Ranking

Trudno ukryć kilogramów nam przybyło siwe włosy a na twarzach tańczą zmarszczki ale w oczach dalej świeci stara przyjaźń to argument że naprawdę było warto było warto spotkać znowu się po latach powspominać to co razem się przeżyło opowiedzieć jakie los Nam rozdał karty i jak życie naszej klasy się toczyło z naszą Jolę wiecznie młodą uśmiechniętą która zawsze przed dyrekcją nas broniła miło było zrobić pamiątkowe zdjęcie poza matmą czegoś więcej nauczyła wiatr młodości porozganiał nas po świecie trzeba było jakoś przyszłość poukładać lecz po latach chyba doskonale wiecie najważniejsze właśnie takie są spotkania

nie śpię myślę jakby tu odpocząć schować się we mgle daleko od niepokojów szargających światem jakby tu uwierzyć w pęczek cudów i gdzie tego zdrowia szukać nie śpię noce mijają ja leżę moszczę ciało wygodnie chwilę układam płasko i wałkuję to szczęście cicho ciepło razem żadnych ostrych słów szklanych ludzkich żyć nie śpię wertuję coś w pamięci jakbym od zawsze wiedziała że krucha to już bywała sąsiedzka sielanka i dobro ma różne twarze zależy czy jest syte czy burczy mu w brzuchu nie śpię czekam dobrych wieści że lęki poszły i zginęły że przylecieli kosmici zatrzymali ten obłęd zło zadusiło się samo ciężarem win przytłoczone a pozostała łagodność nie śpię

próbować próbować i jeszcze raz próbować a później dojść do wniosku że nic tak dobrze nie zrobi szczęściu jak dać mu święty spokój

przykuci do własnej niemocy z widokiem na złe prognozy marzą o codziennych prostych chwilach które nagle zyskały urok fajerwerków

Marzyła cały dzień, Żeby się położyć, Teraz cały ten czas, Wieko nad nią ciąży. Pięć cyprysów uformowanych na kształt pięciu wdów wbijały wzrok w ziemię. W dole już leżała jej trumna, zwykła i skromna, zupełnie jak jej dusza. Pudło z ciałem leżało tak nisko, że wydawało się, że mgła tworzy tam całun. Nie padało. Tak jak chciała. Do wzroku tego, gdzie litości dała, I do tego, że na jej skroni znamię, Że życia nie miała, Tęskno mi, Panie. Za dłońmi co delikatne skarcenie, Podarowała mi za wczasu tanie Rady, co serca drgnienie, Tęskno mi, Panie. Każdy co kilka słów uronił łzę, ja natomiast co kilka łez wydusiłem słowo. Nie było ono dobre, ani też złe. Było odpowiednie. Tak jak chciała. Żałuję tych dni Co mogłem, a jednak zrezygnowałem, W koszmarach jako nadzieja się śnisz, Do domu nie zawsze wracałem. Wychowałaś jak uczyć, Jak należycie traktować damę, A ja dumnie nie zawstydzę się, Że miałem mamę.

Żyję bez pośpiechu I bez grzechu Zatapiam się W świecie idealnym Patrząc na niego Przez różowe okulary Czy naprawdę istnieje?

Szufla, stary (stara). Pewnego razu do pewnego kraiku, a raczej krainy, zwanej od dawna Szuflandią, przyszli oni. Choć możliwe, że od zawsze tutaj byli tylko jakoś inaczej się wychowali, nie wiem jakieś odmienne cytaty wyciągnęli z życiowych i szkolnych lekcji. Kiedy indziej uważali i kiedy indziej nie słuchali i tym samym urośli w inny konstrukt człowieczy. I ci oni, tak oni, nakiełbasili szufladki. Zresztą do kwadratu. Nie dziw się więc, że nie pasujesz. Nie wzdrygaj się przed byciem innym (inną), zwłaszcza od nich, bo w inności nie jesteś sam (sama). Po co ci o całe metry za głęboka troska? Kabanoska? Zresztą mnie najbardziej bawi, no naprawdę uśmiecha w tym przedziwnym maglu, że oni każą tobie po sobie sprzątać i serio całkiem sporo się w tym zakresie napracować :)) A ta praca, notabene ważna, zdaje się iść w jakąś niemalże nieskończoność. Warszawa – Stegny, 05.11.2024r. Inspiracja – Poeta FaLcorN (poezja.org).

