Ranking

Głównie ze względu na wielkie ametystowe oczy, umówiłem się z Yennefer z Żabki. Kiedy przy trzeciej lampce wina zapytałem nieśmiało co myśli o składzie izotopowym wody w rejonie zapadliska przedkarpackiego, odparła, sprawdzając godzinę w telefonie, że to był chyba zły pomysł. Zapłaciliśmy osobno.

napawaj mnie zachwytem dostrojoną do fal kwiatów czerwonych maków na sukience usłyszmy się miedzy gałązkami mój truskawkowy księżycu

kiedyś nie miałam w sobie tej odwagi mówiłam wszem wobec jakie to żałosne teraz mam i nie wiem co mnie powstrzymuje skoro tak bardzo pragnę stać się pustką nie mam już siły aby udowadniać kopać się z koniem przetrwać niemożliwe ilekroć zacznę nie cieszy mnie postęp ilekroć zaniecham czuję się podle wciąż żyję na lęku czas nie chce spowolnić a kiedy przez chwilę poczuję się dobrze dręczą mnie flashbacki koszmary ustronne Info ws. wiersza - ostatnio jestem bardzo zajęta i zapewne na ewentualne ślady obecności odpowiem po dłuuuuuuuugim czasie. Nie martwcie się o mnie :) Po prostu potrzebuję spuścić ciśnienie publikując wiersz. Deo

lubię poranki pachnące kawą gdy chleb na stole czeka przez okno słońce zagląda lubię noce ozdobione gwiazdami gdy świerszcz melodyjnie gra owe lubienia moim sensem którego się nie wstydzę bo zawsze racje ma lubię te ranki oraz noce z nimi zawsze wygrywam czuje się jak w baśni tak moi drodzy te noce i dni podarował mi los dlatego szacunek dla nich mam staram się je zrozumieć bo wiem że moje życie z nimi to piękny dar

@andrew Nad formą faktycznie jeszcze mógłbyś popracować, ale liczy się cel, a ten jest chwalebny. Każdemu potrzebna jest wiara. Współcześnie ludzie pokładają ją w różnych rzeczach. Pozdrawiam :)

...kiedy spieszyć się nie ma do czego bo już wszyscy dawno pomarli przypomni szmerem biblijne drzewo że srebrne słońce z ciszą skamieniałą kocha ono najbardziej...

On zarabiał, a jej się wydawało.

Pomysłem faktycznie nienajlotniejszym są porachunki z numerkiem, albowiem ten na zasadzie lustrzanego odbicia z powyższej okoliczności wykręci tylko jeszcze większe liczby. Zresztą oni, którzy są i to naprawdę powinni już wiedzieć, że numerki nie są od tego, a od czegoś diametralnie innego, bo od powiewów przyjemnej i wygodnej chwili oraz od nawiewów swobody, dzięki czemu jeszcze czasem tutaj idzie złapać powietrze w płuca i trzewia. A przecież wszyscy wiemy, że oni niejedne takie raz mniejsze innym razem większe, a nawet niekiedy całkiem duże od dość dawna przecież mają na koncie. Wiemy również doskonale, że zawsze je mieli, a nawet mieć je będą w tak zwanej przyszłości, zresztą najbliższej, bliższej i dalszej, a nawet najdalszej. Warszawa – Stegny, 29.06.2024r. * autora niniejszego tu i tam nazwano kiedyś numerkiem, a autor istotnie nim jest i jak najbardziej dalej nim być chce. * autorowi nie pozostaje nic innego, jak im, którzy są te numerki dalej - konsekwentnie - wycinać, we właściwym i jedynym słusznym tego słowa znaczeniu...

Z cyklu: Nietypowe grzybobranie Konsekwencje oderwania Takie moje zakurzone życie Jakby chciało trwać w niebycie Bez zgrozy, sensu i rozpoznania I tego cholernego uśmiechania Wszystko tak wątłe i przykucnięte Jak moje myśli, ciągle zmięte Jak ta nadzieja, co denerwuje Jak ta szczelina, która stresuje I ten cały syf, na podłodze zostawiony Ta przekomiczność, tylko z której strony Precz spontaniczność, zgraj urobiony Ciężka statyczność, rachunek zrobiony Postanowiłem i nowe kupiłem Życie, które sobie wyśniłem Wracam do domu, a żona z prezentem Już zasłaniam się testamentem A ona mi nowe życie podarowała Mówię, wiem, co zrobić chciała Ale ja już, nowe kupiłem Po co mi dwa życia, skoro żadnym nie żyłem //Marcin z Frysztaka Wszystkie moje książki Za darmo Znajdziesz na stronie: wilusz.org

na jedno oko rokoko na drugie barok okulista za rok?

