Ranking

Za oknem spójrz, jest biało. Śnieżny puch wszędzie pada. W te dni świąteczne, zimowe, ja, Tobie życzenia składam. Życzę Ci dużo zdrowia. Pogody ducha, radości. Wszystkiego najlepszego. Spełnienia marzeń, miłości. Byś nigdy smutna nie była. Niech twarz Twa będzie radosna. Teraz gdy nie masz lat dużo. I wtedy, gdy będziesz dorosła. By wszystkie ziemskie kłopoty, z daleka Cię omijały. By życie Twe było czyste jak śnieg lecący, ten biały. Do życzeń mych, już Sama, dołącz jakieś życzenie. W wigilię, łamiąc opłatek, zapewnisz mu spełnienie.

Taka jesteś niepraktyczna i rozrzutna, gdy znów pławisz się w zachwytach i wzruszeniach. Na co komu tyle westchnień i energii, przeznaczonej na ten marny puch tworzenia. Komu przyda się bogactwo skryte w słowie i czy dzisiaj jakąś przyszłość ma liryka? Po co mnożyć wciąż refleksje bez umiaru , kiedy w życiu coraz więcej pytajników. I przekupić cię nie można byle słówkiem, choć okazji miałaś wiele poprzez wieki. Lecz uparcie wstajesz nawet pośród zgliszczy, by ujmować się niezmiennie za człowiekiem.

uraczone śnieżycą gałęzie dębów i ostrokrzewów jak olśniewające skrzydła wschodzącego słońca łączą brzegi strumienia a w jego czarno-białych odcieniach piękno brzasku płonie rumieńcem martwych liści niczym jesienna baśń o perłach ukrytych w leśnym poszyciu

a kiedy byłem małym dzieckiem to tak niedawno w końcu było na gwiazdkę wjeżdżał pod choinkę gwiazdor kominem cudu siłą lokomotywa za nią w rzędzie sznurek wagonów kolorowych jabłka, orzechy i susz wszelki więc każdy wagon wyróżniony gdy przyszła pora po Wigilii i znane hasło po nim rwetest nie ważne było jaki prezent cieszyłem się jak dziecko przecież

rozpal ogień niech płonie niech grzeje marzenia pofruną znajdą swoje miejsce wychodząc z cienia 4.2024

-Mistrzu, czas leczy rany, które żyć nie dają. -Tak, rany się zagoją, lecz blizny zostają.

Pomimo kolejna jesień tak jak przed rokiem szarości zmierzchu za nimi grudzień zapach choinki przed domem czeka żeby rozbudzić pragnienia w ludziach zmarniały przecież nieco wyblakły a to co ważne gdzieś się skleszczyło bo na przedmieścia rzucają wnyki w cyfrowych światach czarne wdowy przy futerałach ludzie zgnębieni szukają piątych czy ósmych skrzypiec a w samym środku kwanty energii znowu próbują serca ożywić grudzień, 2024

Za trzy dni najmilsze Święta. Kto takie jeszcze pamięta? – Mróz, śnieg, sanna, z karpiem wanna i „fidele” na prezenta. życzę Wszystkim Forowiczom Radosnych, Zdrowych, Spokojnych, Ośnieżonych Świąt

każdy ma jakieś drżenie w sercu bo nawet jeśli nie przeżył to widział u innych a jak nie widział to słyszał każdy ma jakieś drżenie w sercu

żeby nie chciał zdrowaśki klepali śpiewali trzy noce ciszę odpędzali aż przyszły cheruby czarne wiekiem nakryły na barki uniosły wyniosły wróciły po chwili poodwracać stoły nogami do góry - żeby z powrotem nie przyszedł żeby nie chciał się kłaść

W pierwszy dzień życia Przyniósł pustą kartkę, Świeży, pilny uczeń, Przyszedł z długopisem. Chciał wszystko zapisać, Z wszystkiego notatkę. By nigdy nie wpaść W nieznane okolice. W drugi dzień trzynastego zeszytu, Płacz towarzyszył ciekawości braku. Wszystkiego spróbować, 'Co ludzkie nieobce', A jednak to życie traciło na smaku. W ostatni dzień życia Przyniósł pustą kartkę, Jak w każdy, Bo ciągle się uczył na nowo. Bo szczęście to radość Odkrywać co rzadkie, Opis starego Nowym dać słowom. Powiedział: "Posłuchaj, nim sam tutaj będziesz, Schemat zawęża Ci tylko granice. Ważniejsze byś w życiu na dźwięk budzika, Wstawał z uśmiechem, a nie z długopisem".