ciągle zamiata nie ma przerwy goni - nigdy nie pyta jest potęgą zbudował świat księżyce słońca urodził nas z nim nie wygramy on był jest będzie matematyką każdego życia tylko on maluje obrazy danych chwil nie oszukuje ciągle tyka tyka

Młody poeta z Niewierszyna gdy tyko składać wiersz zaczyna, to traci natchnienie, wiec skarży się wenie: Ciągle rozprasza mnie dziewczyna!

W miejscu strzelistej wieży i kolumn wysmukłych Stos połamanych cegieł tworzy wieloznaczność, Sterczą kolczaste drzazgi zwalonej kopuły, W niebyt odeszło piękno, proporcja i gładkość. Na potłuczonych okien błyszczące okruchy Skrwawione słońce zerka wejrzeniem zdziwionym, A po gruzach się snują – jak zbłąkane duchy Światłocienie wypełzłe, blade, umęczone. Ponad pustką zbolałą, o barwie granitu, Brzmi pogłos sześciu dzwonów głuchy i mosiężny. W szarosinej oprawie zranionego świtu Wciąż trwa szorstki, chropawy, złowrogi, potężny, Choć dzwonów tych urwanych poranione ciała Pokrył już alabaster błyszczący i biały…

dziś piękna szukamy w nieoznaczoności to co widzimy staje się przeżytkiem metafory błądzące po nieistniejącym świecie próbujemy ubierać w znaną rzeczywistość mimo że nie potrafimy płynąć ich nurtem wychwalamy jako znawcy czy po to są tworzone malarstwo żyje podobnie w butelce Coca Coli Warhola widzimy wymyślone przez krytyków wizje fikcja imituje mądrość świat utopii w codzienności ma się dobrze 11.2924 andrew Podobnie w życiu, chwalimy to co nam dyktują …

czy wszystko od ciebie zależy śmiem wątpić w takowe stwierdzenie czasami się uda coś zmienić Ktoś tobie zaufał zawierzył :))

Mniej zależy od nas, nim nam się wydaje, ale nigdy nie wiesz, kiedy i jednak, to właśnie od ciebie zależy wszystko. Jak na drodze, moment. 🌼

za słowem stoję w kolejce po pokrzepienie a więc istnieje słowo święte to takie, które syci

Kowalowa na grzyby koło Dydni, zła na męża, szła z zamiarem perfidnym, nie zbierze mu kozaków, borowików, maślaków, upokorzy sromotnikiem bezwstydnym. Dydnia – wieś w woj. podkarpackim Pewna panna, mieszkanka Paprotni, wybrała się na grzyby samotnie, nie szukała sitaków, kurek, rydzów, bagniaków, jej się marzył bezwstydny sromotnik. Sromotnik bezwstydny - Phallus impudicus

w sensie człowieka to małpa nie wie zatem zawisła między ziemią a drzewem

-Mistrzu, mówią, że mądry Polak jest po szkodzie. -Ten, kto wyciąga wnioski, jest szacunku godzien, bo dobrze, gdy porażki za naukę służą, a takich, którzy nie chcą się uczyć, jest dużo.

Jestem tylko i aż Obrazem nienazwanym W swej nieporadności Wiatrem dla drzew W ciała sile i słabości Śpiewem słowika We wzruszeniu do łez Namiętności kochanką W zatrzymaniu po bezdech Szronem na szybie W smutku pustce Dotykiem czułym W uśmiechu znienacka Mruczeniem kota W Twej bliskości Jestem i to wystarcza

Okrągły, regularny, prosty; kto nie przecina się w nieskończoności. Wszyscy wychwalali swą prostotę. Jednakże przestrzeń – geometria jest zakrzywiona ! Z krzywizny może powstać prostota ?