jesienny dzień listek na wycieraczce wiatr listonoszem

nie zgadzam się na wszędobylską papkę z obrzydliwym przełykaniem kluch nie zgadzam na wakacje wśród dojrzewających owoców mango i wygrzewaniem dupska w okolicach 5G nie zgadzam się na reklamowanie zbrodniarzy nie zgadzam się na ckliwe wyciskacze łez za pomocą barwnych chemtrails nie zgadzam się z dzisiejszym światem nie zgadzam z dzisiejszymi ludźmi kolejnymi następnymi nie pierwszymi i nie ostatnimi organizatorami holokaustu "Post autor: Wojciech Graca » 2021-07-30, 23:00 Als die Nazis die Juden holten, habe ich nicht protestiert; ich war ja kein Jude. Als sie die Kommunisten holten, habe ich geschwiegen; ich war ja kein Kommunist. Als sie die Sozialdemokraten einsperrten, habe ich geschwiegen; ich war ja kein Sozialdemokrat. Als sie die Gewerkschafter holten, habe ich nicht protestiert; ich war ja kein Gewerkschafter. Als sie mich holten, gab es keinen mehr, der protestieren konnte. Martin Niemöller, 1942 Dachau Kiedy przyszli po Żydów, nie protestowałem. Nie byłem przecież Żydem. Kiedy przyszli po komunistów, nie protestowałem. Nie byłem przecież komunistą. Kiedy przyszli po socjaldemokratów, nie protestowałem. Nie byłem przecież socjaldemokratą. Kiedy przyszli po związkowców, nie protestowałem. Nie byłem przecież związkowcem. Kiedy przyszli po mnie, nikt nie protestował. Nikogo już nie było."

@Dagmara Gądek Broń Boże nie chcę Koleżanki podpuszczać, a najmniej do złego, ale to wszystko trzeba notować, fotografować, relacjonować, wrzucać na fora, opisywać i metaforyzować jak trzeba, no bo naprawdę zaczynają się tutaj dziać rzeczy niesłychane po prostu...

Skreślaj ze mną słowa Wspaniałej księgi Do końca Niech ta treść zmysłowa Niczym przysięgi Gorąca Karty swą wypełnia Mocą miłosną... Olśnionym Gdy dłoń moja dzielna O oczy zazdrosna Łzy roni

Dla wielu pytań nie znajdziemy znaku zapytania. Dla wielu stwierdzeń nie znajdziemy potwierdzenia. Dla każdego życia znajdzie się śmierć. I kropka.

w portfelu leży dziewięć złociszy z troską zaglądam jak do szpitala jakże się mają, nadzieja żyje czy na szaleństwo mogę pozwalać raz jeszcze liczę, choć nie wiem po co oczy przecieram, sprawdzam i wzdycham bez saturacji się nie obejdzie żal ściska serce, bo ledwie dycha

Tron* Na środku gabinetu stoi dębowe biurko, a za nim na ścianie wiszą w kolejności: Orzeł Biały na czerwonym polu. I nie ten współczesny - masoński, ale piastowski. Po prawej stronie z całą okazałością majestat jasnogórski nieustannie wykazuje troskę nad losami Ojczyzny. To Królowa - Matka Jezusa Chrystusa. A po lewicy na taborecie z jednym przymkniętym okiem śpi matejkowski Błazen - Stańczyk. Wnętrze nie posiada przewodów elektrycznych. Z tego powodu nie ma w nim światła - panuje całkowita ciemność. Może czasem zaświeci promyk słońca z przeciwległej ściany, gdzie znajduje się bardzo małych rozmiarów zakratowane okno. I nie jest to więzienie w sensie dosłownym i przenośnym - kraty są zrobione z cierniowej korony, którą w okresie Pasji miał na sobie Pan. Wyjątkowego uroku dodają drzwi - nigdzie ich nie ma... *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor: Łukasz Jasiński (Warszawa: 2010)

Kwestie tego paradoksu, są rzecz jasna, znane: Ja zawsze kłamię Jeśli to prawda, to nie zawsze. Jeśli kłamstwo, to tym bardziej.

nad głową krzątasz się półprzytomna jak larwa... pełzasz i serce mi rośnie zgiełkiem całkiem zajęta z czarno-białym czołem kropelkę rosy dzielisz na znacznie więcej kropel choć ty sama jak łza jedna z dala rysujesz bezdroże i księżyc gdzieś ciągle płonie do świtu do nocy los toczy się kołem i myśl i myśl niejedna

@Łukasz Jasiński gdyby nawiązał do mitologii greckiej, byłoby bardziej prawdziwe.

