Ranking

By cieszyć się życiem. Gdy już niczego nie oczekujesz, chcesz tylko przeżyć życie swe. Pod zmarszczką skrywasz niejedną mądrość. Dzisiaj chcesz ukryć się. Spójrz na ten obraz. Jak z Degas - światło otula, tancerki płyną. Nic, że ten taniec tak krótko trwa, a Ty nie jesteś Divą. Czerwony dywan błyszczy w oddali. Czasami trzeba zejść. Czerwony dywan nie był dla Ciebie Wiekopomna Dziewczynko z Balonikiem, Mona Liso Banksy’ego. Jesteś wciąż trendy, a życie trwa. Tańcz razem z nim.

wychodzę na kawę wiele kwitnących dzwonków a ty miękki przez trawę i kwiaty magiczne moje oczy widzą pięknie filiżanka w dłoni ciepłe słońce wiosną jestem tą chwilą rozwianą czy piekącą?

Pozostawiłeś głuchą pustkę, Taką ciszę, że aż przedmioty mówią; Krzesła narzekają, że je nogi od stania bolą, Talerze się tłuką między sobą, który dziś je obiad, Czajnik czerwony z nerwów krzyczy, Poduszki oddychają, prosząc o nieprzyduszanie, Podłoga jęczy, tam gdzie nogę postawię, Garnek swym głosem wodą bulgocze; I ja siedzę, stoję - staram się nie przeszkadzać Bo one problemy mają swoje - W skali Świata mikroskopijne, ale jakąś wagę mają - I mój problem - - W ciszy eteru czyni mnie przedmiotem.

w ziemi głęboko a myślałam że będzie w niebie że przez otwór niebieski w górze złoty strumień mi w duszę się wleje skarb był - owszem lecz srogo wkuty w materię brudne trudne nie(z)nośne złoto kilowatogodzin nacieki laminarny przepływ energii praca-dom; praca-dom i brak sztuki brak natury brak snu i brak przerwy kiedyś może go z błota wykopię i oczyszczę jak umiem najlepiej może wtedy rozbłyśnie mi słońcem kojąc nerwy i gasząc cierpienie

wieczorem się rozliczam z dobrego i zła umysł i ciało oczyszczam z zamazanego tła wieczorem się rozliczam z minionego dnia niczego nie przemilczam prawda ulgę mi da tak wygląda ma modlitwa którą księżyc podgląda wieczorna z dniem bitwa szczera i swobodna

nie inspirujesz mnie - nawet odrobinę... za rogiem ciemno pójdę dalej w nieznane ciekawość z pewnością minie - ale jutro dopiero za rogiem jutra... nie wcześniej wejdę w ciemność w moje strony nieznane rankiem wszystko rozpoznam... a serce jak śnieżna kula - urośnie... a wtedy zasnę życiem strudzona i tymi zdaniami pełnymi - tłustym drukiem na cienkiej kartce

w niepoliczonych hawańskich słońcach w jurnych synkopach rumby i salsy złociście tytoń do tego dojrzał żeby przy tobie w ustach się żarzyć rozpalać ciało tą nikotyną co bez metafor prawdziwie płonie bo każdy atom cygar przeniknął gorącą wonią ud czarnych kobiet kiedy zwijały liście lubieżnie sunąc powoli od kolan w górę w fallicznym kształcie wietrząc już fiestę za którą były gotowe umrzeć tak jak ty teraz rozpłomieniona pijana rumem kubańskich macho by w żądzy szeptać och kochaj kochaj i nie daj choćby na chwilę zasnąć Andrzej Kędzierski

chłodniał z każdym dniem sierpniowym i chwytając się słów jak warkocza Szeherezady ukląkł przed zamkniętym cudzysłowem kiedy dotknąłem jego zimnej dłoni ujrzałem Pacyfik na którym Posejdon niewzruszony głaszcze słone bałwany co będzie po śmierci uspokojenie i z powrotem do gwiazd