Daj płynąć myśli! – Patrz na te stoki, Górskie strumienie, Które po trochu rzezają kamienie. Wtem kamień pęka! Tworzy łotoki. Wodę uskrzydla spadek wysoki!

@Poetry from DAD Idealnie karmi spokojem... oto człowiek wierszem potrafi odstresować . 👌

@Natuskaa przepraszam za "prostactwo" ale to jest fizjologia - bezwzględnie wpływa na sen gdy "ciężki żołądek" - sen niemożliwy - już nie mówiąc o wpływie psychiki ruch robaczkowy jelit a powyżej przyczyny bezsenności rozdrapane do imentu Pozdrawiam

@iwonaroma Delikatny stresik może być. ;)

I kto im zje na pokaz z gór i z dołu łodzi róg z zakopanej zmiotki?

Ludzie często odgadują zupełnie co innego z otaczającej rzeczywistości.

pomysł znakomity - metafora stara filiżanka jak stara kobieta jest i stara się nie przeszkadzać marzy aby ją tylko zauważyć lecz młodzi nie chcą z nią pogadać :))

I ma pot, paliwa. Zdrajcom emocja rdzawi. - Laptopami?

@jan_komułzykant Idea zbliżenia kulturalnego pomiędzy wszystkimi narodami Grupy Wyszehradzkiej zajmuje szczególnie ważne miejsce w moim światopoglądzie! Pozdrawiam!

już pół wieku nam minęło od matury życie ucząc wycisnęło swoje piętno każąc często kompromisom jakimś ulec miast kolejne ponaprawiać świata piętro gdzieś po drodze pogubiły się wartości przecież nowe swoją presją gmatwa we łbach ważne domy rezydencje posiadłości Boga dzisiaj już nikomu nie potrzeba Pozdrawiam

Wiersz fajny, a u mnie takich spotkań nigdy nie było. Z jednym kolegą jestem w stałym kontakcie, z kilkoma innymi z klasy jestem na fejsie i to wszystko. Klasa sąsiednia takie spotkania organizuje. Pozdrawiam.

Ulu, w ulu! Ululani na lulu. Ul, Ulana lulu. Ile mam uli? W ilu mam Eli? Matulu, w ulu - tam. O, narada i w Opolu - Tulo powiada rano.

Bardzo wzruszający wiersz. Super !

Fajnie :) A byli wszyscy?

Napięcie to wróg szczęścia...

@jan_komułzykant :) a jaki super komentarz! :) Dzięki i również pozdrawiam

@Poetry from DAD Sen nocą letnią bywa, ulotną chwilą nadzieję spowija. Biada tym którzy patrzą jak kobieta w diwę się zmienia, wszak i ona nie jedno ma imię Jam.... 😉 Pozdrawiam i chylę moje skromne czoło...w akcie uznania 👌

Ul opowiada, Ada i w Opolu.

Taki starzec Zosima (8) Gdy zapukano do drzwi, ocknął się z zadumy. Oprócz powitania usłyszał: Jezus powiedział: – Ty jesteś Piotr czyli Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą, krucjaty, inkwizycja, lawendowa mafia, pedofilia, pieniądze i przepych. Jan Paweł II przepraszał za grzechy Kościoła, papież Franciszek chciałby Kościoła ubogiego dla ubogich. Powiedz, czy to jest ten Kościół Jezusa? Starzec długo milczał, w końcu rzekł: – Na placu budowy dzieją się różne rzeczy, a ta budowa wciąż trwa.