@Dagmara Gądek A wie pani... Kiedyś powiedziałem do szkolnej koleżanki: - Witaj, kochanie... - Nie jestem kochanie! - A kim jesteś? - Nikim! - A to przepraszam bardzo... Jeśli pani nie chce tutaj zmarnować własnego życia - czasu, to: co pani tutaj robi? Łukasz Jasiński @violetta Bo tak jest: komunizm stworzył Karol Marks - zrobił syntezę Nowego Testamentu i Talmudu - tak powstała nowa ideologia, proste i logiczne? Łukasz Jasiński

@Łukasz Jasiński opis kojarzy się z komunizmem :)

@Łukasz Jasiński To Twoje zdanie, albo Twój wybór, tego co prezentują ludzie. Są i inne... Pozdrawiam serdecznie Miłego wieczoru

@violetta Czy ja w swojej odpowiedzi, a w zasadzie w swoich odpowiedziach, wspominałam cokolwiek o internecie? Nie, to Ty Violu zachęcałaś mnie do jego eksploracji, czego nie podjęłam. No nic, chyba czas kończyć naszą konserwację pod tym tematem. Pozdrawiam :)

@violetta A do czego ta odpowiedź, bo nie rozumiem? Hmmm...

Wakacje, jej duże oczy i czerwone usta On jeszcze nie wie że w środku jak lalka pusta Kwitnie miłość śpiewają skowronki W całym mieście krążą mrzonki O tym chłopaku co z uśmiechem lata I o tej dziewczynie że to zwykła szmata Młody w plotki nie wierzy i dalej ją ściga Ona raz w miejscu zostaje a raz go miga Mimo to spędzają razem całe dnie Chłopak nie chce by to skończyło się Jej ciepłe słowa i anieli głos Fryzura w kok i jej brąz włos Jak anioł z nieba zesłany tylko dla niego Który komplementami podnosi jego ego Uśmiechem zabija całe zło na świecie Świeci jaśniej niż słońce w najgorętszym lecie Trzy miesiące minęły w godzin parę Tak szybko jakby były za karę Bo kończy się czas marzenia I na jej twarz okres patrzenia Skazanego na rozstanie los go pogania Nieuchronnie nadszedł czas pożegnania Stoi na peronie ze swoimi kolegami Jego miłość właśnie idzie z rumieńcami Lecz te rumieńce nie są dla niego Tylko dla jej chłopaka najnowszego Tysiąc myśli nagle w małej głowie Jak? Skąd? Dlaczego? - Nie wie W natłoku myśli się zagubił Zatoczył się tak jakby się upił Z myśli wyrwał go stukot - pociąg przyjechał Pożegnał się, spojrzał ostatni raz i odjechał Już w pociągu patrzy w przeszłość Nie wie jak mogło do tego dojść Zignorował wszystkie kolegów rady Jej częste wymówki i wszystkie wady Powinien był zauważyć że go wykorzystywała Ślepy był, a ona do jego kolegi się dorwała Koniec to lata i pewnej tego imigranta epoki Nie oszukają go już nigdy żadne babskie koki Kończy z miłością choć zawsze jej było mało Nic już na tym świecie dla mnie nie zostało

@Łukasz Jasiński Dziękuję, Jesteś miły ❤️

Otuleni płótnem własnej niepewności W przytulnych bańkach strefy komfortu Bronimy pomieszczeń swojego mieszkania Jak murów warownych twierdzy lub fortu Azyl udzielony na nasze żądanie Bez większych problemów - wydało sumienie Lecz gdzie zgubiliśmy odwieczny przodków Zapał ku czynom, do celu dążenie Prokrastynacja dziś członkiem rodziny Poniekąd nikogo to już nie dziwi Choć zanim odejdę zadam pytanie Czy bez celu drogi jesteśmy szczęśliwi?