@Leszczym poczucie humoru i dystans do siebie dużo ułatwia:)) Dziękuję i pozdrawiam:) @andreas lepiej bym tego nie ujął:)) Dziękuję i pozdrawiam:)

dedykuję Iwonaromie Najfajniejsze są rozrywki umysłowe; jak krzyżówki, szachy, kostki albo brydż. Co do wrzenia doprowadzą każdą głowę, ruszą umysł, który chętnie sobie śpi. Bywa: słychać w wystąpieniach i debatach. Nie uświadczysz w nich logiki choć za grosz. Jakby wątek szedł pod górkę i mataczył, wygarniając z dna rynsztoków samo zło. Chociaż wszystko jest ubrane w ładne słowa, jak porządek, rozliczenie, spadek cen. Biedny honor, gdzieś w kuluarach się pochował, a zamordyzm, już reguły prawa gnie.

Nie pokalał z Niepokalanowa chłop księżyca, choć go łysa głowa z drogi dobrej, w nowiu, na manowce powiódł. Ledwie ćwierci zeń ich w noc, na drogach.

dzisiaj już chyba nic nie napiszę wiatr mnie kołysze i cisza gra znów obserwuję i znowu słyszę wartość niezmienną co we mnie trwa dzisiaj już chyba nic nie napiszę pomyślę dłużej popatrzę w dal smutek uderza w duszy klawisze samotność w senny otula szal.

Schodziliśmy się z A ładnych kilka lat. Cóż, postanowiliśmy zbudować relację. Chcieliśmy ją nawet postawić na skale, choć zdaje się grząski grunt się z tego zaczął robić i to w dodatku systematycznie. Potem się pobraliśmy, bo przyszedł czas na legalizację związku. W sumie wesele miało wydźwięk nie najgorszy. Były, owszem były, żwawe tańce. No a potem grunt zaczął uciekać nam spod nóg, a okoliczności zewnętrzne były najogólniej mówiąc niezbyt sprzyjające. Cóż, doszliśmy do przekonania, że dochody trzeba zaplanować. Że trzeba przewidzieć możliwość rozstania. A, pragmatyczna jak A mają w zwyczaju, ot nie mówiła o każdym zarobku. Ja również, gdzieś lokowałem trochę ukrytych małżeńsko dochodów. Z jakich powodów? Ano takich, że niespecjalnie byliśmy siebie pewni. I że powstał w naszych głowach czarny scenariusz, a właściwie nawet dwa równoległe czarne scenariusze. Można nawet podsumować, że ze sobą zgodne. No ale potem przyszły na nasz adres dwa pisma z urzędu skarbowego. No i dopiero wtedy zrobiło się między nami „zabawnie”. Cóż, od tamtej pamiętnej draki nad drakami oboje, bo ja i A, jakby ująć, oględnie mówiąc nie przepadamy za urzędem skarbowym i jego demaskatorską rolą w naszym dość skomplikowanym życiu i nie najłatwiejszym związku. Krótko mówiąc całkiem sporo było tego wyjaśniania, a sam wymiar podatków nie był wcale najważniejszą z zapadłych kwestii. Najciekawsze w tym wszystkim były nasze miny. Układały się bowiem w piękne poplątanie z pomieszaniem niewinnych ocząt z szelmowskimi uśmiechami. Warszawa – Stegny, 21.12.2024r.

między książki smutki wcisnął w butelce łzy ukrył - na strychu żale schował zaś w piwnicy nieudane dni uwięził bardzo go cieszą owe decyzje dlatego uchyla okna i drzwi by uśmiech się nie wstydził tylko śmiało zagościł żeby upiększył marzenia i sny by się nie musiał martwic o jutro przez które musi przejść aby smutki żale złe dni nie dokuczały by radośniejsze były kolejne by czuł że warto obok nich być

@Marek.zak1 blizny których nie widać bolą bardziej - pozdrawiam

„Contra vim non valet ius” [1] Lecz, gdy sił nie staje: Cóż? Lecz, gdy agresji brak: Nóż? – Dylematy Hamleta. – Myślisz nie twe? A gdzie tam, – Eius lupus [2] [3]masz wszak sam. PRZYPIS [1] „Contra vim non valet ius.” – „Wobec przemocy prawo bez mocy.” [2] „Homo homini lupus est, quom qualis sit non novit [...]” („Człowiek człowiekowi wilkiem, bo nie wie jaki jest [...]”) Plaut (Titus Maccius Plautus (ok. 250-184 p.n.e.) „Asinaria” („Osły”, „Komedia ośla”). Inaczej tłumaczy Plauta p. Ewa Skwara, więc jej ustąpię: „[…] Człowiek dla człowieka jest wilkiem, nie człowiekiem, zwłaszcza gdy z daleka i nie zna zbyt dokładnie.” Z przekładu p. Ewy Skwary w: „Plaut Komedie”, tom II, w części „Osły”, (bo dalej także ciekawa „Misa pełna złota”), Pruszyński i S-ka S.A., Warszawa, 2003, str. 71.) [3] Na przykład, że nie trudno znaleźć drapieżniejszego od niego. Ilustracja: Program „Imagine” pod dyktando Marcina Tarnowskiego „Wrogowie dzisiejsi i przyszli”.