@Rafael Marius - dzięki -

@Rafael Marius - dziękuje -

@Poezja to życie sami kreujemy własny świat więc może taki być - idealny ...dla nas :) pozdrawiam

@Dominika Moon ....."Do użycia sen niespełnionych pragnień weź i zabierz, nie periodyzuj, a idź przed siebie"... 👌 Całość to jeden wielki "SZTOS" A ten fragment "wyrwał mnie z butów"

@jan_komułzykant Najserdeczniej Dziękuję... Polecam także łaskawej uwadze mój artykuł zatytułowany ,,Słowiańszczyzna 44", do którego to mam szczególny sentyment... Polecam także szczególnej uwadze mój tekst zatytułowany ,,Słowacy o powstaniu warszawskim"! Przydałoby się popularnonaukowe czasopismo traktujące swą tematyką wyłącznie o historii i kulturze krajów Grupy Wyszehradzkiej Wspaniale byłoby gdyby takie czasopismo redagowane przez międzynarodowy zespół, ukazywało się w tym samym terminie na terenie wszystkich krajów Grupy Wyszehradzkiej...

słowami można wszystko ale nie zastąpią głodu jeśli nie da się ich przełknąć super :) Pozdrawiam.

@Łukasz Jasiński Ja z kolei coraz bardziej próbuję starać się być lawirantem. I gdybym był zdrowszy lub chociaż pewniejszy swojego zdrowia naprawdę dużo lepiej widziałbym komizm, niebywały komizm właśnie tego magla ;))) @Łukasz Jasiński no i pamiętam, że takiej jednej dziwnej podpisałem stronę A 4 de facto in blanco ;)) I mam tylko nadzieję, że na tej kartce nikt nigdy nic nie dopisze ;))))

Coraz częściej widzę w lustrze jego oczy, przyłapuję się czasami na jej geście. Choć oboje z tego świata już odeszli, w jakiejś części żyją przecież we mnie jeszcze. Z drugiej strony czeka Niebo albo Piekło, ostatecznych prawd otchłanie niezgłębione, póki żyję, tu w jej geście, w twarzy jego, powracają coraz częściej we mnie do mnie.

@Adaś Marek Właśnie i to pan ma problem: nie jesteśmy na per TY (chamstwo), a użył pan słowa "poganina" w sposób pogardliwy (nienawiść) i to - "szkoda czasu" - (lekceważenie) i to - "sorry" - (brak szacunku dla polszczyzny), nie, proszę pana, to nie jest dyskusja, tylko: odpowiadam na pańskie ataki personalne i używam merytorycznych argumentów opartych na faktach historycznych i dowodach naukowych, otóż to: Biskupin ma około 4500 lat, a pana religia? Nie, nie zmienię zdania: jestem pogańskim racjonalistą - libertynem i intelektualnym biseksualistą - uniwersalnym i mam prawo być kim chcę - pozwala mi na to ustawa zasadnicza - Konstytucja Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej, moje święta: Jesienne i Wiosenne Dziady, Szczodre Gody, Jare Święto, Noc Kupały i Święto Plonów: z punktu widzenia prawnego jest pan obcym przybyszem na mojej Ziemi Słowiańskiej, zresztą: w Polsce jest około 7 milionów uchodźców wojennych i nielegalnych imigrantów, póki jest spokój - niech sobie żyją, jednak: zgodnie z prawem - w każdej chwili możemy ich wyprosić, proszę więc szanować Świętą Matkę Natury, Światowida, Babę Jagę (dobrą czarownicę - opiekunkę dzieci) i Peruna (boga błyskawic) i miłych snów. Łukasz Jasiński

@egzegeta Dziękuję, że przedstawiasz czytelnikom osobę Dorothy Donegan, bo jak twierdzi Wiki(pedia), była niezwykle utalentowaną Artystką. A trzeba dodać, że żyła w czasach, gdzie ani kolor skóry ani płeć, nie dodawały splendoru. Swoją drogą bardzo orzeźwiający utwór. W sam raz na szarugę za oknem. Pozdrawiam.

Bo każdy za czymś tęskni..