👍

@Łukasz Jasiński Słuchaj nie wiem co odpowiedzieć ://

żeby nienawidzić? mieć żal i złorzeczyć? daj sobie spokój cierpieniom nie będzie końca po co masz pamięć? żeby zazdrościć i tęsknić kiedy było dobrze? daj sobie spokój próżna to pamięć, pusta bez przyszłości po co masz pamięć? żeby hołubić? wciąż tkwić w przeszłości? jak zardzewiały gwóźdź w martwym drewnie? daj sobie spokój to całkiem daremne po co masz pamięć? żeby pamiętać żeby pamiętać siebie zawsze i bez pamięci

@jan_komułzykant Wydaje mi się, że jest w sam raz. Pozdrawiam ponownie :)

@Kwiatuszek Dziękuję Ci bardzo. Przyznaję się, że nie jestem zadowolony z tego wiersza, ale cieszę się, że spodobał się Tobie. Pozdrawiam serdecznie. @Kwiatuszek Dziwne. Wydawało mi się, że opublikowałaś wiersz ostatnio, ale nie mogę znaleźć :-(

@iwonaroma ... sprytne... pomyślałam o drewnie, czy to ścięte naprawdę jest.. martwe (?) Dla mnie chyba nie. Pozdrawiam, jakem żywa... :))

... teraz to i ja sprawdziłam i.. cóż... idę kupić dodatkowe okulary... :) ... o czapli siwej, w rzeczy samej.. pasuje jak ulał i.. widzisz, jak to człek zbacza na inne ścieżynki, które mu się w głowie układają. Mgły, bardzo mi pasowały.. nawet te.. "pióra" z mgieł utkane.. miałam okazję o świcie oglądać. Przepraszam za gapiostwo.

Z piórem w ręku Przy księżyca srebrze piszę wiersz, Pod wiatru szum, Weno miła pieśnią śpiesz, Przybądź tu. Weź na skrzydła, unieś w dal, W przestrzeń do gwiazd. Daj zapomnieć zmierzchły żal, Zetrzyj czas. Suknię lotnym kwieciem zdobną wdziej – Smukłości nić. Ucałuję usta jej, Będę śnić. Wpieszczę walczykiem Nad ptasi śpiew, Skradnę z włosów róży biel – To nie grzech. Wymarzę ciało, Pachnideł treść – Każdy strzęp i sensu kęs Duszą nieść. Marek Thomanek 31.12.2023

@violetta Przyznam, że ręce mi opadły... W sprawie etnosów jednak odsyłam Cię do fachowej literatury... Co do drugiej kwestii w zasadzie też. Cóż nauczyciele bywają rozmaici... Pozdrawiam :)

Przyszłość założyła maskę niewidkę.

nie każda korona ma pod sobą króla

Starcy w Odlocie. Najpiękniejsze są chwile te nienasycone. Słowa strojone miłością, przerwane bezdechem. Obrazy niedokończone, wrzynające się w umysł lękiem. Jak Ci Starcy w Odlocie, dla których Zuzanna w kąpieli była wciąż łakomym kęsem. Najokrutniejsze historie w ludziach to te na granicy śmierci. Wizyty w pamięci minionych pokoleń - bez pamięci. Furgony porąbanych ludzi. A potem cisza. Nakazy. Zakazy. Tęsknoty za tymi, co odeszli w przedświcie darując nam Swoje życie.

W „czarodziejskim” mieszku są ziarna : "szczęścia", ekstazy, zapomnienia… Na nic upomnienia.

@Nata_Kruk dzień dobry, Nato, zgadzam się z Tobą i dziękuję :)

kiedy liczysz każdy krok miesza się proporcja światła i cienia skowronek śpiewa rytmicznie zbyt równo wśród wierzb chowa się w ich ramionach spróbuj we mgle zabaczyć myśli bez imienia swobodne ślady chociaż na piasku zatrzymać kiedy razem pójdziemy na spacer

Ledwo dycha dycha a tym razem razem to dźwiękowe powtórzenia co podobne ale zawżdy odmienne mają znaczenia Ściskam ciepło, wierszyk fajny. bb

@Łukasz Jasiński Bliziuteńko setki :P @violetta I to chyba trzeba na promocję poczekać, pozdrawiam Violu :)

@beny7777 Tak, poczucie bezpieczeństwa, szczególne "zdobyte" w ten sposób chyba nie przynosi szczęścia, bo więzi oraz paraliżuje chęć i wolę życia... Ważny, wyrazisty przkaz i ważne pytanie na końcu wiersza. Pozdrawiam :)