W poplamionym tshircie i upapranych spodniach, pachnąc jakoś tak bylejako motyw kwiatów wziąłem do warsztatu. Sekatorem obciąłem garstki, a właściwie połacie całe tulipanów. Potem zacząłem je szlifować, obrabiać, przewiercać wiertarką, wbiłem też kilka gwoździ. Pogidźgałem dłutem ile trzeba, a nawet jeszcze więcej. Przydało się imadło. Piła piłowała w sam raz. A na koniec nasmarowałem je tłustym mazidłem ze słoika. Podczas pracy rzuciłem w eter kilka siarczystych przekleństw. Dziko pokrzykiwałem w stylu "ale jazda". Dopiero na końcu obudziła mnie refleksja, że co to najlepszego z nimi zmalowałem. I przypomniała mi się koleżanka Ania, która już wieki temu stwierdziła, że ja nie mam ręki do kwiatów ... Seranon, 19.04.2024r. Niewykluczone, że należałoby tak oto:

@Bożena De-Tre nie liczą się trendy i która jest Divą lecz to by z was wszędy mieć czułe namiętne i wierne spoiwo ;)

nie dotykaj mnie bo pęknę niczym bańka mydlana choć się ciebie nie ulęknę z kropli wody jestem utkana nie dotykaj mnie bo z powrotem w te krople się przemienię aż do chwili kiedy słońca promienie pochłoną całkowicie i wyparuję jako na niebie obłok ale też nim długo nie pozostanę bo niebo się wtedy zachmurzy i spadnę z powrotem deszczem a wśród milionów kropel będą też bańki mydlane, odrodzone po burzy i będę ja jeszcze nowe życie

- A na groma ta fatamorgana... - A na groma ta fatamorgana?

"chęć jak atrament się wypisała" bo mamy wzloty i upadki system dur-mol dziś widać cały on wśród piszących jest nierzadki ale potrzebny by się wyciszyć napiąć synapsy pomysłami i pisać wiersze w jednym błysku smyrać odbiorcy gust i pamięć :)

bohaterką samotną matką w kajaku ani nikim takim arcyboleśnie zwykła i nudna dobra życzliwa - to się nie sprzedaje (pieniędzy ciągle mniej od minimalnej) wieczna singielka bez własnego miejsca na bezrobociu ale z brakiem świadczeń źle zorganizowana odrzucana niechciana nie-perfekcjonistka i nie-multitasking ale nadal CZŁOWIEK do cholery jasnej!

Czy jest w planach wdrożenie trybu nocnego na naszym Forum? Fajnie byłoby, gdyby strona reagowała na ustawiony w systemie motyw, tak jak to jest zrobione np. przez Wirtualną Polskę albo Google: jeśli wykryty zostanie ciemny motyw systemowy, strona również się na niego przełącza. Bo wiecie, kiedy w systemie wszystko jest ciemne, a tu nagle, chcąc poczytać Forum, dostaje się białym światłem prosto w oczy... :)

Przysługi oddane Długi spłacone Sprawy uporządkowane Testament spisany Majątek rozdany Grób naszykowany Kapłan wezwany Smutek wylany Żal niewypowiedziany Msza odprawiana Rodzina zebrana Czarno ubrana I tylko jedno pytanie Czy kochającego Lecz nie kochanego Wpuszczą do królestwa niebieskiego?

Ach żal Czemu żal? Postacie w cylindrach Postacie w tłustych lisach Ściany okrążone Ach żal nieposkromiony.. Ach żal Czemu żal? Czarno białe kręcą kino Ja z pomalowaną dziewczyną Kręcę tan Łódzki tan.. A nad rzeczką Jak niteczka Moje zmysły Wieńczą myśli.. Ach to żal Łódzki żal Zwiewna halka Taki bal..

Prawicowy dziennikarz z Mławy, chodząc po ulicach Warszawy, tłukł sedesy w toj-tojkach, tylko w swojskich sławojkach patriota załatwia te sprawy. Żaden żabojad z Paryża nie ma prawa nam ubliżać, wszak każdy dobrze wie, że on widelcem je, bo mu to Polak przybliżał.