@aff piękne dzięki:) @andreas również dzięki, pozdro!

U mnie w Toruniu również nie było żadnego Św. Mikołaja i żadnego Bożego Narodzenia, ale był Gwiazdor i była Gwiazdka. I do tej pory nie mam nic przeciw temu nazewnictwu, chociaż mieszkam w Częstochowie już strasznie długo. Smacznego karpia życzę. "Święta Bożego narodzenia, radość wszelkiego stworzenia. A najbardziej cieszy się chyba, indyk i ryba." - Sztaudynger

W razie czego mój w salonie sprzedazy Orange 🥸

Zawsze mnie cieszy, gdy ktoś tak ładnie nie rymuje :)

@Amber @Amber No i może dlatego szukam żony na 4 godziny w tygodniu, ale to zdaje się duże jest mission impossible :)

Zimy już nie ma, jest słoneczko:)

ten taniec to jemu zapewne pokażesz gdy w noc sylwestrową już będziecie razem

i Tobie też życzę panie przemiły aby Nowy Rok dał więcej siły by zdróweczko było kasiorki trzosik i Bóg Błogosławił kochającym okiem ...

... :)

@andreas ... duch powinien był z lekka opaść, ale potem ma się podnieść..;) Dziękuję za obecność. @aff ..... hmm.. smutne, powiadasz.... wg mnie nie wszystkie. @MIROSŁAW C.... @Leszczym... dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam Was świątecznie

@Jacek_Suchowicz samo życie :) Pozdrawiam również @andreas i to jest libido:) pozdrawiam

@violetta ...a ja kochana już nie uwielbiam...w tym świata pędzie''zapominam ''czym hortensja jest''. @Bożena De-Tre Dobrze że mi przypomniałaś....już Świątecznie pozdrawiam licząc na wyrozumiałość z Twojej strony.....

na chandrę najlepszy grudzień nigdy nie zawiedzie

ładny obrazek - akwarela zatrzyma mnie na kilka chwil chociaż podtekstu tutaj nie ma wyobraźnie ruszył - miło mi :)

jak zwykle raz na jakiś czas zaciekawisz między książki smutki wcisnął skrył w butelce gorzkie łzy powynosił żale wszystkie nieudane związał dni :)

@Leszczym Mrowie uśmiechu. Pozdrawiam.

@Nata_Kruk @poezja.tanczy @andreas Dziękuję bardzo. Pozdrawiam.

wiesz, dałbym tu co najmniej kilka serduszek,gdyby się tylko dało

ojoooo wow całość wow jak to może przechodzi zupełnie bez echa. Nie kumam

mrrrr, przyjemnie czytać

ooo, w urodziny?!? żartujesz:)) nawet nie wiesz jak mnie taki przypadek cieszy . Teraz już nie zapomnę - dzień po Morrisonie ;)

Ładnie rozrzucone literki, prawie jak życzenia. Pomyślności :-)

gdy sobie golnę małe co nieco i władcą świata zaraz się staję to dziwnie jakoś wciąż mnie podnieca taki sułtański mój własny harem Pozdrowionka.

Ładnie umiałaś sobie wytłumaczyć powód istnienia ciemności. Ciemność, która ma swój początek i zawsze dobry koniec, jest nawet kojąca. Pzdr :-)

Znałem takiego jednego, choć było ich zapewne kilku. Lekkoduch. Nie wiem, czy jego ciało było lżejsze od ducha, czy na odwrót (w sumie ciężko to zważyć). U niego przez miesiące, o ile nie przez całe lata, było tylko dzisiaj i nic więcej. I nic mniej. Warszawa – Stegny, 16.12.2024r.

Iksy łbu? Tak Orban, na brokatu błyski.

@Natuskaa ...niebo tworzy.

Napięta struna. Łowy do woja. Jajo wody woła, nurt SATĘ i PAN.

skrzydło motyla drży w porannym świetle Cisza snuje tajemnice gubią się myśli Spokój jak mgiełka co z pola się unosi A nowy dzień budzi się w barwach, co jeszcze nie zgasły

patrzę jak się rozpadasz jak znikasz w szczelnie zamkniętej butelce pamięci głębokiej bez dna

Mistrzu, czy ten, kto pyta naprawdę nie błądzi. Jeśli zapyta diabła, do piekła wnet wstąpi.