jakieś wciskają :|

Zdaża się. Na ogół staram się wiedzieć dokąd prowadzę wiersz, ale bywa, że sam siebie zaskoczę :) Ukłony ;)

Bardzo dziękuję za miłe słowa. To jednak wyzwanie rozmarzać kobiety. Tak myślę. Jeśli zatem udało się choć troszkę, to cieszę się niepomiernie. Uszanowanie :)

Jest jeszcze wcześniejszy Upał, który w myślach do tego samoistnie właściwie powstałego mini cyklu wliczam. Nie wykluczam możliwości dopisania czegoś :)

No właśnie. Pytałem troszkę przekornie. Sam na kilka osób zatrzasnąłem serce i siebie permanentnie. W dzieciństwie jeszcze dostałem tomik poezji Mickiewicza dedykowany cytatem z tegoż o tym, by serce mieć i w nie patrzeć. Wtedy jeszcze (miałem 7 lat) nie do końca rozumiałem te słowa, ale dorastałem, a one rosły ze mną i wypaliły się we mnie ogniem. Staram się zatem tak iść przez życie, by czuciem i wiarą nań patrzeć.

Wiem, wiem. Zdaję sobie sprawę, że nie bardzo się da. Staram się jednak oddychać otoczeniem do dna płuc i oczy wpatrzać do granic.

Dziękuję Jasiek! Moje niskie!

A kiedy zamykać?

Baw się dobrze! Treść wiersza skojarzyła mi się troszkę z filmem pt. Nostalgia. Polecam jeśli nie miałeś okazji ;)

@Wojciech Bieluń -Targosz Podziękowania za odwiedziny!