Lęk – marzenie odrealnione zdarzenie

Celia w domu, w miejscowości F/rolki wnika, jak budują letnie domki. Cel wyznaczyć, to sztuka - zaradności nauka... By skosztować korzonków, fasolki.

stoję wpatrzony w lustro a świat świat przechodzi obok chciałbym mu coś powiedzieć może... nawet wykrzyczeć brak odwagi 4.2024 andrew Dziś cisza wyborcza

@BITTERSUITE myślę,że wiersz pisany pod wpływem emocji, lecz już chyba przetrawionych.... Pozdrawiam:)

@violetta i tak trzymaj :) @hania kluseczka każdy ma swoje doświadczenia i wnioski z nich wyciągnięte.

@violetta -:)

@Bożena De-Tre

@violetta i nie jesteś przecież tą” z kąta”-:) @Bożena De-Tre Samochwałą jakbyś pomyślała….że miotłę mam na myśli😂😂😂Ubawiłam się a wiersz super ..

@jan_komułzykant Super rym i wyobraż sobie Janku jak dziadek się cieszy…że Ci buty uszył😁 i w gwiazdy spoglądasz tęskliwie-:)

@Leszczym :)

chcia... smacznego ? ;)

@jan_komułzykant Nabożne życzenie dziś przecież nie w modzie…człowiek kobieta to „ tylkoż” Przechodzień…dziękuję za wizytę kulturalną-:)

@Bożena De-Tre To „ ciut” niedopracowane z czasem przejdzie…na „ ciut przepracowane”.No cóż piszemy-:) @Bożena De-Tre Chyba mam wiersz „ Cisza” na Portalu..Dobrej zabawy będę „ odwiedzać..

@BITTERSUITE Gratuluję!!!Ma wszystko i wywołuje emocje od „żalu „ po „ lęk”..tak różnorodzne że ujęłam jak wyżej…Gdyby przestawić szyku byłby ten sam utwór ale z innym akcentem.Brawo! Pozdrawiam

Niby niezłe, ale moim skromnym zdaniem, jeszcze ciut niedopracowane :)

Nie, nie jęczę, że odeszło w zapomnienie; gdzieś za dźwiękiem, który gościł, jak wspomnienie. Hen, w przestrzeni, jakiś nikły kontakt gramy; jednak ciągle z poziomami się mijamy. Choć gra echo, do tych wersji się nie zniżę; moje myśli przelatują piętro wyżej.

@violetta Przypadła mi puenta; wiosenne rozterki nad filiżanką kawy.

O - Ironio, co wszystkie działania masz za nic; od dawna takie zwody "w i d n e" są... do granic.

@Leszczym Tak jak w piosence - zdecydowanie !

@Ewelina dziękuję ❤️

Ula, są w Tokio koty! To koi kot, wąsalu. Karma... tu kot o potoku; tam rak. Na potoku kot w toku... Kot; o - pan?

@violetta chwilami trzeba się cieszyć, jakie by nie były. potem tylko cisza normalna, całkiem nieznośna... pozdrawiam bardzo serdecznie.

- browar by zbankrutował -

Witaj - czasem tak bywa - Pzdr.

Witaj - właśnie piję kawę i browarka - słodkie życie - fajne pisanie czuć - Pzdr. uśmiechem.

@Konrad Koper Na taki krótki tekst aż sześć razy "się"? Korekta, subito!

Z samopału łapo masz.

W tym cała rzecz, że logiką płata czasami figle artystom OBRAZ, wywrócił farby kwantem fizyki, chemii — człowieka zakrył kolorem Ponoć w Mordnilapach właśnie zachowany czar w języku daje myślom możliwości postrzegania tego wątku w sztuce malowanej — O bok! Mózgu Dzięki bardzo, że zechciałeś się przyjrzeć całości, jaka daje więcej pytań niż odpowiedzi, na których głównym filarem — tak mi się wydaję — jest środkiem. Pozdrowienia!

Mam podobnie, zachowując świat, jednak z bytem życia odkrywam nie pomału, co straconym czasem żałuję! Chwile. Pozdrowienia!

@Starzec ja mam Boga, za mnie myśli i kocham :)

@iwonaroma bardzo cenna uwaga ;)

@iwonaroma Tytuł jest dobry, bo text mówi o zawodowych krytykach, czyli takich bez talentu w ocenianej dziedzinie.